هامون بازهای نسل جدید از نگاه تهیه‌کننده‌اش

نگاه سوم - هامون بازهای نسل جدید دوباره آمدند و روی پرده هامون را دیدند. شنیدند که خسرو شکیبایی می‌گفت: به کجای این شب تیره بیاویزم قبای ژنده و کپک زده خودم رو؟! این داستان جریان زنده هنر در رگ‌های زمان است و وقتی می‌شنویم فیلم سینمایی هامون پس از ۲۰ سال مجدد اکران و با استقبال تماشاگران نیز مواجه شده است، بی‌اختیار خون در رگ‌هایمان می‌دود.هارون یشایایی؛ یکی از تهیه‌کنندگان فیلم هامون، با ابراز تعجب و خوشحالی از نمایش دوباره این فیلم گفت: شناسنامه فیلم متعلق به داریوش مهرجویی است. در زمان ساخت هامون نیز هیچ حمایتی از آن نشد و فقط پشتکار مهرجویی بود که باعث ساخت آن شد. اما مهم این است که آنچه فیلم طلب می‌کرد به آن داده شده و هرچه می‌خواسته به دست آورده است. وی با اشاره به استقبال نسل امروز از فیلم گفت: امروز باوجود آنکه سال‌ها از ساخت آن می‌گذرد و موضع آن به‌صورت طبیعی باید کهنه شده باشد، اما به‌دلیل آنکه فیلم نوعی خاطره‌سازی دارد و نوستالژیک است؛ بازهم مورد استقبال قرار گرفته است. یشایایی افزود: تماشاگران سال‌های قبل به دید یک فیلم به آن نگاه می‌کردند؛ اما نسل امروز به دید یک خاطره به آن نگاه می‌کند. برخورد آنان با فیلم هامون مانند برخورد با دیوان حافظ است. یشایایی با اشاره به ابراز تاسف از اینکه چرا باید پس از سال‌ها فیلمی دیگر مانند هامون ساخته نشود، افزود: امروز قواعد بازی در سینمای ایران و دنیا تغییر کرده است. در سینمای دنیا فیلم‌هایی که به مسائل درونی و اجتماعی انسان بپردازد، کمتر ساخته می‌شود. خشونت و بی‌اخلاقی امروز در فیلم‌ها زیاد شده است. تکنولوژی‌های نوین نیز سینما را بسیار تغییر داده است. در داخل کشور نیز با ساخت آثار ضعیف، سطح سلیقه‌ تماشاگران نزول پیدا کرده است.