بر اساس آمار و گزارش‌های سازمان ملل متحد، افزایش فقر و گرسنگی در جهان نتیجه مستقیم ساختار اقتصاد جهانی، پیشینه استعمارگری و تصمیمات سیاسی است که امروزه اتخاذ می‌شود. به گزارش ایسنا، آمارها و گزارش‌های سازمان ملل متحد نشان می‌دهد که۱۵ درصد جمعیت جهان از گرسنگی و فقر رنج می‌برند و حدود یک میلیارد نفر نیز با درآمد کمتر از یک دلار در روز زندگی می‌کنند.

در همین حال بنا بر اعلام سازمان ملل خرید و فروش سلاح یکی از عواملی است که در بروز فقر و گرسنگی نقش بسزایی دارد. مدافعان صادرات اسلحه ادعا می‌کنند تسلیحات برای حفظ و برقراری امنیت لازم است، اما در واقع دسترسی به تسلیحات اغلب موجب بروز درگیری، ناآرامی و مشکلات بیشتر می‌شود. برای مثال جریان ورود سلاح به فلسطین اشغالی، کلمبیا و ترکیه تاثیر فاجعه باری بر امنیت انسانی جمعیت کثیری از غیر نظامیان داشته، به اقتصاد داخلی لطمه زده و بسیاری را آواره کرده است.

در این میان کشورهای فقیر بدون در نظر گرفتن این مساله که آیا جنگ و درگیری واقعی در حال رخ دادن است یا خیر، برای خرید اسلحه به صرف هزینه‌های مالی گزافی ترغیب می‌شوند که این هزینه‌ها می‌توانست صرف خدمات بهداشتی و آموزشی شود.

بر اساس این گزارش، پاکستان برای مثال هزینه‌های گزافی را به جای اینکه صرف خدمات بهداشتی و آموزشی کند به امور نظامی اختصاص می‌دهد. همچنین دولت‌های کشورهای تولید کننده سلاح مانند انگلیس از شرکت‌های سازنده سلاح می‌خواهند سلاح‌هایشان را به سمت کشورهای فقیر سرازیر کنند.