مذاکرات ایران و ۱+۵ هفته اول بهمن در استانبول
به گزارش ایسنا، رایزنیها میان طرف ایرانی و گروه ۱+۵ برای انجام مذاکرات در استانبول در جریان است و به احتمال قوی و بر اساس توافق صورت گرفته در ژنو این گفتوگوها اوایل بهمن ماه (هفته اول بهمن) صورت خواهد گرفت.
مذاکرات استانبول میان ایران و گروه ۱+۵ به احتمال زیاد در هفته اول بهمن ماه انجام خواهد شد.
به گزارش ایسنا، رایزنیها میان طرف ایرانی و گروه ۱+۵ برای انجام مذاکرات در استانبول در جریان است و به احتمال قوی و بر اساس توافق صورت گرفته در ژنو این گفتوگوها اوایل بهمن ماه (هفته اول بهمن) صورت خواهد گرفت. سومین مذاکرات میان ایران و گروه ۱+۵ در ۱۵ و ۱۶ آذر ماه در ژنو برگزار شد. طرفین در پایان دو روز مذاکره توافق
کردند گفتوگوها اواخر ژانویه (اوایل بهمن) در استانبول ادامه یابد. سعید جلیلی، مذاکرهکننده ارشد ایران در گفتوگو با ۱+۵ در نشست خبری در پایان مذاکرات تاکید کرد: «مذاکرات آتی ( استانبول) گفتوگو برای همکاری درباره نقاط مشترک خواهد بود.»
در عین حال به نظر می رسد، کاترین اشتون ، رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا که به نمایندگی از سوی کشورهای ۱+۵ هماهنگی برگزاری مذاکرات را بر عهده دارد، ابتدا باید آمادگیاش را برای انجام مذاکرات آینده در استانبول حول محور همکاری و نقاط مشترک نشان دهد. به گزارش ایسنا، هنوز این سوال و ابهام وجود دارد که چرا اشتون پس از مذاکرات و در حالی که جلیلی بر محوریت نقاط مشترک به عنوان توافق و گفتوگوهای آینده تاکید میکرد، اعلام کرد: «در مذاکرات آینده (استانبول) درباره ایدههای عملی و راههای همکاری در جهت حل نگرانیهای محوری ما (۱+۵) درباره مساله هستهای مذاکره میکنیم.» علاوه بر این، چند روز پس از مذاکرات ژنو گری سیمور، مشاور خلع سلاح رییسجمهور آمریکا اعلام کرد که مذاکرات ژنو پیشرفتی نداشته و اعمال تحریمهای جدید علیه ایران ضروری است. پس از آن وزارت خزانهداری آمریکا چند فرد و نهاد ایرانی را به فهرست تحریمهای خود اضافه کرد. همزمان با این اقدامات فرانسویها نیز اعلام کردند در مذاکرات آینده (استانبول) بحث تعلیق را مطرح خواهند کرد.
این در حالی است که آمریکاییها بعد از مذاکرات مکرر سعی کردند این پیام را به طرف ایرانی برسانند که مذاکرات «خوب و سازنده» بوده است؟ مجموعه این اتفاقات تردیدهای جدی را نسبت به اینکه غرب برای ورود به مذاکرات جدی و محتوایی در استانبول با ایران آماده باشد، به وجود میآورد.
پیش از مذاکرات ژنو برخی تحلیلگران بر این نظر بودند که آمریکاییها به همراه برخی کشورهای دیگر به دنبال ارزیابی تاثیر تحریمها بر ایران است و پس از مذاکرات ژنو به تشدید تحریمهای یکجانبه پرداخت. با این حال و با وجود تشدید تحریمهای بینالمللی و یکجانبه، اجرای قانون هدفمندی یارانهها به طور عملی شاخص بیاثر بودن تحریمها و تسلط ایران بر محیط داخلیاش را نشان میدهد و این مساله تا حدودی آنها را غافلگیر کرده است. از این رو به نظر میرسد آمریکا برای تحتالشعاع قرار دادن فضای مذکرات استانبول همچنان به دنبال مذاکره در فضای تحریم است.
ارسال نظر