واقعه اتاق‌های بازرگانی در 2 اسفند ماه
محمود اسلامیان
کمتر فعال اقتصادی می‌توانست چنین استقبال گسترده‌ای را از حضور بخش‌خصوصی در انتخابات اتاق‌های بازرگانی در دوم اسفندماه پیش‌بینی کند. صف طویل نخبگان اقتصادی در تهران و اکثر اتاق‌های ایران باعث تعجب هر بیننده‌ای می‌گردید.

هر 4سال یکبار این اتفاق تکرار می‌شد، لیکن کمتر مردم، رسانه‌ها حتی فعالان اقتصادی اهمیتی در این حد برای آن قائل بودند. در بسیاری از استان‌ها تعداد رای‌دهندگان به دو برابر افزایش یافته است.
نمی‌شود صرفا موضوع رقابت میان گروه‌ها را دلیل اصلی این شور گسترده دانست زیرا در سال‌های گذشته نیز این شرایط تا حدی وجود داشته است. در حقیقت انتخابات اتاق‌های بازرگانی یک انتخابات کیفی است تاکمی. زیرا رای‌دهندگان و کاندیداها عموما از سطوح فعال بخش‌های اقتصادی کشور هستند.
در این شک ندارم که کارآفرین سرمایه‌گذار از هوش خوبی برخوردار است. اصولا سرمایه موجود هوشمندی است. عنوان سرمایه‌ها یا پول‌های سرگردان نیز اصطلاح غلطی است. ممکن است به دلیل سیاست‌های غلط اقتصادی، سرمایه‌ها به سمت و سوی غیرمولدی پیش رود. لیکن در اینجا سرمایه و سرمایه‌گذار مقصر نیست. اتفاقا درست عمل می‌کند، سیاست‌گذار مسوول چنین روند اشتباهی است. زیرا سرمایه در جهت افزایش کارایی و سودآفرینی است و این منطق درستی است. حال هر قدر این سودآوری به دلیل سیاست‌های درست در جهت رشد اقتصادی، ایجاد اشتغال باشد اثربخشی آن برای جامعه نیز بیشتر است.
خلاصه می‌شود گفت سرمایه سرمایه‌گذار عنصر عقل‌گرا و باهوشی است. این هنر دولتمردان است که بتوانند با مدیریت صحیح از این روند در جهت ارتقا و رفاه جامعه استفاده کنند، یعنی سود سرمایه را با تعالی جامعه به یک هارمونی مناسب برسانند. این اساس کار دولت است یعنی دولت سیاست‌گذاری است با این محتوی.
پس اقبال بخش‌خصوصی و سرمایه‌گذار ایرانی در 7اسفند نمی‌تواند کاری احساسی باشد. بی‌تردید در آن عقل‌گرایی نهفته است.
به راستی چه اتفاقی در ماه‌های اخیر و هفته‌های اخیر در کشور افتاده که سرمایه‌گذار این‌گونه عکس‌العمل نشان داده، علی‌الظاهر به دلیل مشکلات سیاسی در خارج و چالش‌های اقتصادی در داخل می‌بایستی منتظر سردی انتخابات اتاق‌ها می‌بودیم. شاید در تاریخ انقلاب شرایط حساس از این دست را کمتر تجربه کرده باشیم. به راستی علت چیست؟
بخش‌خصوصی ایران سال‌ها است به دلیل تفکرات اثرپذیر سیاست‌گذاران از سوسیالیسم اجتماعی و اقتصادی تحقیر می‌شود. پرچم این برخوردها در هر دوره‌ای به دست گروهی قرار می‌گیرد. آنانی که کارآفرینی و تولید ثروت را گناه می‌دانند و دل به توسعه در اقتصاد دولتی خوش نموده‌اند. در مقاله قبل به صورت مفصل ریشه‌های اقتصاد دولتی در ایران را عرض نمودم، اینجا نمی‌خواهم به تکرار آن موضوع بپردازم. امروز پس از سال‌ها این نگرش شکست‌خورده، این شکست در دنیا و ایران به صورت یکسانی تجربه شده است.
تنفیذ اصل ۴۴ موج امیدی در کارآفرینان بخش‌خصوصی ایجاد نمود. هرچند در عمل آن‌گونه که انتظار می‌رفت به دلیل ریشه‌ای غلط فرهنگی، امکان اجرایی شدن اصل۴۴ فراهم نگردید تا آنجا که رهبر معظم انقلاب در جمع مسوولان کشور ضمن انتقاد از روند اجرایی اصل ۴۴ به بیان موضوعات بسیار مهمی پرداختند. ایشان تولید ثروت و در کنار آن اجرای عدالت را امر پسندیده‌ای دانسته و خواستار برخورد جدی همه قوا در اجرایی کردن اصل ۴۴ شدند.
پیام برای فعالیت اقتصادی عقل‌گرا بسیار روشن است. رهبر معظم انقلاب نفر اول کشور، از تولید ثروت، اجرای عدالت و کارآفرینان بخش‌خصوصی، آنانی که برای عزت میهن اسلامی صادقانه تلاش می‌کنند دفاع فرمودند. ایشان تلاش برای اجرای اصل 44 را نوعی جهاد شمردند. این بالاترین حمایت از کارآفرینان بخش‌خصوصی طی سه دهه اخیر است.
این دلگرمی و جدیت رهبر عزیز انقلاب در اجرای اصل ۴۴، موجی از نشاط و شور و امید را در فعالان و کارآفرینان ایجاد نمود.
این شور باعث حضور گسترده در انتخابات 2 اسفند گردید. می‌توان گفت فعالان اقتصادی که به میهن اسلامی عشق می‌ورزند احساس کردند حمایتی جدی از بالاترین سطح تصمیم‌گیری کشور متوجه آنان شده و متقابلا این حمایت مسوولیت کارآفرینان کشور را چند برابر می‌کند. متعاقب آن ریاست محترم جمهوری اجرای اصل 44 را مهم‌ترین کار دولت برشمردند. هدف و روح اصل 44 توسعه اقتصادی کشور به دست مردم است. مردمی که در هر صحنه‌ای از انقلاب حضور پیدا کردند باعث سرافرازی کشور شده‌اند.
کارآفرینان بخش‌خصوصی احساس می‌کنند مورد توجه و عنایت قرار گرفته‌اند. احساس می‌کنند از انان برای آبادی کشور دعوت به عمل می‌آید. این دعوت از سوی بالاترین نهاد تصمیم‌گیری کشور صورت می‌پذیرد. حال بر بخش‌خصوصی است که با درایت، هوشمندی و احساس مسوولیت این دعوت را لبیک گوید و در کنار حمایت رهبری نظام و مسوولان کشور با اراده جدی و به عشق مردم و ایران اسلامی و تلاش خالصانه به آبادی کشور همت گمارند.
بر مسوولان کشور است که مکانیزم‌های اجرایی اصل 44 را به گونه‌ای طراحی نمایند که روح و هدف اصل 44 مدام مورد توجه قرار گیرد و این نشاط ملی را برای سازندگی کشور مضاعف نمایند.