نگاه
پرچم المپیک، نمادی که پنج قاره در سایه آن جمع می‌شوند
پرچم المپیک، زمینه‌ای سفید با پنج حلقه رنگی درهم تنیده، نمادی است که بر پیوستگی ملت‌های جهان تاکید دارد. این پرچم در واقع بر ایده جهانی بودن رقابت‌های المپیک انگشت می‌گذارد. پنج حلقه، نماد گردهمایی مردم پنج قاره. پرچم المپیک، پرچمی سفید با پنج حلقه رنگی. رنگ حلقه‌ها عبارتند از آبی، زرد، سیاه، سبز و قرمز. پیر کوبرتین، «پدر بازی‌های المپیک مدرن»، مفهوم این پرچم را چنین شرح می‌دهد: «این طراحی در واقع یک طراحی سمبلیک است. پنج حلقه پرچم المپیک، سمبل پنج قاره جهان هستند که مردم آنها در المپیک گرد هم می‌آیند. شش رنگ موجود در پرچم (به همراه سفید پس‌زمینه) همان شش رنگی هستند که هم اکنون (۱۹۳۱ میلادی) در تمام پرچم‌های ملی کشورها وجود دارند».
بر اساس گفته‌های کوبرتین، شش رنگ موجود در پرچم المپیک، نماد «مردم» جهان هستند. بنابراین، این باور اشتباه را باید به‌دست فراموشی سپرد که هر حلقه، نماد یکی از قاره‌هاست.
پیر کوبرتین فرانسوی (۱۸۶۳-۱۹۳۷) مربی علوم تربیتی، مورخ، برنده جایزه نوبل و فعال حوزه ورزش بود که پدر بازی‌های المپیک مدرن نامیده می‌شود. کمیته بین‌المللی المپیک به ابتکار کوبرتین در سال ۱۹۸۴ پایه‌گذاری شد. دو سال بعد و به همت این کمیته، نخستین دوره رقابت‌های المپیک در آتن یونان، خاطرات هزاران ساله رقابت‌های المپیک یونان باستان را از دل خاک بیرون کشید.
پرچم المپیک در آغاز این بازی‌ها و در جشن افتتاحیه، به ورزشگاه محل برگزاری رقابت‌ها آورده می‌شود. از زمان بازی‌های المپیک ۱۹۶۰ که در رم ایتالیا برگزار شد، پرچم به‌صورت افقی وارد ورزشگاه می‌شود و سپس به احتزاز درمی‌آید. حمل پرچم به داخل ورزشگاه، توسط قهرمانان صاحب‌نام ورزشی یا افراد مشهور صورت می‌گیرد. افرادی که به‌عنوان مثال در عرصه اجتماعی خدمات شایسته‌ای انجام داده‌اند.
پرچم پس از ورود به ورزشگاه به احتزاز در می‌آید و تا روز پایانی المپیک و در طول همه بازی‌ها برافراشته نگهداشته می‌شود. زمانی که پرچم المپیک پایین کشیده شود بدان معنا است که بازی‌های المپیک به پایان رسیده‌اند.
در پایان رقابت‌ها، شهردار شهری که المپیک آن پایان یافته، پرچم را به مقامات شهری که بناست المپیک بعدی در آن برگزار شود، تحویل می‌دهد.
تاریخچه تولد پرچم المپیک
کوبرتین در صحبت‌های خود اشاره می‌کند که پرچم المپیک نماد حضور تمام ملل از تمام قاره‌های جهان است. با وجود این از زمان شکل‌گیری بازی‌های المپیک به اصطلاح «مدرن» در سال ۱۸۶۰ در آتن، اولین دوره‌ای که شرکت‌کنندگان از تمام قاره‌ها حضور داشتند، المپیک ۱۹۱۲ در استکهلم سوئد بود.
یک سال پس از این تاریخ، در سال ۱۹۱۳، برای اولین بار پنج حلقه رنگین به عنوان پرچم، توسط کوبرتین متولد شدند. وی این حلقه‌ها را با دست کشید و به پنج رنگ مختلف رنگ‌آمیزی کرد تا «نماد حضور ملل مختلف از تمام قاره‌ها باشند»: این شرحی بود که وی در گزارش المپیک خود در اوت ۱۹۱۳ بر حلقه‌های رنگین داد. کوبرتین درسال ۱۹۱۴ در کنگره المپیک در شهر پاریس این نماد المپیک را رسما معرفی کرد.
وقوع جنگ اول جهانی مانع آن شد تا افتتاحیه بازی‌ها طبق برنامه در سال ۱۹۱۶ در برلین جشن گرفته شود. چهار سال بعد بود که باز هم پرچم المپیک در کشور بلژیک به احتزاز درآمد.
مفهوم جهانی بودن این رقابت‌ها که در قالب حلقه‌ها و پرچم متبلور می‌شود، زاییده ایده‌ای نو در سال‌های آغازین سده بیستم میلادی است. ایده‌ای که وحدت ملت‌های جهان را پررنگ‌تر جلوه می‌دهد و در مقابل ملیت‌گرایی افراطی و رقابت ناسالم کشورها موضع‌گیری می‌کند.
منبع: دویچه‌وله
ارسال نظر