نگاه سوم- «برابری» واژه تازه‌ای نیست و در طول تاریخ، چه مرد و چه زن بر سر تحقق این واژه ستیزها کرده‌اند. از آن زمان هم که ورق تاریخ برگشت و مردان با توجیهات بسیار، سالار جوامع شدند، این مفهوم تحقق نیافته، چهره‌ای برجسته‌تر به خود گرفت و مبارزات بسیاری برای تحقق‌اش را موجب شد.

گر چه این مبارزات در اغلب کشورهای جهان جریان داشت و تنها زنان در اروپا و آمریکا نبودند که از تبعیض‌های جنسیتی رنج می‌بردند، اما به سبب اوج گرفتن مبارزات در این کشورها، فعالیت‌های زنان اروپا و آمریکایی در تاریخ برجسته ماند و موجب شد که در سال ۱۹۷۵، سازمان ملل، هشتم مارس را به عنوان «روز جهانی زن» به رسمیت بشناسد تا بهانه‌ای باشد برای یادآوری این اصل: «برابری» ایده انتخاب روزی از سال به عنوان «روز زن» نخستین بار در جریان مبارزه زنان نیویورک، با شعار «حق رای برای زنان» مطرح شد. دو هزار زن تظاهرکننده در ۲۳ فوریه ۱۹۰۹پیشنهاد کردند که هر سال در روز یکشنبه آخر فوریه، یک تظاهرات سراسری در آمریکا، به مناسبت این روز برگزار شود و در سال ۱۹۱۰، کلارازتکین از رهبران زنان سوسیالیست بود، به مساله تعیین «روز بین‌المللی زن» پرداخت.

۱۹مارس ۱۹۱۱، خیابان‌های آلمان، اتریش، سوییس و دانمارک با مارش زنان به لرزه درآمد. شمار زنان تظاهر کننده در اتریش به ۳۰هزار نفر می‌رسید. با نیروهای پلیس به تظاهرکنندگان حمله کرده به ضرب و شتم زنان و دستگیری آنها پرداختند و سرانجام در سال ۱۹۱۳، «دبیرخانه بین‌المللی زنان» هشتم مارس را به خاطر مبارزه زنان کارگر در آمریکا، به عنوان «روز جهانی زن» انتخاب کرد.

از آن سال تاکنون، زنان و مردان جهان که خواستار برابری حقوقی و اجتماعی این دو جنس هستند، هشتم مارس را به عنوان بهانه‌ای برای یادآوری این آرمان جشن می‌گیرند و بسیاری گروه‌های طرفدار حقوق بشر، جلساتی در این روز برای انتقال دانسته‌هایشان در این حوزه به دیگران برگزار می‌کنند و در کشورهایی که نابرابری حقوقی زنان و مردان به چشم می‌خورد، هواداران این اندیشه‌با برپایی تظاهرات، جلوه‌های بارز اعتصاب‌ها بر این اصل اساسی از حقوق بشر، پای می‌فشرند.

«روز جهانی زن مبارک»