صالحی: به توافق با گروه‌ وین خوشبینم

علی‌اکبر صالحی، رییس سازمان انرژی اتمی، با حضور در دفتر خبرگزاری ایسنا و بازدید از بخش‌های مختلف آن‌، آخرین اخبار و مسائل مربوط به فن‌آوری هسته‌‌ای را تشریح کرد. صالحی در پاسخ به این‌ پرسش که آیا نسبت به رسیدن به توافق با گروه وین خوشبین هستید؟ گفت: «من نوعا فردی خوشبین هستم؛ چون از بدبینی چیزی نصیب ما نمی‌شود. نسبت به توافق با گروه وین نیز خوشبین هستم، اما ممکن است این اتفاق به زودی نیفتد. باید مدتی صبر کرد. آنها به این نتیجه خواهند رسید راهی که در پیش گرفته‌اند سازنده و در جهت منافع شان نیست. فکر می‌کنم در ماه‌های آینده شاهد عدم صداقت اعضای گروه ۱+۵ نسبت به یکدیگر هم خواهیم بود.» وی درباره سرنوشت بیانیه تهران پس از صدور قطعنامه ۱۹۲۹ اظهارکرد: «در هیچ کجای بیانیه تهران تصریح نشده است که اگر قطعنامه‌ای صادر شد، بیانیه منتفی است. بیانیه توصیه کرده است طرفین از اقدامات ایذایی و بیانات تند پرهیز کنند. موافقت ایران با انتقال سوخت همه را غافلگیر کرد و این نشان داد ایران سیاست هوشمندانه‌ای دنبال می‌کند. در قطعنامه‌های سابق آنها احساس حق می‌کردند و آن را به دنیا می‌قبولاندند، اما در این قطعنامه احساس شرمندگی در درونشان دارند؛ چرا که می‌دانند قطعنامه غیرمنصفانه است؛ چون ایران شرط مورد نظر را برای تبادل سوخت پذیرفته بود. آنها برای اولین بار نتوانستند برای تصویب قطعنامه‌ها به اجماع برسند و دیگر نمی‌توانند بگویند جامعه جهانی. وی با اشاره به بیانیه دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی در واکنش به قطعنامه ۱۹۲۹ گفت:« واکنش ایران اقدام قانونی علیه اقداماتی خواهد بود که ممکن است علیه فعالیت‌های تجاری و اقتصادی ایران و رفت‌و‌آمد کشتی‌ها و هواپیماهای ایران انجام ‌شود.»

وی درباره تصویب قطعنامه ۱۹۲۹ و اعمال تحریم‌های یک‌جانبه اروپا و آمریکا علاوه بر تحریم شورای امنیت، با اشاره به اظهارات اخیر هیلاری‌کلینتون، وزیر خارجه آمریکا مبنی بر اینکه «ایران باید هرچه زودتر روند تعاملات سیاسی خود را در جهان تغییر دهد» گفت: «از ابتدا نیز گفته می‌شد که تمام فشارها به ایران از سوی غرب به خاطر بحث هسته‌‌ای نیست و این موضوع بحرانی، تصنعی و بهانه‌ای برای اعمال فشار در مسیر دست یافتن به امیال سیاسی است.» وی گفت: «آنها تلاش دارند ایران را با اهرم مسائل هسته‌‌ای تحت فشار قرار دهند، البته الان زمزمه‌هایی برای تحت فشار قرار دادن ایران از طریق مسائل مربوط به حقوق بشر نیز به چشم می‌خورد.» وی با بیان اینکه «سیاستمدار باید ناگفته‌ها را بین گفته‌ها و نانوشته‌ها را بین نوشته‌ها بخواند» اظهار داشت: «وقتی خانم کلینتون می‌گوید ایران باید هرچه سریع‌تر تعاملات سیاسی خود را تغییر دهد، یعنی مساله‌ هسته‌‌ای فرع است و مساله‌ اصلی از نظر غرب و آمریکا همراه شدن ایران با سیاست‌های آنها است.»

رییس سازمان انرژی اتمی با طرح این سوال که «باید دید همراهی سیاسی ایران با دنیای غرب امکان‌پذیر است؟»افزود:« یقینا با توجه به اصولی که ما به آن معتقدیم، نمی‌توانیم با غرب همراهی کنیم. در دیدگاه آنها به تعاملات سیاسی مثل بازی فوتبال «برد ـ باخت» نگاه می‌شود و در دیدگاه ما تعاملات سیاسی یک جریان «حق‌و‌باطل» است و این دو دیدگاه در تعارض هستند. آنها در۳۰ سال گذشته اشتباهاتی انجام دادند و نخواستند از آنها درس بگیرند؛ اما تاریخ با کسانی که سرمست از قدرت هستند به گونه‌ای دیگر عمل کرده و آرام آرام بدون توجه به حقایق امور این مستی قدرت زمینه ضعف و عقب‌نشینی آنها را فراهم می‌کند.»

استراتژی «دومسیره» ایران

وی اظهار کرد:« آمریکایی‌ها درباره‌ مساله‌ هسته‌‌ای ایران معتقدند مسیر دوگانه «چماق و هویج» را پیش می‌برند، البته ایران هم هوشمندانه استراتژی «دومسیره» را در برابر این سیاست آنها به کار گرفته است، یعنی «گفت‌وگو و ادامه‌ فعالیت‌های هسته‌‌ای با قوت». ما همواره درخصوص مذاکره بر سر بیانیه تهران درباره مبادله سوخت و مذاکره با ۱+۵ در چارچوب بسته‌ پیشنهادی که مسائل هسته‌‌ای را نیز شامل می‌شود، اعلام آمادگی کرده‌ایم.»

ایران، عراق و کره شمالی نیست

صالحی در پاسخ به این پرسش که با توجه به تحریم‌های یک‌جانبه اروپا و آمریکا و اقدام ضد ایرانی شورای امنیت، آیا در این شرایط مذاکره با ۱+۵ بنا به درخواست رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا موضوعیت دارد؟ گفت:« وقتی موضوع هسته‌‌ای ایران در آژانس آغاز شد، عراق درگیر جنگ بود، نماینده عراق در وین به من گفت شما هم افتادید در چاله و من گفتم به لطف خدا درباره ما چنین اتفاقی نمی‌افتد. الان هشت سال از آن روزها می‌گذرد. ایران، عراق و کره شمالی نیست. ما نه قصد داریم بمب بسازیم و از NPT خارج شویم و نه عراق هستیم که کسی به راحتی سرش را پایین بیندازد و وارد کشورمان شود، البته فشارها و تحریم‌ها بی‌اثر نیست، اما ما هم با این شرایط خود را وفق داده‌ایم. بالاخره ضرر و زیان‌هایی در برابر حفظ استقلال و جایگاه سیاسی که در جهان به دست می‌آوریم و جا انداختن بحث مقاومت برای دست یافتن به منافع ملی وجود دارد، اما نسل‌های بعد راحت خواهند بود. اگر الان عقب‌نشینی کنیم معلوم نیست که تا کجا آنها جلو بیایند.»