«تذکره‌الاولیاء» به‌روایت «یوسف علیخانی»

ایبنا- یوسف علیخانی، دبیر مجموعه ۳۰ جلدی «یکی بود یکی نبود» که به زودی توسط نشر کتاب پارسه منتشر خواهد شد، بازنویسی «تذکره‌الاولیاء» عطار را بر عهده داشته و معتقد است عطار همچون نویسنده‌ای معاصر با فضاسازی و شخصیت‌پردازی قصه می‌گوید.

علیخانی درباره انگیزه‌اش از انتخاب «تذکره‌الاولیاء» برای بازنویسی گفت: «تذکره‌الاولیاء» را نخستین‌بار سال ۷۷ (یعنی حدود ۱۱ سال قبل) خریدم. دوست داشتم به عطار و شیوه جادویی بیانش برسم. این جادو فقط منحصر به بیان و اسلوب روایت نبود. شنیده بودم قصه‌هایش جادویی‌تر از داستان‌های رئالیسم جادویی است. وی در ادامه با یادآوری سخنی از رضا سیدحسینی مبنی بر اینکه «ما بدون توجه به ادبیات اعجازی مثل تذکره‌الاولیاء شیخ فریدالدین عطار، دنبال قصه‌های اعجازی در داستان‌هایی می‌گردیم که خودشان از ما گرفته‌اند؛ مثل صد سال تنهایی مارکز» اظهار کرد: البته چه راست گفت حسینی. بعدها در گفت‌وگوهای خودشان (نویسندگان آمریکای لاتین) دریافتم «صد سال تنهایی» و «پدروپارامو» هم از اثری ایرانی تاثیر پذیرفته‌اند. حالا بگذریم از نویسندگانی چون خورخه لوئیس بورخس که منکر تاثیرپذیری‌اش از متنی شرقی به نام «هزار‌ویکشب» نیست. جادویی‌تر از قصه‌های اویس قرنی، فضیل عیاض، رابعه عدویه، ابراهیم ادهم و بایزید بسطامی‌ می‌توان یافت؟ جز این که این قصه‌ها به روایت شیوای شیخ عطار نیشابوری به امروز رسیده‌اند؟