اگر بازاریان برای همیشه مغازه‌های خود را تعطیل کنند ،چه اتفاقی می‌افتد ؟! هیچ

حسین شریعتمداری، مدیر مسوول روزنامه کیهان در سر مقاله دیروز این روزنامه به انتقاد تند از بازاریانی پرداخت که مغازه‌های خود را تعطیل کرده‌اند و نوشت‌: بعد از نماز جمعه تهران جوانی دست روی شانه‌ام گذاشت، پرسید آیا صحت دارد که بازاریان تهران در اعتراض به مالیات کرکره‌ها را پایین کشیده‌اند؟ گفتم؛ همه آنها نه، ولی خبر صحت دارد. گفت؛ در جایی خوانده‌ام مجموعه مالیاتی که از اصناف و بازاریان دریافت می‌شود فقط ۵ درصد کل مالیات‌های دریافتی دولت است. پاسخم مثبت بود. با تعجب پرسید سهم مالیاتی من و شما و سایر کارمندان و کارگران که اول هر ماه از حقوقمان کسر می‌شود چقدر است؟ گفتم، تا آنجا که خبر دارم، بین ۸ تا ۹ درصد از کل مالیات دریافتی کشور است. پرسید؛ عادلانه است؟ پرسیدم کدامیک؟ مالیاتی که از ما حقوق‌بگیران دریافت می‌شود یا مالیاتی که اصناف و بازاریان می‌پردازند؟ گفت؛ ما که حرفی نداریم، منظورم اصناف و بازاریان است، با آن ثروت‌های انبوه و درآمدهای کلانی که بسیاری از آنها دارند. گفتم نه، عادلانه نیست، سهم آنها خیلی بیشتر از آن است که می‌پردازند. پرسید؛ یعنی از ما کارگران و کارمندان و اقشار مستضعف و کم درآمد مالیات می‌گیرند تا برای تامین رفاه و‌امنیت بازاریان و ارائه خدمات به ثروتمندان هزینه کنند؟! من که راضی نیستم. گفتم؛ همه بازاریان اینگونه نیستند، اکثر آنها افرادی مومن و متدین هستند و حلال و حرام و حق‌الناس سرشان می‌شود. گفت؛ پس چرا در مقابل زورگویی یک اقلیت ساکت نشسته‌اند. گفتم؛ سکوت نکرده‌اند، بسیاری از آنها درپی حل عادلانه ماجرا هستند و البته از آنان انتظار بیشتری می‌رود. به خیابانی که کنار آن ایستاده بودیم اشاره کرد و گفت؛ این خیابان‌ها با پول ما ساخته می‌شود، ولی پولدارهایی که مالیات نمی‌دهند با ماشین‌های مدل بالا و گران قیمت خود در آن تردد می‌کنند. خانه‌های ما نیازی به مراقبت پلیس ندارد، کدام دزد ناشی برای سرقت از خانه‌های ما وقت تلف می‌کند! ولی از کیسه ما برای تامین‌امنیت مالی و جانی پولدارانی که از مالیات فرار می‌کنند، هزینه می‌شود، برج‌های سر به فلک کشیده، خانه‌های لوکس و اشرافی، ویلاهای فوق مدرن در خوش آب و هواترین نقاط کشور و... نفسی تازه کرد و گفت؛ می‌دانم عجله‌داری،‌ اما فقط یک سوال دیگر و پرسید؛ به نظر شما اگر بازاریان مغازه‌های خود را برای همیشه تعطیل کنند، چه حادثه تلخ و ناگواری اتفاق می‌افتد؟! سوال سختی بود، شاید به این علت هیچ وقت به آن فکر نکرده بودم. جوان پرشور به کمکم آمد و گفت؛ اکثر بازاریان فقط واسطه فروش کالا هستند. اهل تولید که نیستند. دولت می‌تواند در نقاط مختلف شهر مراکز فروش تاسیس کند، یعنی همان کاری که در ایام نوروز انجام می‌دهد. با این اقدام، علاوه بر تولید شغل برای بسیاری از جوانان بیکار، قیمت‌ها نیز کنترل می‌شود و مالیات هم با محاسبه دقیق و استفاده از سیستم «بارکد» به آسانی و کاملا عادلانه دریافت خواهد شد.... ‌اندکی درنگ کردم، پاسخ سوالش سخت نبود «اگر بازاریان مغازه‌های خود را برای همیشه تعطیل کنند چه حادثه تلخ و ناگواری اتفاق می‌افتد»؟! با اطمینان جواب دادم؛ هیچ!!

حسین شریعتمداری در ادامه می‌نویسد‌: بیشترین میزان فرار مالیاتی به ترتیب از سوی دو گروه «الف» و «ب» صورت می‌پذیرد و کسانی از این دو گروه- و نه همه آنها- به‌رغم درآمدهای نجومی‌ و کلانی که دارند، نه فقط حاضر به پرداخت مالیات- یعنی حق مردم- نیستند بلکه هر وقت پای حساب و کتاب مالیاتی آنها به میان کشیده می‌شود با توسل به شانتاژ، دروغ‌پراکنی، شایعه‌سازی و حتی تهدید بازاریان از طریق افراد اجیر شده دست به اقداماتی نظیر بستن مغازه‌ها می‌زنند و می‌کوشند «فرار مالیاتی» خود را به «ماجرای سیاسی» تبدیل کنند! و در همان حال با بهره‌گیری از رسانه‌های بیگانه اینگونه اقدامات زشت و پلشت را که «مال مردم خواری» مناسب‌ترین واژه برای آن است، به تمامی ‌بازاریان مومن و متعهد نسبت می‌دهند!

مدیر مسوول کیهان می‌نویسد‌: یک خبر موثق حکایت از آن دارد که تعداد‌اندک و کم شماری از تجار و فروشندگان بزرگ صنف طلا و جواهرات بیشترین فعالیت تخریبی در اینگونه موارد را برعهده دارند.

شریعتمداری ادامه می دهد‌: همین جا باید گفت دولت می‌تواند و مطابق قانون حق دارد از عوامل اصلی این حرکت ناپسند که می‌دانیم از ثروت‌های افسانه‌ای برخوردارند بپرسد «از کجا آورده‌اید»؟! و از بازاریان متدین و متعهد گلایه کرد که چرا علیه توطئه این عده معدود و‌اندک دست به اقدامی‌نمی‌زنید؟ شما که بیشترین آرزویتان برپایی هیات‌‌های مذهبی، زیارت عتبات عالیات، کمک به مستمندان و‌ امثال اینگونه اقدامات خداپسندانه است با مشتی مال مردم خوار که از صدقه سر این ملت مظلوم، ثروت‌های افسانه‌ای ‌اندوخته‌اند و تابستان‌ها در جزایر‌هاوایی لم می‌دهند و زمستان‌ها در پیست‌های اسکی سوئیس قیقاج می‌روند چه نسبتی می‌توانید داشته باشید؟

شریعتمداری می‌نویسد‌: مالیات حق مردم است و دولت حق ندارد در مقابل کسانی که با شانتاژ و توهم پراکنی یا توسل به تهدید از طریق مشتی افراد اجیر شده بازار را به تعطیلی می‌کشانند، کوتاه بیاید.

طی چند روز اخیر تلفن‌های کیهان از نفس نمی‌افتاد و بسیاری از بازاریان مومن و متعهد یعنی قاطبه و اکثریت قریب به اتفاق بازاریان از کوتاهی مسوولان در مقابله با توطئه مشتی سرمایه‌دار مرفه و بی درد، آنهم در شرایط حساس کنونی گلایه می‌کردند. فقط به مضمون چند پیام از میان انبوه پیام‌هایی که خطاب به روزنامه ارسال شده است توجه بفرمائید؛

«ما جوانان این مرز و بوم فرزند ۹ دی و ۲۲ بهمن هستیم، اگر مسوولان ذیربط برای برخورد با عوامل توطئه که شناخته شده نیز هستند، ملاحظاتی دارند، ماجرا را به ما و انبوه بازاریان مومن و متعهد بسپارند. ما و بازاریان متعهد و مومن در همه فراز و نشیب‌ها در کنار هم بوده‌ایم و هنوز به این پیوند مقدس برای مقابله با عوامل توطئه پایبندیم...»

گزارش سایت توکلی از دلایل اعتراض بازار

سایت الف وابسته به احمد توکلی نماینده تهران و رییس مرکز پژوهش‌های مجلس نوشت‌: مشکل اصلی اصناف بازار سنتی تهران با توافق شورای اصناف و سازمان امور مالیاتی، نه بر سر نرخ افزایش مالیات‌ها بلکه بر سر اجازه بررسی تصادفی ۱۰ درصد حسا‌ب‌ها و دفاتر حجره‌داران بازار تهران بوده است. چرا که در سال‌های گذشته فقط دفاتر حدود ۲ تا ۵ درصد حجره‌داران بازار تهران توسط ممیزان سازمان امور مالیاتی بررسی می‌شد و نکته اینجا بود که فقط دفاتر حجره‌دارانی توسط ممیزهای سازمان امور مالیاتی بررسی می‌شد که توسط اتحادیه‌های صنفی معرفی می‌شدند، اما امسال سازمان امور مالیاتی به اتحادیه‌های صنفی پیشنهاد کرده بود اگر بخواهند فقط درصد‌اندکی از دفاتر و حساب‌های حجره‌داران آن هم با معرفی اتحادیه‌ها (و نه به طور تصادفی) رسیدگی شود، باید نسبت به سال ۸۷ مالیات بسیار بیشتری (مثلا ۷۰ درصد) بپردازند و اگر اصناف بازار تهران تمایل داشته باشند مالیات سال ۸۸ نسبت به سال ۸۷ رشد کمی‌ (مثلا ۱۰ تا ۲۰درصد) داشته باشد، باید به ممیزان مالیاتی اجازه دهند بطور تصادفی و به انتخاب خود، دفاتر تعداد بیشتری از حجره‌داران بازار تهران بررسی و مالیات قطعی آنها تعیین شود.

بسیاری از حجره‌داران بازار سنتی تهران حاضر بودند رقم بالایی نسبت به سال۸۷ مالیات بپردازند مشروط بر اینکه دفاترشان توسط ممیزان سازمان مالیاتی بررسی نشود.

سایت توکلی می‌نویسد‌: لازم به یادآوری است حجره‌داران بازار تهران به خاطر نفوذ سیاسی و تصمیم‌گیری متحد، از حدود ۳۰ سال گذشته به ممیزان سازمان امور مالیاتی اجازه نداده‌اند حساب‌ها و دفاتر آنها را کنترل کنند و همواره با چانه‌زنی و توافق، درصد کمی ‌به مالیات قطعی سال قبل خود افزوده‌اند. همین مساله باعث شده مالیات یک واحد صنفی در بازار تهران نسبت به واحد صنفی مشابه در سطح شهر بسیار پایین تر باشد.

در حال حاضر سرقفلی برخی حجره‌های بازار تهران میلیاردها تومان خرید و فروش می‌شود، اما آنها بر اثر نفوذ سیاسی و اعمال فشار بر دولت، هرسال حتی یک میلیون تومان نیز مالیات نمی‌پردازند. سایت الف می‌آورد‌: در اعتراض اخیر بازار سنتی تهران، متاسفانه یک تشکل سیاسی پرنفوذ و مشهور اصولگرا نقش اصلی را ایفا کرد و دولت نیز به جای شفاف کردن موضوع برای افکار عمومی ‌و ایستادگی در برابر زیاده‌خواهی و رانت‌جویی حجره‌داران بازار تهران، خیلی سریع عقب‌نشینی کرد و تسلیم فشارهای آنها شد.