پرویز تناولی قابلیت پاسخگویی به نیاز زمان را دارد

عکس: آکوسالمی

«فرهنگ ایران از بین رفتنی نیست و راز ماندگاری این مملکت همین مردم هستند که دارند آن را جلو می‌برند و به‌رغم تمام مشکلات از فرهنگ غافل نیستند.» به گزارش ایسنا، این جملاتی است که مرد مجسمه‌های فولادی ایران، «پرویز تناولی»- شامگاه پنج‌شنبه ششم خردادماه - در مراسمی که از سوی گروهی از مجسمه‌سازان برجسته ایران، دانشجویان و اهالی فرهنگ و هنر، در خانه تاریخی احسان در کاشان برای قدرشناسی و نکوداشت یک عمر تلاش حرفه‌ای این هنرمند نامی برگزار شده بود، عنوان کرد. او سخنانش را با اشاره به دو نکته‌ای که به زعم خودش قابل اعتنا و تامل بود، آغاز کرد و ادامه داد: نسل‌های مختلف مجسمه‌سازی از استادان تا جوانان امشب اینجا حضور دارند و این حضور وحدت میان مجسمه‌سازان امروز را نشان می‌دهد و برخلاف آنچه گفته می‌شود اختلاف‌هایی میان اصناف هنری وجود دارد، اما در صنف ما چنین نیست. تناولی گفت:امشب در زنده بودنم خیلی چیزهایی شنیدم که تا به حال نشنیده بودم، خوشحالم که این نگاه و نگرش در میان هنرمندان جاری است و شامل حال من هم می‌شود. این هنرمند با اشاره به معماری زیبا و فضای ماندگار تاریخی خانه‌هایی همچون خانه تاریخی احسان، عنوان کرد: دیدن دوستان بیشتر برایم لذت بخش بود و در این فضا نیز نمی‌توان انتظار دیگری داشت. کاشان شهر هنرمندان بزرگ و مهد هنر است. او از هنرمندان و جوان‌هایی که فضای فرهنگی موجود در این مجموعه فرهنگی را به‌رغم وجود مشکلات با دست خالی راه‌اندازی کرده و تدارک دیده‌اند، تقدیر کرد. تناولی صمیمانه با ابراز خوشحالی خود در این جمع تاکید کرد: این چنین برنامه‌ای حکایت از این دارد که فرهنگ ایران از بین رفتنی نیست.

محمود ساطع - مدیر مجموعه فرهنگی اقامتی خانه احسان و مدیر مسوول کانون اندیشه جوان سپهری - نیز در سخنانی با اشاره به روند شکل‌گیری و نیز برنامه‌هایی که در این مجموعه تا به امروز برگزار شده است، به ارائه گزارشی از نخستین روزهای شکل‌گیری تا به امروز این مجموعه فرهنگی - تاریخی، پرداخت. توضیح درباره عملکرد بخش‌های مختلف این مجموعه بخش دیگری از سخنان ساطع بود. این مراسم با نشستی ادامه پیدا کرد که با حضور حمید شانس، هلیا دارابی، کوروش گلناری و مرتضی نعمت‌الهی همراه بود. آنها درباره ویژگی‌های شخصیت حرفه‌ای و سبک و سیاق بروز و ظهور خلاقیت‌های هنری «پرویز تناولی»، هنرمند مجسمه‌سازی که چهره شاخص جهانی به شمار می‌رود، سخن گفتند.

حمید شانس - هنرمند مجسمه‌ساز و مدرس دانشگاه - که ترجیح داد گفته‌های مطرح شده در این نشست صرفا از منظر شاگردان پرویز تناولی باشد، بیان داشت: مسلما پس از چهار نسل مجسمه‌سازی و پس از هزار فارغ‌التحصیل مجسمه‌سازی، جایگاه استاد تناولی منحصربه‌فرد است و اگر قرار باشد از هنرمندان مجسمه‌ساز معاصر سخن بگوییم، به طور قطع این مسیر از درون کارهای استاد تناولی می‌گذرد و اگر بخواهیم مجسمه‌سازی با ویژگی‌های خاص را ببینیم، باز هم کارهای استاد جایگاه ویژه خودش را دارد. هلیا دارابی - به عنوان هنرمند جوان حاضر در این نشست - نیز عنوان کرد: وجود بزرگانی چون تناولی برای نسل ما خیر و برکت است؛ از همه جوان‌ها می‌خواهم که این فرصت را غنیمت بشمارند و از این گنجینه غافل نمانند. کوروش گلناری، دیگر هنرمند مجسمه‌ساز نیز با یادآوری شروع آشنایی خود با پرویز تناولی تصریح کرد: تناولی به هنر مجسمه‌سازی به عنوان یک روند مستقل نگریسته است.

نعمت الهی هم ابراز کرد: بیش از آنکه با پرویز تناولی به عنوان مجسمه‌ساز مواجه شویم، باید به او به عنوان یک پدیده بنگریم. تناولی قابلیت پاسخگویی به نیاز زمان را دارد و ما همچنان او را بزرگ می‌دانیم.

در این برنامه همچنین نامه پری شیبانی - خواهر منوچهر شیبانی - که به دلیل مشکل بیماری موفق به شرکت در مراسم نشده بود، برای نکوداشت تناولی خوانده شد.

یک گروه موسیقی سنتی نیز قعطاتی را با عنوان «هیچ» اجرا کردند.

ایرج محمدی، خالق مجسمه‌های «رفتگر و مادر»، «ساعی» و ... که در پارک‌های شهر تهران نصب هستند، در بخش دیگری از این مراسم دوستانه خاطراتی از پرویز تناولی نقل کرد.

او گفت: یکی از سخت‌ترین هنرها هنر مجسمه‌سازی است. سال‌های پیش که از انجام پروژه کاری به خاطر طولانی شدنش خسته شده بودم، آقای تناولی ناگهان به کارگاهم آمد؛ برایم باور کردنی نبود. پیش از آن او را تنها با مقالاتش می‌شناختم و آثارش را در نمایشگاه‌ها دیده بودم. با دیدن استاد، نیروی دوباره گرفتم و مجسمه هفت متری را که از سال‌ها پیش‌ آغاز کرده بودم به پایان بردم. آن مجسمه در اصفهان نصب شد؛ سال‌ها بعد آن را پایین کشیدند و به انبار بردند. گفتند قرار است برنزش را ذوب کنند، اما عده‌ای از هنردوستان شبانه آن را دفن کردند و تا امروز معلوم نیست کجاست. محمدی گفت: با بیان این خاطرات خواستم بگویم استاد تناولی یک شبه به این مقام نرسیده است.

در پایان این مراسم ناهید سالیانی - بانوی با سابقه مجسمه‌سازی ایران - تابلویی را به پرویز تناولی اهدا کرد. این تابلو تصویر پرویز تناولی با امضای وحید ملک، مدیر خانه هنر(آرت سنتر)، کانون اندیشه جوان سپهری، گروه مجسمه‌سازی کالب و هنرمندان حاضر در مراسم در برداشت. گفتنی است که همزمان با این برنامه آثار گروه مجسمه‌سازی کالب - شاگردان تناولی - با همکاری خانه هنر(آرت سنتر) در بخشی از این مجموعه تاریخی به نمایش گذاشته شده بود. در این خانه تاریخی موزه‌ای به نام منوچهر شیبانی - هنرمند نقاش، موزیسین، شاعر و کارگردان - از چهار سال قبل راه‌اندازی شده که مجموعه‌ای از وسایل شخصی و برخی از آثار، دست‌نوشته‌ها و .. این هنرمند کاشانی در آن به نمایش گذاشته شده است. قرار است این آثار از روز سه‌شنبه - یازدهم خردادماه - برای برپایی نمایشگاهی که از سوی مجله تندیس تدارک دیده شده است، به تهران و گالری برگ منتقل شوند.