‌ منبع: Energy Policy

‌‌مترجم: دومان بهرامی‌راد

یکی از کارشناسان رده بالا در گزارشی که به کنگره ارائه کرده، ادعا کرده است که این ایده که نفت به زودی به اتمام می‌رسد، غلط است و نباید با اتکا به ذخایر کشف شده فعلی و به بهانه قیمت پایین نفت از اکتشاف نفت دست بکشیم. او می‌گوید قریب‌الوقوع بودن شوک نفتی تنها یک ادعا است؛ ادعایی که هیچ بهره‌ای از حقیقت نبرده است. در ادامه نیز مقاله‌ای در همین زمینه از نظرتان می‌گذرد:

به قول معروف حواستان باشد که چه آرزویی می‌کنید. همه ما منتظر روزی بودیم که قیمت نفت کاهش یابد و حال این اتفاق رخ داده است. اما متاسفانه این کاهش قیمت نفت در جریان رکود جهانی اتفاق افتاده است. اکنون این افت قیمت باعث شده که اکتشاف و توسعه منابع نفتی داخلی متوقف شود. این در حالی است که چنین سیاستی می‌تواند پس از بهبود اقتصادی قریب‌الوقوع، بار دیگر اقتصاد را به رکود بکشاند. دانیل یرگین، رییس IHS/CERA در مقابل کمیته اقتصادی کنگره اعلام کرده که در زمان بالا بودن قیمت‌ها به خاطر رشد اقتصادی چین و هند، اقتصاد یک «شوک تقاضا» را تجربه کرد. از سوی دیگر اقتصاد آنچه را وی «شوک رکودی» می‌خواند نیز بعد از کاهش تقاضا و افت قیمت‌ها تجربه کرد. باید بدانیم که ممکن است که در آینده و پیرو افزایش مجدد تقاضا یک «پس‌‌لرزه طولانی» که خود را به صورت یک شوک نفتی نشان می‌دهد گریبانگیر ما شود و اقتصاد را دوباره به رکود بکشاند.

رکود فعلی رشد تقاضای چهار سال اخیر را جبران کرده است. قیمت نفت نسبت به بالاترین قیمت، بشکه‌ای ۱۰۰‌دلار افت کرده است و انتظار می‌رود که در سال ۲۰۰۹ معادل ۵/۶میلیون بشکه در روز ظرفیت اضافی تولید وجود داشته باشد. با این حال و در شرایطی که کشورهایی نظیر چین و برزیل به امید روزهای بهتر به اکتشاف مخازن نفت ادامه می‌دهند ایالات‌متحده منابع و زمان خود را برای تحقیق روی گیاه‌های سوختی جایگزین و خودروهایی که با باتری کار می‌کنند تلف می‌کند!

همانطور که یرگین می‌گوید، نکته جالب آن است که در حال حاضر تنها معادل مجموع تولید ایران و ونزوئلا و به عبارت دیگر معادل مجموع نفت صادراتی ایران، ونزوئلا و نیجریه ظرفیت اضافی وجود دارد. او به این نکته اشاره می‌کند که ایران و ونزوئلا با ایالات‌متحده رابطه خوبی ندارند و نیجریه نیز یکی از بی‌ثبات‌ترین کشورهای جهان است و ما نباید این واقعیت تلخ که اقتصاد و امنیت انرژی‌مان را تهدید می‌کند، نادیده بگیریم.

ممکن است ناگهان به خودمان بیاییم و ببینیم که دیگر ظرفیت اضافی‌ای وجود ندارد و قیمت‌ها نیز به سرعت در حال افزایشند. بالا بودن مدت زمان لازم برای افزایش ظرفیت که گاهی بر یک دهه بالغ می‌شود، بر این امر دلالت دارد که باید هرچه زودتر دست به کار شویم.

هر‌ قدر هم که استفاده از انرژی بادی را گسترش دهیم یا اتومبیل‌هایی را که با باتری کار می‌کنند به نمایش بگذاریم، باز هم باید این حقیقت را در نظر بگیریم که نفت بزرگ‌ترین بازیگر در میان انرژی‌های موجود است.

همانطور که یرگین می‌گوید: «سوخت‌های فسیلی- نفت، گاز طبیعی و زغال سنگ- بیش از ۸۰‌درصد انرژی مصرفی ما را تشکیل می‌دهند. نفت به خودی خود ۴۰‌درصد مصرف جهانی را تشکیل می‌دهد و همین کافی است تا به اهمیت نفت و بازار نفت در دهه پیش رو پی ببریم». نیاز به انرژی نفت و گاز طبیعی در ایالات‌متحده رو به رشد است. در مطالعه‌ای که ICF بین‌المللی و موسسه نفت آمریکا صورت داده‌اند، نشان داده شده که بخشی ازمنابع انرژی داخلی ایالات‌متحده که در پناهگاه ملی حیات وحش قطبی (ANWR)، شیل‌های نفتی کوه‌های راکی و فلات قاره خارجی که توسط کنگره غیر‌قابل‌دسترسی اعلام شده‌اند واقع شده می‌تواند هزاران شغل جدید و بیش از ۷/۱تریلیون دلار درآمد برای دولت ایجاد کند.

نکته جالب آن که در آمریکای شمالی برای تامین امنیت اقتصادی و انرژی، نفت به اندازه کافی وجود دارد. ایالات‌متحده و کانادا همراه با هم از ۱۵‌درصد از ذخایر اثبات شده جهان برخوردارند و البته این رقم بدون در نظر گرفتن ذخایر عمده شیل‌های نفتی آمریکا و ماسه‌های نفتی کانادا اعلام شده است. به هر حال کاهش تقاضای نفت باعث کاهش سرمایه‌گذاری شده و توجیهاتی برای سیاست توقف توسعه عرضه داخلی نفت فراهم آورده است.

یرگین می‌گوید: «همچنان که اقتصاد بهبود می‌یابد، ظرفیت اضافی کاهش می‌یابد. در پنج سال آینده دوباره در بازار نفت با شرایط دشواری روبه‌رو خواهیم شد؛ طوری که ممکن است که اقتصاد ایالات‌متحده با یک شوک دیگر مواجه شود و امنیت انرژی جهان به خطر بیفتد».

خلاصه اینکه اگر اوضاع به همین نحو پیش برود، باید در انتظار رکودی دیگر باشیم.