مهمانسرای دو دنیا

نگاه سوم - «مهمانسرای دو دنیا» تعبیر تازه‌ای است از فاصله میان مرگ و زیستن. دنیایی که پیش از این «برزخ» می‌نامیدیمش.

«اریک امانوئل اشمیت» نویسنده‌ای که پیش از این با «خرده جنایات زناشوهری»، «اسکار و خانم صورتی» و ... شناخته بودیم‌اش، اولین نویسنده‌ای نیست که حکایت غریب «برزخ» را بازخوانی می‌کند؛ اما آخرین ترجمه «شهلا طائری» از آثار اشمیت در عین حال روایت تازه‌ای است از عطش و دلدادگی، از ایثار و ترس از مرگ. مهمان‌های مهمانسرای دو دنیا هر کدام از دنیایی متفاوت آمده‌اند و حالا در برزخ، چشم به چراغ‌های آسانسوری دوخته‌اند که آنها را به زمین می‌رساند یا به آسمان می‌برد. از خدمتکاری به نام «ماری» که آرزوی فیلسوف بودن در سر می‌پروراند تا «ژولین» بی‌بهره از عشق که در مهمانسرا دل به «لورا» می‌سپارد، گفت‌وگو یا همان زبان رازآلود ساده و آمیخته به عرفان اشمیت در جریان است. حضور در مهمانسرا فرصتی است برای رهایی از تن و تمناهایش، روایتی تازه از عشق و امید که توسط نشر قطره و با بهای ۱۵۰۰ تومان انتشار یافته است.