بخش آخر

دکتر پدرام سلطانی: دو روز دیگر انتخابات اتاق‌های بازرگانی، صنایع و معادن در سراسر کشور برگزار می‌گردد. در این انتخابات سرنوشت مهم‌ترین تشکل اقتصادی بخش خصوصی برای ۴سال آینده رقم می‌خورد. قطعا در این برهه حساس که به واسطه الزام دولت به اجرای سیاست‌های ابلاغی اصل ۴۴ می‌توان آن را «گذار سریع از اقتصاد دولتی به اقتصاد آزاد» نامید، اتاق بازرگانی نقش و اهمیت ویژه‌ای خواهد یافت. اگر گردانندگان اتاق آینده بازرگانی، صنایع و معادن ایران به خوبی از پس این نقش ویژه و مسوولیت خطیر برآیند قطعا می‌توان این اتاق را در زمره اتاق‌های برتر جهان به شمار آورد. در این نوشته که آخرین بخش از سلسله مقالات من درباره اتاق‌های برتر جهان است قصد دارم که اتاق شایسته آینده ایران را به تصویر بکشم.

اتاق شایسته ایران اتاقی است که:

۱.دارای استراتژی و برنامه درازمدت و سالانه باشد.

۲.مدیران آن نه صرفا به واسطه مقبولیت سیاسی بلکه به دلیل آشنا بودن با اصول روز مدیریت دنیا، شناخت حرفه‌ای (و نه تجربی) از ساختار و کارکردهای اقتصاد آزاد و دارا بودن شاخصه‌های یک مدیر جهانی (از جمله اطلاع از مسائل روز تجارت و صنعت، تسلط کافی به زبان‌های رایج دنیای تجارت، تسلط به فن‌آوری‌های روز مانند رایانه و اینترنت و داشتن اعتماد به نفس و کاریزمای لازم) برگزیده شوند.

۳.قوانین، مقررات و آیین‌نامه‌های آن منطبق با نقش جدید اتاق، اصلاح و تکمیل گردند.

۴. نظام تصمیم‌گیری در آن با گرفتن بازخورد از پایین و پالایش اقدامات بر اساس آن شکل بگیرد.

۵. در آن کار تیمی جایگزین فرد محوری گردد و رییس اتاق فعال ما یشاء همه امور نباشد.

۶. دارای کمیسیون‌های مبتنی بر نیازهای روز کشور باشد. این کمیسیون‌ها با حضور نمایندگان اتاق‌ها و بهره‌گیری ازکارشناسان خبره، فعالانه به تولید فکر، طرح و ایده در حوزه خود بپردازند و این طرح‌ها مبنای اقدامات اتاق شود.

۷. دارای کارشناسان خبره و ورزیده کافی در کلیه شئون مربوط به خود باشد.

۸. دارای حداکثر پوشش (از نظر تعداد اعضا) بر بخش خصوصی و ارائه کننده بیشترین خدمات حرفه‌ای و تخصصی به اعضای خود باشد.

۹. روابط بین المللی خود را به حداکثر ممکن برساند و البته در این زمینه نتیجه محور باشد نه کمیت محور (یعنی تعداد فراوان رفت و آمدهای بین‌المللی بدون نتیجه محسوس و مطلوب هیچ ارزشی ندارد.)

۱۰. با بصیرت و درایت از بخش خصوصی حمایت بی دریغ بنماید و همواره در نقد فعالانه اقدامات اقتصادی دولت بکوشد. (در این دوره دولت بیش از تمجید و به به و چه چه روسای اتاق از خود، به یک اتاق کارشناس، نقاد و دیده‌بان خصوصی‌سازی نیازمند است.)

۱۱.در تمام مجامع و مراجع اقتصادی کشور و دیگر مراجعی که تصمیمات آنها بر بخش خصوصی تاثیرگذار است دارای نماینده باشد و این نمایندگان افراد متخصص و کارشناس باشند (در حال حاضر نماینده اتاق در تمام مراجع مهم رییس اتاق است که این امر نه با وقت و نه با تجربه یک فرد سازگار می‌باشد.)

۱۲.با قائل شدن استقلال برای کلیه اتاق‌های بازرگانی شهرستان‌ها در کلیه امور و شئون، نقش خود را به عنوان کنفدراسیون و هماهنگ کننده اتاق‌های سراسر کشور به نحو احسن ایفا کند.

۱۳.بدون جهت‌گیری‌های انحصارگرایانه و خطی در توسعه تشکل‌ها، اتاق‌های مشترک و اتاق‌های شهرستان‌ها همت نماید.

۱۴.تشکل‌های اقتصادی را به عنوان محور مشارکت‌های صنفی تقویت نموده و به جای استضعاف آنها برای وابستگی بیشترشان به اتاق، در جهت توانمندی همه جانبه آنها بکوشد.

۱۵.برای جوانان به عنوان بزرگ‌ترین قشر اعضای اتاق دارای برنامه و خدمات مناسب ایشان باشد. در این دوره از انتخابات اتاق بازرگانی و صنایع و معادن تهران افراد مجرب و شناخته شده‌ای نامزد شده‌اند و امیدوارم که اعضای اتاق با شناختی که از نامزدها دارند قابلیت‌های ایشان را برای اجرای موارد فوق و تبدیل اتاق بازرگانی صنایع و معادن ایران به اتاق برتر به خوبی بررسی نمایند و به کسانی رای دهند که عملکرد، تجربه و علم ایشان را برای تحقق الزامات مذکور مناسب و کافی می‌دانند.