علاقه‌مندان به سازه‌های کوبه‌ای به خصوص «دف» این روزها می‌توانند کار دیگری را در این زمینه تهیه کنند و اگر به شیوه دف نوازی خانقاهی علاقه بیشتری دارند، بیشتر می‌توانند از آن لذت ببرند.

تازه‌ترین کاری که در این زمینه به بازار آمده،‌ آلبومی است به نام (DAF Due) دو نوازی دف. در این آلبوم بهنام و رضا سامانی به اجرای چند ریتم خانقاهی پرداخته‌اند. هر چند که این نوع کار در ایران تازگی ندارد؛ چرا که پیش از این آثاری از نوازندگان ایران همچون استاد مرحوم خلیفه میرزا آغه غوثی، استاد مرحوم خلیفه کریم صفوتی، بیژن کامکار و دیگر استادان به بازار عرضه شده بود؛ اما با توجه به سکونت برادران سامانی در آلمان این آلبوم در اشاعه فرهنگ دف که هر روز در آن سوی آب‌ها طرفداران بیشتری پیدا می‌کند، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.

هرچند که در این آلبوم باز هم شاهد ریتم‌هایی نظیر حی‌ا...، حی‌ا... ا...، سقزی، هل گرتن و گریان که از قدیمی‌ترین ریتم‌ها و شاید اصلی‌ترین و با ثبات‌ترین آنهایند، هستیم؛ ولی اجرای صحیح و دقیق علاوه بر لذتی که برای علاقه‌مندان ایجاد می‌کند، می‌تواند در زمینه آموزش هم تاثیرگذار باشد. اینها، ریتم‌هایی هستند که در گوش و جان شنونده چیزی فراتر از آنچه که هستند به نظر می‌آیند. این ریتم‌ها که نام هرکدامشان برگرفته از اسامی جلاله پروردگار است، ارتباط‌دهنده‌ای هستند میان ذاکر و صاحب ذکر که اینگونه در جان پیروان آیین‌های سلوک جا افتاده است.

دف، مخصوصا برای پیروان طریقت قادریه تنها ساز نیست؛ بلکه سرشار از راز و نیاز است و سالک هنگامی که آوای دل خود را با آوای دف همساز می‌کند، خویش را غرقه در انوار الهی احساس می‌کند و هرچه هست را در او می‌جوید و هرچه هست با او می‌گوید و دف از منظر آنان سازی حی (زنده) است. به این دلیل که پوست و چوب آن از جاندار گرفته شده است. به هر حال دونوازی دف، جدیدترین آلبومی است که با موضوع شیوه دف‌نوازی خانقاهی به بازار آمده است.

پیش از این نیز بهنام سامانی آلبومی به نام دونوازی را همراه با پژمان حدادی (تنبک) روانه بازار کرده بود.