۱ -آلودگی زیست محیطی توسط مواد آلی:

به طور کلی مواد و مشتقات نفتی نظیر P.V.C نایلون و ... در طبیعت تجزیه نمی‌شوند و ضایعات آنها به صورت ذرات بسیار ریز در محیط زندگی پراکنده و موجب آلودگی محیط‌زیست می‌شوند.

۲ - طول عمر مفید:

آلومینیوم به علت عدم میل‌ترکیبی و وجود لایه اکسیدی پایدار Al۲O۳ عمر مفید نامحدود دارد و به علت امکان بازاریابی صنعتی آلودگی محیط نخواهد داشت. ولی مواد P.V.C در محیط‌های خورنده و نور آفتاب تغییر رنگ داده و به تدریج فاسد و پوسیده می‌شوند.

۳ - مقاومت در برابر حرارت:

حداکثر دمای قابل تحمل برای P.V.C حدود ۸۰ درجه سانتیگراد است. بنابراین در مجاورت مواد و ابزارهای داغ و در سوانح احتمالی مثل آتش‌سوزی به راحتی تغییر فرم داده و مشتعل می‌شود و به این‌ترتیب به گسترش سانحه کمک می‌کند. در حالی که آلومینیوم تا دمای بالاتر از ۵۰۰درجه سانتیگراد مقاوم بوده و قابل اشتعال نمی‌باشد.

۴ -ضایعات آلومینیوم:

با کمترین اتلاف و با ۸۰درصد قیمت مجددا وارد سیکل تولید می‌شود؛ ولی ضایعات P.V.C نه تنها قابل بازیافت نیست، بلکه موجب آلودگی محیط‌زیست نیز می‌شود.

۵ - استحکام:

مخصوص و سختی و در و پنجره آلومینیوم ۳ برابر بیش از در و پنجره P.V.C است. بنابراین در ساختمان‌ها وبناهای مرتفع و در مقابل حوادث طبیعی به راحتی مقاومت می‌کند.

۶ - در و پنجره آلومینیومی:

نیاز به فریم آهنی ندارد. فریم‌های آلومینیومی به راحتی جایگزین فریم آهنی شده‌اند. لذا برای مناطق با آب و هوای مرطوب و خورنده مناسب و قابل استفاده بوده و عمر نامحدود دارد.

استفاده از ساب و فریم‌های آهنی در پنجره‌های P.V.C خصوصا در مناطق مرطوب و صنعتی موجب خوردگی شدید و پوسیدگی سریع می‌شود.