بانک جهانی از شاخصهای بازار کار ایران گزارش داد
کاهش متوسط نرخ بیکاری در ایران به ۵/۱۰ درصد
بانک جهانی با اشاره به بهبود وضعیت بازار کار ایران طی سالهای اخیر متوسط نرخ بیکاری در ایران طی سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ را ۵/۱۰ درصد اعلام کرد. به گزارش فارس، بانک جهانی در بخشی از گزارش خود موسوم به شاخصهای توسعه جهان ۲۰۱۰ به بررسی ساختار نیروی کار و وضعیت اشتغال در کشورهای جهان پرداخته است. بر اساس این گزارش شاخصهای کلان، از بهبود وضعیت بازار کار ایران طی سالهای اخیر خبر میدهند.
در سال ۱۹۹۰ نرخ مشارکت نیروی کار در ایران بالغ بر ۸۰ درصد بود که این رقم در سال ۲۰۰۸ به میزان ۵ درصد کاهش یافت و به ۷۵ درصد رسید. نرخ مشارکت نیروی کار درصد جمعیت بالای ۱۵ سال کشور نسبت به کل جمعیت را نشان میدهد. این رقم برای زنها در سال ۱۹۹۰ بالغبر ۲۲ درصد و برای سال ۲۰۰۸حدود ۳۱ درصد اعلام شده است. جمعیت نیروی کار ایران از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۸ به میزان ۳/۱۲ میلیون نفر افزایش یافته است. در سال ۱۹۹۰ این رقم ۵/۱۵ میلیون نفر بود که در سال ۲۰۰۸ به ۸/۲۷ میلیون نفر افزایش یافته است. بانک جهانی رشد متوسط سالانه نیروی کار در ایران طی سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۸ را ۲/۳ درصد و سهم زنان از نیروی کار در سال ۱۹۹۰ را ۱/۲۰ درصد و در سال ۲۰۰۸، ۱/۳۰ درصد اعلام کرده است. در میان سه بخش کشاورزی، صنعت و خدمات نیروی کار زنان بیش از بقیه در بخش کشاورزی متمرکز شده است. ۳۳ درصد از زنان شاغل در این بخش مشغول فعالیت هستند و این رقم در بخش صنعت ۲۹ درصد و در بخش خدمات ۳۸ درصد است. تمرکز نیروی کار مردها بیشتر در بخش خدمات است. ۴۷ درصد از مردهای شاغل در بخش خدمات مشغول فعالیت هستند و بعد از آن بخش صنعت با ۳۳ درصد و بخش کشاورزی با ۲۱ درصد قرار دارند. آمارهای بانک جهانی نشان میدهد وضعیت اشتغال در ایران بهتر شده است؛ به طوری که در سال ۱۹۹۱، ۴۶ درصد از جمعیت بالای ۱۵ سال ایران مشغول به کار بوده است و این رقم در سال ۲۰۰۸ به ۴۹ درصد افزایش یافته که رشد ۳ درصدی را نشان میدهد. به همین ترتیب وضعیت اشتغال جوانان نیز بهتر شده است و جمعیت جوانان شاغل از ۳۳ درصد کل جمعیت این گروه در سال ۱۹۹۱ به ۳۶ درصد در سال ۲۰۰۸ افزایش پیدا کرده است. بر اساس این گزارش نرخ بیکاری در ایران طی سالهای اخیر افزایش یافته است و به مرز ۱۰ درصد رسیده است. در سالهای ۱۹۹۰ تا ۱۹۹۲ متوسط نرخ بیکاری در ایران بالغبر ۱/۱۱ درصد بوده است که این رقم در سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ به ۵/۱۰ درصد کاهش داشته است. نکته قابلتوجه در این مدت کاهش قابلملاحظه بیکاری زنان است.
ارسال نظر