دنیای اقتصاد- مرکز پژوهش‌های مجلس با انتشار گزارشی تعدادی از شاخص‌های اجتماعی در ایران را بررسی و ارزیابی کرد.

دفـتر مطالعات اجتماعی مرکز پژوهش‌ها ضمن بررسی برخی از شاخص‌های مهم اجتماعی و جمعیتی کشور و با استناد به نـتایج سرشماری عمومی سـال ۱۳۸۵ اعلام کرد: در حال حاضر ۴۶/۶۸‌درصد از کل جمعیت ۷۰میلیونی کشور را شهرنشینان، ۴/۳۱‌درصد را روستانشینان و ۱۴/۰‌درصد را کوچ‌نشینان تشکیل می‌دهند که ظرف ده سال گذشته بیش از ۷‌درصد به میزان جمعیت شهرنشین کشور اضافه شده است. بر اساس این گزارش متوسط نرخ رشد جمعیت کل کشور ۶۱/۱ است و اگر فاصله سنی بین ۱۵ تا ۶۴ سن کار در نظر گرفته شود هم اکنون نزدیک به ۷۰‌درصد جمعیت کشور در سن کار قرار دارند که این موضوع از نظر این‌که بار تکفل اقتصادی کم می‌شود، نکته مثبتی است اما از سوی دیگر این حجم جمعیت نیازمند کار است و به همین دلیل اشتغال از موضوعات مهم جمعیتی در حال و آینده کشور خواهد بود.

بر اساس این گزارش در جریان سرشماری سال گذشته یک‌میلیون و ۲۱۰ هزار و ۱۶۴ نفر افغانی نیز سرشماری شده‌اند که تعداد آنها نسبت به سرشماری ۱۰ سال گذشته ۴۰۵هزار و ۷۶۰ نفر اضافه شده است.

این گزارش مسائل و آسیب‌های اجتماعی کشور را مورد بررسی قرار داده و با استناد به نتایج یک پژوهش انجام شده در مورد اولویت‌بندی آسیب‌های اجتماعی از دیدگاه‌ یک‌هزار نفر از اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها، قضات، فرهنگیان، کارشناسان و روحانیان و مدیران و معاونان دستگاه‌ها خاطرنشان ساخت که در این پژوهش، ۲۸ مساله اجتماعی مورد سوال واقع شده‌اند که بیشتر پاسخگویان از بیکاری، اعتیاد، فقر و طلاق به عنوان مهم‌ترین مشکلات اجتماعی کنونی نام برده‌اند.

این پژوهش همچنین روند اعتیاد، خودکشی، سرقت، فرار از خانه، قتل، نزاع و جرائم جنسی را بررسی کرده است. نتایج این پژوهش‌ها نشان می‌دهد: برخی از آسیب‌ها همانند اعتیاد روندی کاملا صعودی دارد؛ به گونه‌ای که میزان آن در یک دوره هفت ساله تقریبا دو برابر شده است، نزاع نیز روندی صعودی دارد. روند سرقت نیز اگر چه نوسان دارد، اما بیشتر صعودی است، روند آسیب‌هایی همچون خودکشی، فرار از خانه و قتل متغیر است و روند جرائم جنسی در ابتدای دوره مورد مطالعه صعودی بوده که بعد نزولی شده است.

مرکز پژوهش‌ها در پایان با بیان این مطلب که مسائل اجتماعی یکدیگر را بازتولید می‌کنند، افزود: اولین و مهم‌ترین گام برای مقابله با مسائل اجتماعی باور به اجتماعی بودن این پدیده‌ها و توجه به این نکته است که ریشه آنها را باید درون جامعه جست‌وجو کرد.