یاد
یک‌سال از بسته شدن دفتر یاحقی گذشت
یک سال از بسته شدن دفتر ویلونیست پیش‌گام ایران گذشت.
سیزدهم بهمن‌ماه یک سال پیش چراغ زندگی «پرویز صدیقی پارسی» معروف به «پرویز یاحقی» در هفتادمین زمستان، خاموش شد.
به گزارش ایسنا، شامگاه یازدهم بهمن‌ماه جمعی حدود ۵۰نفر از دوستان او در یک تالار خصوصی گردهم آمدند تا یاد این نوازنده نامی ایران را گرامی دارند. هنرمندانی از عرصه موسیقی، علم، ادب، تاریخ، سینما و... .
در این مراسم، صادق طباطبایی در سخنانی از ویژگی‌های شخصیتی و حرفه‌ای این استاد موسیقی کلاسیک ایران گفت و به خاطراتی از وی در رادیو ایران، آن روزها که در میدان ارک واقع بود، اشاره کرد.
همچنین اسلایدشویی از عکس‌های یاحقی با قطعه‌ای از ویلون وی همراه و برای حاضران پخش شد.
به گزارش ایسنا، این هنرمند عرصه موسیقی، قطعات ماندگار ویلون را در آهنگ‌های گل‌ها به‌جای گذاشته است.
پرویز یاحقی در طول ۶۰سال حیات هنری در احیای هنر موسیقی اصیل و سنتی ایران، زنده‌کردن گوشه‌های غنی دستگاه‌های آن و نمایاندن نقش ویلون در ساز سولو و تک‌نوازی، سبکی ابتکاری و بدیع داشته و سهم چشم‌گیری را از این شیوه به‌خود اختصاص داده است.
از آثار این هنرمند خلاق، ساختن و اجرای چهارمضراب‌های مختلف در قطعات موسیقی ایران است و چیره‌دستی او در هنر آهنگ‌سازی و تنظیم ارکستر برای آهنگ‌های ایرانی که در طول بیش از ۲۵سال اخیر، موثرترین و شیواترین ترانه‌ها و قطعات آهنگین را از خود به یادگار گذاشته است.
«پرویز صدیقی پارسی» معروف به پرویز یاحقی در سال ۱۳۱۵ شمسی در تهران خیابان صفی‌علی‌شاه متولد شد؛ پدرش از مردان تحصیل‌کرده زمان خود بود. او که در دوران کودکی نزد دایی‌اش زندگی می‌کرد، هنرمندی خود را مدیون استاد حسین یاحقی است.
یاحقی از همان سال‌های کودکی و نوجوانی با اساتید موسیقی چون ابوالحسن صبا، مرتضی محجوبی، علی‌اکبر شهنازی و... آشنا شد و به مدت دو سال نزد استاد صبا به فراگیری ردیف‌ها اشتغال یافت.
وی به‌عنوان نوازنده خردسال در برنامه‌های رادیو، قطعاتی را اجرا کرد و تا ۱۸سالگی همکاریش با رادیو ادامه داشت.
«امید دل من کجایی» با صدای استاد غلامحسین بنان از نخستین آثار معروف وی محسوب می‌شود.
گفته می‌شود پس از استاد صبا، تک‌نوازی ویلون کنار گذاشته شد و کسی حاضر نبود به سولوی ویولن گوش بدهد و «پرویز یاحقی» جزو نخستین کسانی بود که به این عرصه پا گذاشت.
یاحقی که درگذشت، شش کار ناتمام داشت، آنها را با پیانو و ویلون نواخته و تنظیم یکی از آنها تقریبا به‌پایان رسیده بود.
ارسال نظر