نیویورک تایمز تحلیل کرد:
نگرانی شرکتهای آلمانی از فشار آمریکا بر ایران
روزنامه نیویورک تایمز با اشاره به پایان یافتن حضور شرکت زیمنس درایران و فشار آمریکا بر سایر شرکتهای آلمانی برای انجام اقدامات مشابه،این شرکتها را گرفتار در دو راهی حضور در بازار پر رونق ایران یا همراهی با آمریکا توصیف کرد. به گزارش خبرگزاری مهر، نیویورک تایمز در یک گزارش تحلیلی نوشت: شرکتهای آلمانی زمانی بزرگترین شریک تجاریایران در اروپا محسوب میشدند، اما اکنون با توجه به فشارهای آمریکا، اسرائیل و دیگر قدرتها که قصد اعمال تحریمهای سنگینتر علیه ایران دارند در آستانه از دست دادن موقعیت خود در بازارایران هستند.
به نوشته نیویورک تایمز، یکی ازاین شرکتهای آلمانی زیمنس بود که هفته گذشته پس از سالها حضور در ایران، به حضور خود دراین کشور پایان داد، اما با این وجود اکنون مقامات این شرکت نگران این مطلب هستند که در صورت پایان یافتن رسیدگی به موضوع هستهای ایران و عادی شدن شرایط تجارت با ایران، شرکت آنها دیگر نتواند جایگاه قبلی خود را در بازار ایران بدست بیاورد.
بر همین اساس سایر شرکتهای آلمانی که با ایران روابط تجاری دارند نیز نگران این مساله هستند و از آن بیم دارند که شرکتهای رقیب از سایر کشورها جای آنها را در بازارایران بگیرند.
در همین رابطه «اولریخ آکرمن»، مدیر روابط تجاری با کشورهای خارجی در فدراسیون انرژی آلمان میگوید: آنچه شرکتهای ما میخواهند زمینهای برای فعالیت است. نگرانی ما از آن است که اگر شرکتهای آلمانی از ایران خارج شوند شرکتهای غیرآلمانی جایگزین آنها میشوند.
نیویورک تایمز افزود: در ارتباط با کاهش سطح مبادلات با ایران مذاکراتی میان شرکتهای آلمانی در حال جریان است و پیشنهاد شده تا سطح ضمانت مالی برای تجارت با ایران کاهش بیابد.
به نوشتهاین روزنامه، پیش از این در صورت مبادله با شرکتهای ایرانی، طرفایرانی هفت تا ۱۰ سال زمان داشت تا پول کالاهای وارد شده به ایران را پرداخت کند، اما اکنون این زمان به ۳۶۰ روز کاهش یافته و این موضوع میتواند مشکلاتی را برای طرفهای ایرانی ایجاد کند.
بر اساساین گزارش، بحث کاهش مدت زمان ضمانت برای بازپرداخت پول از دو سال قبل آغاز شده و اکنون در حال اجرا شدن است. برای مثال سطح ضمانت مالی برای شرکتهای آلمانی طرف قرارداد باایران در سال ۲۰۰۸، ۱۳۳ میلیون یورو معادل ۱۸۶ میلیون دلار بود در حالی کهاین مبلغ در سال ۲۰۰۷، ۵۰۳ میلیون یورو و در سال ۲۰۰۵ یک میلیارد و ۴۰۰ میلیون یورو بود. صادرات آلمان به ایران در سال ۲۰۰۸ چهار میلیارد یورو معادل یک درصد از صادرات کل آلمان بود در حالی کهاین میزان در سال ۲۰۰۵ چهار میلیارد و ۴۰۰ میلیون یورو بود. این در حالی است که صادرات ۲۷ کشور عضو اتحادیه اروپا به ایران در سال ۲۰۰۸، ۱۴ میلیارد و ۱۰۰ میلیون یورو بود و واردات این کشورها از ایران ۱۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون یورو بود.
با این وجود هر چند جا برای فعالیت شرکتهای آلمانی در ایران کمتر شده اما آلمان هنوز بزرگترین شریک تجاریایران در اروپا محسوب میشود.
بااین حساب شرکتهای آلمانی به شدت نگران جایگاه خود در ایران هستند و با توجه به روابط گسترده شرکتهای چینی با ایران از این نکته بیم دارند که شرکتهای چینی جایگاه آنها در بازار ایران را به دست آورند.
ارسال نظر