مدت‌ها است در ‌این صفحه با شما همراهیم و بعضا بازخوردهایی هم از خوانندگانمان می‌گیریم. خواننده ما بسیار دقیق‌تر از ماست گاهی اوقات. حواسش جمع است که چه اتفاقی دارد می‌افتد. پس عکس‌العمل نشان می‌دهد نسبت به صفحه‌ای که پیگیری می‌کند. پس بنابر‌این ما هم الزام داریم که توضیح بدهیم روش تازه‌ای که پیش گرفته‌ایم، چیست. از ‌این دقت خوانندگانمان نمونه‌اش تماس تلفنی‌ای است که بابت یکی از مطالب هفته پیش با سرویس نگاه سوم سابق گرفته شد و خواننده ما از ‌اینکه در آن مطلب مسوولی به کمک طلبیده شده بود برای کنترل ورود بازیگرانی که به عرصه خوانندگی وارد شده‌اند گله داشت. تلقی ‌ایشان ‌این بود که با آن جمله «چه کسی مسوول ورود بی‌رویه بازیگران به عرصه‌های دیگر هنری است؟!» ما دولت را محق در ورود به ‌این عرصه دانسته‌ایم که به‌ ایشان توضیح داده شد که‌ این‌گونه نیست و منظور نویسنده از «مسوول» بی‌شک مقام دولتی نیست و کارشناسی از خود عرصه مورد نظر است که نظارت کند بر کیفیت کار در‌ این عرصه. این تنها یک نمونه از بازخوردهای خوانندگان صفحه نگاه سوم سابق بود.

اما اکنون در ابتدای نیمه دوم سال ۱۳۸۹ با صفحه تازه «فرهنگ و هنر» که به نظر می‌رسد نشان سرراست‌تری از کاری است که همکاران ما در ‌این صفحه قرار است انجام دهند، آغازی دوباره با شما داریم و قرار است به مسائل فرهنگ و هنر‌این سرزمین با نگاه تقویت بخش خصوصی در‌این عرصه و تقویت نهادهای صنفی در چارچوب‌های مدنظر بپردازیم. پیش از ‌این هم ‌این‌گونه بود و تغییر نام صفحه زحمات سایر همکارانی را که پیش از‌این در ‌این صفحه فعال بودند، نادیده نمی‌گیرد. بر‌ این اساس پوشش هفت هنر ‌ایران و جهان، یادداشت‌های مرتبط با فضای هنری کشور و تحلیل‌ها و گفت‌و‌گو با فعالان ‌این عرصه از هدف‌های کسانی است که درگیر با فرهنگ و هنر هستند. بی‌شک در ‌این مسیر بی‌اشکال نیستیم و می‌دانیم که کم و کسر زیاد داریم. راهی که داریم می‌رویم یارانی را می‌طلبد که با نگاه ما بتوانند در تقویت نهاد‌های صنفی فرهنگی و هنری در کشور ما را یاری کنند. این را گفتیم که خودتان را از ما جدا ندانید. ما با شماییم، شما هم با ما باشید. نقدمان کنید تا صفحه فرهنگ و هنر پویایی داشته باشیم. منتظر نظر‌هایتان هستیم.