مرتضی نبوی با انتشار مقاله‌ای در روزنامه رسالت راهکارهای خود را برای ایجاد آرامش در جامعه بیان کرد. راهکارهای ارائه شده توسط این عضو مجمع تشخیص مصلحت به شرح زیر است: کسانی که از روی بی مهری و قهر، انتخابات عظیم متعلق به نظام و مردم را زیر سوال برده و بهانه به دشمن داده‌اند، باید برگردند و آشتی کنند و خطاهای بعضا فاحش خود را جبران کنند که جلوی خسارت را از هر جا بگیرید، منفعت است، نه مردم و نظامی که متضرر شده‌اند. قهرکنندگان و کسانی که از قانون عبور کرده‌اند، با توجه به طی مراحل قانونی و تنفیذ ریاست‌جمهوری، صراحتا اعلام کنند که رای ملت و نتیجه انتخابات را به رسمیت می‌شناسند و آقای احمدی نژاد را رییس‌جمهور قانونی کشور می‌دانند. این دوستان پایبندی و التزام خود را به قانون اساسی، نظام جمهوری اسلامی و ولایت فقیه و ولی فقیه اعلام و طی فرآیندی مرزبندی خود را با ساختارشکنان و کسانی که از جمهوری اسلامی و قانون اساسی عبور کرده و علیه آن و نشانگان خط امام شعار سر داده‌اند، آشکار سازند. همچنین اقدامات ضد قانونی و خرابکارانه آنها را محکوم نمایند. این جریان سیاسی با حمایت از حقوق ملت ازجمله تاکید برداشتن حق فناوری صلح‌آمیز هسته‌ای برای جمهوری اسلامی ایران، با دشمنان قسم خورده ملت، مثل رژیم آمریکا و رژیم صهیونیستی و اذناب آنها مرزبندی شفاف نموده و طمع دشمن را از خود قطع کنند. افراد این جریان اگر می‌خواهند به عنوان جریان مخالف (اپوزیسیون) دولت فعالیت سیاسی داشته باشند، خود را متعهد به رعایت چارچوب‌های قانونی بدانند و اپوزیسیون قانونی باشند.یک جریان مخالف قانونی باید از حق داشتن رسانه، برگزاری تجمعات و بیان دیدگاه‌ها در چارچوب قانون برخوردار باشد و دستگاه‌های مسوول باید امکانات، مکان و زمان مناسب را برای این منظور پیش‌بینی کنند و به دقت خط قرمزها را مشخص کنند.عموم رسانه‌ها از جمله رسانه‌های طرفدار و مخالف دولت باید به آرام شدن فضای سیاسی کمک کنند و در جهت دور شدن از التهاباتی که ویژه ایام تبلیغات انتخاباتی بود، گام بردارند و وجهه همت خود را تحقق«پیشرفت و عدالت» در دهه چهارم انقلاب قرار دهند.در مورد کسانی که زندان هستند یا محکوم شده‌اند، اگر تنبهی حاصل شده، راه درخواست عفو و بخشش باز است و آغوش جمهوری اسلامی ایران همیشه برای نادمان باز بوده است.جماعتی با تحریک یا با انگیزه‌های دیگر در هر مراسمی سر برمی‌کشند و شعارهای ساختارشکنانه می‌دهند، دست به اهانت و هتاکی می‌زنند و در انتها تعدادی از آنها دست به اغتشاش و آتش‌سوزی می‌زنند. به نظر می‌رسد نیروهای امنیتی و انتظامی باید توجه داشته باشند که این جماعت فرزندان این ملت هستند و بعضا فریب خورده می‌باشند؛ بنابراین باید از برخورد قهرآمیز با آنها حتی‌الامکان خودداری کنند. شنیده شده پلیس ضداغتشاش در کشورهای دیگر از مهارت‌های خاصی برخوردارند و آموزش‌های لازم را دیده‌اند که به جای کتک زدن، کتک بخورند تا انرژی مخالفان تخلیه شود؛ ولی جلوی خرابکاری و اغتشاش را هم بگیرند.