با نگاه 20 سال پیش نمی‌شود سریال‌ ساخت

کارگردان «زیر هشت» گفت: ما برای جنگ با رسانه‌های قدرتمندی که با اهداف شوم سریال می‌سازند، دوبله می‌کنند و در بهترین ساعت از شب پخش می‌کنند، نمی‌توانیم با نگاه ۲۰ سال پیش حرکت کرده و به جنگ یک دشمن تا دندان مسلح برویم. خودمان را هم بکشیم، نمی‌توانیم. سیروس مقدم درباره برخی حواشی پیش آمده برای سریال گفت: مثل اینکه کار خوب نباید کرد، کار بی خاصیت، بی‌بو، یک دختر، یک پسر، یک کافی‌شاپ، یک خانه شیک و ملودرام آبکی، اگر چنین چیزی بسازی، نه کسی با تو کاری دارد و نه مشکلی پیش می‌آید. به محض اینکه یک کار اجتماعی می‌سازی، همه می‌گویند که اوه ... چرا داریم خاصیت پیدا می‌کنیم و با این وضعیت باید به جنگ شبکه‌هایی نظیر فارسی وان هم برویم و آنها را هم تعطیل کنیم. مقدم در ادامه درباره فیلمنامه سریال «زیر هشت» و انتخاب بازیگران آن به خبرگزاری فارس گفت: سریال «زیر هشت» یک اتفاق خیلی خاص در زندگی هنری و کاری سیروس مقدم محسوب می‌شود. هم شکل‌گیری و هم چگونگی تصویب مراحل فیلمنامه، هم پیش تولید، تولید و حال پخش آن در زندگی من یک اتفاق تازه و عجیب و غریب است. من پس از سریال «رستگاران» با سعید نعمت‌الله ارتباط خوبی برقرار کردم و به نظر می‌رسید که نگاه مشترکی درباره نمایش، درام، موضوعات اجتماعی و ... داشتیم. همین نگاه مشترک سعید نعمت‌الله را متقاعد کرد که یک طرح چند صفحه‌ای به من بدهد و تعریف کند.

مقدم ادامه داد: با پایان ساخت چاردیواری شروع به رایزنی برای انتخاب سایر بازیگران کردیم. تنها جایی که ما به مشکل برخوردیم، انتخاب نقش منیژه بود که تا ۱۰ قسمت اول نقشی در سایه است و پس از آن کم‌کم که بچه سقوط می‌کند و می‌میرد، بازی‌اش شروع می‌شود و دیگر تا آخر قصه را پیش می‌برد. به همین خاطر ترجیح دادم که با یک بازیگر تئاتر کار کنم که قدرت بازیگری‌اش بتواند هم‌تراز با امیر جعفری، آتیلا پسیانی و سایر دوستان باشد. به همین خاطر با خانم بهرام وارد مذاکره شدیم. البته ایشان کمی سختشان بود که پس از مدت‌ها دوری از تلویزیون و سریال مسافر که با خود من کار کرده بود، دوباره در سریال بازی کند. وقتی هم که من قصه را به خصوص سکانس بیمارستان و سقوط بچه را برایش فرستادم و گفتم شما به من بگو که نقش به این سختی را چه کسی می‌تواند بازی کند، متقاعد شد و پذیرفت که در این سریال بازی کند. این کارگردان در پاسخ به این سوال که «زیر هشت» قصه تلخی برگرفته از دل اجتماع است و تلخی‌های بسیاری دارد، نترسیدید که این تلخی‌ها مخاطب را آزار بدهد؟ عنوان داشت: بنا داشتم که یک کار اجتماعی تاثیرگذار بسازم، ولی بدعت و پایه‌گذاری آن توسط ذهن خلاق سعید نعمت‌الله است که چنین ایده‌ای را ارائه و آن را پرداخت کرد و تراژدی را به عمیق‌ترین شکلش در یک موضوع اجتماعی مطرح کرد. از قدیم هم گفته‌اند که واقعیت تلخ است و شما نمی‌توانید یک تصادف خون‌بار را با آواز و بشکن تعریف کنید و حتما باید با حزن و اندوه باشد، چون روی شما تاثیر گذاشته است و شما تحت تاثیر آنچه که دیده‌اید، روایت می‌کنید.

وی درباره این مطلب که رویه شتر گاو پلنگی تا به حال در سیستم سریال‌سازی ما وجود داشته و بسیاری از مفاهیم از طریق غیرمستقیم به خورد مخاطب داده شده است، این بار شما سنت شکنی کرده و به بسیاری مسائل پرداخته‌اید، این نوآوری چطور شکل گرفت؟ اظهار داشت: ما برای جنگ با رسانه‌های قدرتمندی که با اهداف شوم سریال می‌سازند، دوبله می‌کنند و در بهترین ساعت از شب پخش می‌کنند، نمی‌توانیم با نگاه ۲۰ سال پیش به جنگ یک دشمن تا دندان مسلح برویم. خودمان را هم بکشیم، نمی‌توانیم.