حمله جمال شورجه به بیانیه سینماگران
فیلتان هوای هندوستان کرده؟!
جمال شورجه، فیلمسازی که در حوزه دفاع مقدس فعالیت میکند، پاسخ بیانیه اعتراضآمیز سینماگران را به تندی داد. در حالی که بیش از ۶۰نفر از سینماگران، با امضای بیانیهای اعتراض خود را به روند اعمال ممیزیها در جشنواره فیلم فجر اعلام کرده بودند، «شورجه» نامهای را روز گذشته به خبرگزاری فارس فکس کرده و به دفاع از عملکردهای هیات انتخاب جشنواره برخاسته است.
«باز هم در جو و هوای نزدیک به انتخابات، فیل هنرمندان سینماگر ما، هوای هندوستان تساهل و تسامح کرده است.»
در ادامه این نامه میخوانیم: با دیدن این نامه یاد نامه شبیه به همین در کوران مبارزات انتخابات گذشته افتادم که نام و اسم خیلی از همین افراد که نگران فرهنگ کشورند، در زیر آن نامه هم بود و برعلیه دولت خدمتکار و رییسجمهوری مردمی و ولایی و عدالت گستر فعلی جناب آقای احمدینژاد تبلیغات کردند که اگر ایشان بیاید چنین میشود و چنان و بهمان!
در ادامه این نامه میخوانیم: نمیدانم این بزرگواران در عرض این نزدیک به سه سال و سه دوره از جشنواره فیلم فجر چرا صدایشان در نیامد و حالا نگران فرهنگ شدهاند؟ نمیدانم کی و کجا این بزرگواران فیلمهای جشنواره بیست و ششم را دیدهاند و با هم مقایسه کردهاند و ساعتها پای آنها وقت گذاشتهاند که حالا اینقدر قاطعانه و بدون تحقیق و تعمق لازم اینگونه قضاوت میکنند؟
شورجه در این نامه متذکر شده است: آیا دعوت به قیام و حضور در میدان مبارزه علیه نظام، فیلم فرهنگی است که این بزرگواران ندیده زیر آن را امضا میکنند و برای آن سینه میزنند؟ اگر چنین است که باید واقعا تکلیف نظام و سیستم فرهنگی کشور با اینها روشن شود! میلیاردها سرمایه نظام متاسفانه تزریق به همین فیلمهای فرهنگی شده و از طرف نظام و مجاری فرهنگی، چقدر از همین امضاکنندگان نامه، حمایت و قدردانی شدهاند. دولتها با سیاستهای مختلف و گاه متضاد با هم آمدهاند و رفتهاند اما همینها در هر دورهای از بیشترین امکانات این کشور و بیتالمال حمایت شدهاند. در ادامه این نمابر میخوانیم: سالهاست که سینمای مردمی، ملی و اسلامی ما که میتوانست رسانهای قدرتمند برای صدور انقلاب و ارزشهای اسلام عزیز باشد، توسط سیاستبازان فرهنگی و یا فرهنگیان و هنرمندان مزدور آمریکا و اسرائیل که در کاخهای جشنوارههای مختلف اروپایی و آمریکایی نشستهاند، عقیم، ناتوان و نابارور شده است و با اختصاص هدایا و جوایز مختلف به همین فیلمهای به ظاهر فرهنگی، نه تنها بخش تاثیرگذاری از سینماگران نسل اول انقلاب را از دامن ما گرفتهاند و آنها را غیرمستقیم و مستقیم در استخدام مقاصد و اندیشههای خود درآوردند، بلکه به زیبایی و به بهترین شیوه برای نسلهای دوم و سوم سینماگران انقلاب هم تور پهن کردند و میکنند. این کارگردان و عضو هیات انتخاب جشنواره بیست و ششم، در ادامه این نامه نوشته است: تاکی باید خود را به خواب خرگوشی بزنیم؟ تا کی باید خود را فریب بدهیم که سینمای فرهنگی داستانی ما بوده که توانسته این موفقیتها را کسب کند و چنین و چنان... متاسفانه همین امسال هم میبینیم این بذرهای پاشیده شده از طرف نظام هوشمند فرهنگ غرب، چگونه نسل سوم سینماگران ما را که سالها همچون نسلهای گذشته، از بیتالمال و امکانات این کشور پای آنها هزینه شده و یک یک آنها در دامن انقلاب پرورش پیدا کرده و رشد کردهاند، متناسب با سلیقه، نگاه و خواست این جشنوارهها در خارج از کشور فیلم ساختهاند که بخش عمده آنها هیچ تناسب با خاستگاه ملی و دینی و اجتماعی مردم شریف این کشور ندارد...
در ادامه نامه شورجه میخوانیم: یکی از همین بزرگواران امضا کننده نامه، نمونهای از کشوری بیاورد که هیچ ممیزی آشکار و پنهانی روی محصولات فرهنگی آن کشور صورت نمیگیرد. در کجای دنیا چنین مدینه بیدر و پیکری پیدا میکنید؟ به جرأت میتوانم بگویم که در هیچ کشوری سهلتر از ایران نمیتوان فیلم ساز شد و فیلم ساخت. این را نه حقیر که خیلی از اهل نظر و تحقیق میگویند.
باید منتظر ماند و پاسخ سینماگران را شنید. آیا هیات انتخاب به حق، پزشک سینمای ایران هستند؟
ارسال نظر