پایگاه خبری «الف» متعلق به احمد توکلی در تحلیلی درباره واگذاری بیش از نیمی از سهام شرکت مخابرات ایران نوشت: فروش نیمی از سهام شرکت مخابرات ایران به ارزش ۸‌هزار‌میلیارد تومان به عنوان «بزرگ‌ترین معامله تاریخ بورس» این روزها در صدر اخبار اقتصادی کشور قرار گرفته است. درباره این خبر مهم تذکر چند نکته ضروری است: ۱ - دولت محترم اجرای سیاست‌های کلی اصل۴۴ و قانون مربوطه را به «واگذاری شرکت‌های بزرگ دولتی» محدود کرده است آن هم به نهادهای شبه دولتی!آیا دست به دست شدن بنگاه‌های بزرگ دولتی از یک نهاد به نهادی دیگر، اهداف فوق را محقق می‌کند؟۲ - اجرای سیاست‌های کلی اصل۴۴ نباید از واگذاری شرکت‌های بزرگ دولتی آغاز می‌شد؛ چرا که اصولا مشکل اصلی اقتصادما، دولتی بودن شرکت‌های بزرگ نیست بلکه مشکل اصلی اقتصاد ما این است که شرکت‌های کوچک بخش خصوصی به دلایل مختلف نمی‌توانند بزرگ شوند.۳ - در سیاست‌های کلی اصل۴۴ برای واگذاری همه شرکت‌های کوچک و متوسط دولتی ضرب‌الاجل تعیین شده، اما برای واگذاری شرکت‌های بزرگ دولتی (بند ج) هیچ ضرب‌الاجل خاصی دیده نشده است. آیا رهبر انقلاب تصادفا برای واگذاری شرکت‌های بزرگ؛ عجله را ضروری ندانسته‌اند؟ چرا دولت برای واگذاری شرکت‌های بزرگ شتاب دارد اما از انجام وظایف خویش در اتمام واگذاری همه شرکت‌های کوچک و متوسط دولتی (خارج از صدر اصل۴۴) ، تا پایان برنامه چهارم توسعه (بند الف سیاست‌ها) کوتاهی می‌کند؟چرا دولت برخلاف نص صریح بند الف سیاست‌های کلی اصل۴۴ همچنان فعالیت جدید خارج از صدر اصل۴۴ را شروع می‌کند؟ در مصوبات سفرهای استانی مکررا این قانون شکنی آشکار رخ می‌دهد، اما چه کسی می‌تواند جلوی این اشتباهات را بگیرد؟۴- بیش از ۴ سال از ابلاغ سیاست‌های کلی اصل۴۴ می‌گذرد. در آن زمان تصور می‌شد اجرای این سیاست‌ها انقلابی در اقتصاد ایران ایجاد خواهد کرد. البته تصور اشتباهی نبود. آنچه اشتباه است نحوه اجرای سیاست‌های کلی اصل۴۴ است.با ادامه این روند اشتباه، شکست در تحقق اهداف سیاست‌های کلی اصل۴۴ دور نیست. در شرایطی که انحصارات دولتی به انحصارات شبه‌دولتی تبدیل می شوند و فضای کسب و کار در داخل کشور همچنان به شدت مخل تولید و سرمایه گذاری است، واگذاری سهام شرکت مخابرات ایران به کنسرسیومی شبه‌دولتی، در واقع کوبیدن میخ دیگری بر تابوت اصل۴۴ است.