رادیو و سال‌های جنگ
دهه ۶۰ که اوج رادیو بود، گروهی به‌نام گزارش داشتیم که تک‌تک آن بچه‌ها خلاقیت زیادی داشتند و واقعا یک نفر هم اشتباهی نیامده بود. در مقطعی بودیم که تهران موشک‌باران بود و هرکدام از ما در حوزه‌های مختلف کار می‌کردیم و بین جبهه و استودیو در رفت‌وآمد بودیم، عشق ما رادیو بود.
مهدی فوادیان
دهه ۶۰ که اوج رادیو بود، گروهی به‌نام گزارش داشتیم که تک‌تک آن بچه‌ها خلاقیت زیادی داشتند و واقعا یک نفر هم اشتباهی نیامده بود. در مقطعی بودیم که تهران موشک‌باران بود و هرکدام از ما در حوزه‌های مختلف کار می‌کردیم و بین جبهه و استودیو در رفت‌وآمد بودیم، عشق ما رادیو بود. بچه‌ها اصلا به دید مادی به رادیو نگاه نمی‌کردند. در رادیو چون تصویر ندارید، باید به‌گونه‌ای گزارش دهید که شنونده کاملا فضا را درک کند. آن زمان، شنوندگان رادیو بسیار دقیق بودند و اگر ما اشتباهی می‌کردیم، بلافاصله تماس می‌گرفتند و به ما تذکر می‌دادند.
گزارش ما باید به گونه‌ای جذابیت داشته باشد که شنونده آن فضایی را که نمی‌بیند، احساس کند؛ به‌ویژه در دهه ۶۰ رادیو نقش بسزایی را در زندگی مردم ایفا می‌کرد. آنها با برنامه سلام صبح بخیر روز خود را شروع می‌کردند و با قصه شب پیچ رادیو خود را می‌بستند.
نقش گزارش خصوصا در دوران دفاع مقدس، فوق‌العاده دارای اهمیت بود و این گزارش بود که حال و هوای دیگری به برنامه‌ها می‌داد. به تازگی با همراهی معاون صدا، شروع به کادر سازی در رادیو تهران کرده‌ایم، از حدود ۲۰۰ نفر که برای تست آمده بودند ۶ نفر انتخاب شدند که اکنون فوق‌العاده دارند کار می‌کنند.
ارسال نظر