سـروی در باتلاق
فاطمه شکری
سرو «باتلاقی» یا سرو «طاس» با نام علمی (Taxodium disticum) درختی است که تا ۵۰متر رشد می‌کند. موطن اصلی آن ایالت‌های مرکزی و جنوب‌شرقی آمریکا است.

نمونه‌هایی از این سرو، توسط محققان ایرانی وارد کشور شده و در باغ گیاه‌شناسی نوشهر کاشته شده است. هم‌اکنون این گیاه توسط باغداران زیادی کاشته می‌شود.
مشخصه‌های گیاهی
ریشه: دارای ریشه‌های سطحی و کم‌عمق است که از روی این ریشه‌ها، ریشه های هوایی تنفس‌کننده‌ای، به طور فراوان خارج می‌شوند.
طول این ریشه‌های هوایی تا یک‌ونیم متر نیز می‌رسد. پوست این ریشه‌های هوایی، قهوه‌ای متمایل به قرمزرنگ است و دارای سطحی صاف و بدون شکاف است.
سرو باتلاقی به وسیله این ریشه‌ها با مناطق باتلاقی و آبدار سازش‌یافته است. این درختان به واسطه این ریشه‌ها مانع بزرگی جهت
فرسایش خاک و تخریب ناشی از سیلاب‌ها هستند.
پوست تنه: پوست درختان مسن سرو باتلاقی، دارای شکاف‌های کم‌عمق و به رنگ سبز آبی یا آبی متمایل به قهوه‌ای است.
فرم و حالت درخت: تاج درخت جوان، به صورت مخروطی منظم بوده ولی سرو باتلاقی‌ مسن، تاجی گسترده و روشن با قطری حدود ۲۵متر دارد. زیرا در درختان مسن شاخه‌های زیادی به صورت افقی یا مجنون و آویخته از درخت خارج می‌شود.
برگ و میوه: دارای برگ‌های شانه‌ای زیبا که سبزرنگ‌اند و در پاییز به رنگ خیالی و به تدریج قرمز مسی‌رنگ درآمده و همراه با شاخک‌های کوتاه خود خزان می‌کنند.
به همین علت به آن سرو طاس می‌گویند. این درخت نیز دارای میوه‌های مخروطی است که در ابتدا سبز کم‌رنگ‌اند و در طول یک سال که میوه‌ها می‌رسند به رنگ قهوه‌ای می‌شوند.
نیازهای زیستی
خاک: طالب خاک‌های باتلاقی و فوق‌العاده مرطوب است، ولی عموما در همه خاک‌ها رویش دارد.
ریشه: دارای ریشه‌های سطحی است که از آن ریشه‌های هوایی فراوانی خارج می‌شوند.
درجه حرارت: نسبت به گرما و سرما مقاوم است، ولی نهال جوان آن را باید از یخبندان طولانی محافظت کرد.
نور و جریان هوا: در نور بهترین رشد را دارد، ولی در هر محیطی اعم از سایه، سایه روشن و یا نور کامل از خود سازگاری نشان می‌دهد. در مقابل بادهای شدید نیز به وسیله ریشه‌های هوایی خود، مقاومت خوبی دارد.
تکثیر و ازدیاد: تکثیر آن به وسیله بذر به آسانی میسر است.
نوع کاربرد
این درخت، کاربرد فراوانی دارد. از جمله از آن استفاده‌های زینتی می‌شود. علاوه بر آن به علت تولید چوب نرم و سبک در صنایع چوبی، کاربردی ویژه دارد؛ ولی از سرو باتلاقی بیشتر جهت کنترل فرسایش خاک و سیلاب‌های شدید استفاده می‌شود. به طوری که در مناطق باتلاقی و آبگیر و حاشیه مزارع و مرداب‌ها، به عنوان پوششی گیاهی به کار می‌رود.