پایگاه خبری الف، وابسته به احمد توکلی در یادداشتی، ضمن ابراز حیرت از سخنان داوود دانش‌جعفری در مراسم تودیعش از وزارت اقتصاد نوشت: تعجب محافل مختلف از سخنان آقای دانش‏جعفری در مراسم تودیع خود، از دو‌جنبه بود. جنبه اول اینکه همگان شخصیت آقای دانش‌جعفری را به عنوان فردی آرام و صبور و غیر‌جنجالی می‌پنداشتند و جنبه دوم اینکه چرا این سخنان مهم ولی کم اثر باید در مراسم تودیع ابراز شود؟ «الف» در تحلیل خود از دلیل ابراز این سخنان از سوی وزیر مستعفی اقتصاد نوشت: اینکه چرا یکی از وزرای کلیدی و وزین کابینه، پس از خروج از دولت فضا را برای بازگویی انتقادات و اعتراضات مهیا می‌بیند، حتما به دلیل ناراحتی از کنار گذاشتن او از دولت نیست. اگر‌چه نوع برخورد با او برای حذف از کابینه و انداختن بسیاری از مسوولیت کاستی‌ها از سوی رییس‌جمهور به گردن وزارت اقتصاد و بانک مرکزی در سخنرانی قم، می‌تواند هر انسانی را برای پاسخگویی تحریک کند. به نوشته سایت احمد توکلی، «علت اصلی سکوت این وزیر و شاید وزرای دیگر، به فضای عمومی درون دولت بازگشت می‏کند.» چرا که «بر‌اساس شنیده‌های متواتر دو سال اخیر از فضای داخل دولت، ظاهرا امکان اظهار نظر آزاد و مخالفت وزرای ذی ربط با تصمیمات اعلامی، مهیا نیست و نظرات اعضای کابینه یا استماع نمی‏شود یا آنان با برخورد و تحقیر مواجهه می‌شوند.»

مقاله‌نویس «الف» افزود: طبعا وجود چنین فضایی در کابینه، وزرا را مجبور به انتخاب یکی از دو گزینه کلی می‌کند. یا اینکه شرایط موجود در مجموعه دولت را پذیرا شوند یا اینکه از کابینه استعفا دهند. انتخاب گزینه اول، به همان سرانجامی ختم می‏شود که آقای دانش‌جعفری آن را انتخاب کرد یا بعد از برکناری دکتر رهبر و وزیری‌هامانه و طهماسبی از آنان شنیده شد. یعنی اعتراض به سیاست‌های دولت پس از برکناری و خروج از کابینه.نویسنده سایت احمد توکلی در نهایت این گونه نتیجه‌گیری می‌کند که «به نظر می‌رسد که نوع انتخاب و چینش وزرا برای کابینه به گونه‌ای بوده است که نوعا افرادی انتخاب نشوند که مسیر استعفا را انتخاب کنند. صد البته موضوع خدمت‌ کردن به مردم و تحمیل شرایط موجود و قدرتمندتر کردن کابینه در شرایط حساس کنونی نیز می‌تواند به عنوان یک فاکتور مهم برای عدم استعفا توسط وزیران محترم دولت باشد.»