محسن رضایی در نخستین نطق تلویزیونی:
برای انقلاب اقتصادی برنامه دارم
متاسفانه مسکن تنها با بحث مسکن پایان نمی‌یابد و وارد حوزه‌های دیگر زندگی مردم مانند ازدواج و مسائل خانوادگی و اجتماعی مهم شده است و از سوی دیگر، مطالعات ما نشان می‌دهد وقتی مسکن فعال می‌شود ۳۶۰ صنعت همراه با مشاغل زیاد همراه با مسکن فعال خواهد شد و با فعال کردن مسکن بر کل اقتصاد کشور اثر گذاشته‌ایم. محسن رضایی، کاندیدای دهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری در نخستین برنامه تلویزیونی خود در برنامه دیدگاه به بیان نقطه‌نظرات خود در حوزه مسائل متعدد کشور پرداخت.
به گزارش «تابناک» وی با اشاره به اینکه در سی ساله گذشته، از آغاز پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون تحولات بزرگی در بخش‌هایی از زندگی و اداره کشور پدید آمده و در همین بین افتخارات بسیار بزرگی برای ملت ایران در حوزه‌های سیاسی دفاعی و امنیتی شکل گرفته است، به گونه‌ای که امروز قدرت نخست منطقه و از ده کشور برتر دنیا شده است، اظهار داشت: اما متاسفانه در بخش‌هایی از زندگی و اداره کشور، هنوز کاستی‌ها و نارسایی‌های جدی هست که با وجود زحمات و تلاش‌های فراوانی که از سوی دولت‌های گذشته از آغاز انقلاب تاکنون صورت گرفته، ما هنوز در حوزه زندگی مردم و فرهنگ جامعه در وضعیت مطلوبی نیستیم. رضایی بر همین اساس، کشور را شدیدا محتاج یک انقلاب بزرگ اقتصادی، تحول فرهنگی و اصلاحات سیاسی دانست. وی با اشاره به اینکه برای شعار دادن نیامده، بلکه برای پایان دادن به شعارزدگی به میدان آمده است، گفت: معضل بیکاری در کشور موجب بروز بسیاری از بیماری روحی و روانی شده و شاهد آن هستیم که بیکاری در شهرستان‌ها، رشد بسیار یافته است و همین‌طور مشکلاتی نظیر نبود اشتغال و بحران‌های اقتصادی معضلاتی جدی هستند که باید با شناسایی ظرفیت‌ها در حوزه مسائل متعدد از جمله به‌کارگیری بنگاه‌ها و کارخانجات و برنامه‌ریزی بر مبنای آنها مشکلات را مرتفع کرد. به گزارش ایرنا متن کامل سخنان رضایی به این شرح است:
سخنی کلی با ملت ایران ملت شریف ایران!
از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون در بخشی از اداره کشور و جامعه تحولات بزرگی صورت گرفته است و این تحولات موجب پیشرفت‌های عظیم و افتخار‌آمیز و حتی بعضا رویایی بوده، به‌طوری که استقلال و آزادی و جمهوری اسلامی و دموکراسی و دستیابی ایران به اقتدار خود در منطقه جزو آرزوهای تاریخی ملت ما بوده است.
امروز در منطقه در این بعد سیاسی مقام اول را داریم و در سطح دنیا جزو ۱۰ کشور اول دنیا شده‌ایم، اما باید اذعان کنم که متاسفانه در بخش دیگری از زندگی و اداره جامعه، ما دچار کاستی‌ها و مشکلات جدی هستیم. در حقیقت امروز در کشور ما فقر بیکاری، گرانی، سالی هفت میلیون پرونده قضایی، مساله مواد مخدر و نارسایی‌ها و کاستی‌ها نشان دهنده یک مشکل جدی در اداره جامعه ما طی ۳۰ سال گذشته است. دولت‌های قبلی و دولت فعلی زحمات زیادی کشیدند و اصلاحاتی انجام دادند و هر کدام به سبکی و با برنامه‌ای و با یک تیمی، اما موفقیت‌های آنها مورد رضایت ملت ایران نبوده و زندگی ما در ایران شایسته نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران و جامعه و ملت ما نیست. به نظر می‌رسد هم در بخش اول که ما موفقیت‌های بزرگی داشتیم، باید اصلاحاتی صورت بگیرد که به آن اصلاحات سیاسی اطلاق می‌کنم و بخش دوم مربوط به اقتصاد و معیشت جامعه است که یک انقلاب اقتصادی و در عین حال یک تحول فرهنگی به موازات آن باید صورت بگیرد. همین جا لازم می‌دانم عرض کنم که ما برای شعار دادن نیامده‌ایم و اتفاقا ما برای پایان دادن به شعارزدگی آمده‌ایم. ما برای پایان دادن به وعده و وعید آمده‌ایم. حتی می‌خواهم بگویم که ما نیامده‌ایم همدردی بکنیم، ولی کار جدی نتوانیم برای شما انجام بدهیم بلکه ما آمده‌ایم یک دوره جدید از عملگرایی را در کشور شروع کنیم و بتوانیم با کمک خود شما کارهای بزرگی انجام بدهیم.
دولت ائتلافی کارآمدی را از همه نخبگان کشور به‌وجود می‌آوریم و اولین کار ما نجات اقتصاد کشور از فقر و بیکاری و گرانی و عقب‌ماندگی‌ها هست و پس از آن یک جهش اقتصادی را در کشور شروع می‌کنیم. اول اجازه بدهید من خلاصه‌ای از مشکلات که کشور را عرض کنم و راه‌حل‌های خودمان را بدهیم و بعد هم جمع‌بندی نهایی خدمت شما داشته باشم. من اطلاع دارم که در بسیاری از خانواده‌ها جوانان بیکار وجود دارد و این بیکاری در شهرستان‌ها بیشتر است. در بین قشر تحصیلکرده نیز بیکاری زیادتر است. در قشر بانوان این مساله خیلی وسیع‌تر است؛ به‌طوری که ۲۳درصد بیکاری در این قشر وجود دارد.
بیکاری منشا فساد
بسیاری از مفاسد اقتصادی و اجتماعی و بیماری‌های روحی و روانی از ناحیه بیکاری است و حتی متلاشی شدن خانواده‌ها از ناحیه بیکاری‌ها صورت می‌گیرد. بی‌تفاوتی‌ها و مسایلی از این دست پیامدهای بیکاری است. پس ما توجه جدی خواهیم کرد برای رفع بیکاری. اولین بحث در بیکاری این هست که فقرزدایی را جایگزین فقیرزدایی می‌کنیم. در حقیقت ما این کار را از طریق درخت دادن به مردم و یاد دادن به درختکاری شروع می‌کنیم نه اینکه به مردم میوه بدهیم. به این معنی که برای مردم ایجاد اشتغال و درآمد می‌کنیم. یارانه‌ها را بسوی تولید و اشتغال سوق خواهیم داد و بنگاه‌های موفق را که در تولید، سرمایه‌گذاری و صادرات موفقیت‌های خوبی طی ۱۰ سال اخیر داشتند تمام اینها را ما شناسایی می‌کنیم و همه ظرفیت‌های خالی آنها را پر می‌کنیم. یک شیفت اگر هستند سه شیفت خواهند شد و از طرف دیگر بخش‌های توسعه آنها را اولویت خواهیم داد و در حقیقت شاید هزار تا لوکوموتیو و در حقیقت هزار تا خودروی اقتصادی را ما در کشور راه‌اندازی می‌کنیم که عقبه اینها بتوانند واگن‌های وسیعی را در حقیقت به سمت جلو داشته باشند. از طرف دیگر، افزایش مهارت نیروی کار را مورد توجه قرار خواهیم داد و سرمایه‌گذاری خارجی را در کشور افزایش می‌دهیم و منابع مالی را سعی می‌کنیم بسوی اشتغال مولد و پایدار سوق بدهیم. فهرست خیلی بالاتر از این است. اجازه بدهید من فقط تیتر وار بعضی از برنامه‌هایمان را ارائه بکنم.
گرانی را حل می‌کنم
مساله بعدی گرانی است. من می‌دانم که بسیاری از مردم ما از گرانی ناراحت هستند و قدرت خرید آنها کم می‌شود و در حقیقت فقیرتر می‌شوند. وقتی گرانی به وجود می‌آید مردم فقیرتر می‌شوند.
قدرت رقابت ایران در خارج به دلیل گرانی‌ها کاسته شده است. در سال ۸۴ دولت با تورم ۱/۱۲درصدی شروع کرد و در سال ۸۷ به ۲۵درصد رسید و اقلام مورد احتیاج مردم در این چهار سال حدودا دو برابر شد؛ در حالی که درآمد‌ها دو برابر افزایش پیدا نکرده است.
تورم دنیا در سال ۲۰۰۷ تقریبا ۴درصد بوده در حالی که در ایران ۴/۱۸درصد و در خاورمیانه ۱۰درصد بوده است.
پس یکی از کارهای مهم ما بعد از مقابله با بیکاری، مساله به کنترل در آوردن این گرانی است که اولا هزینه‌های دولت را کنترل خواهیم کرد. جلوی فشار دولت را روی بانک مرکزی می‌گیریم که مرتب دستور بدهد پول چاپ شود و این پول‌ها به جامعه تزریق و اقتصاد را متورم کند. فشار دولت روی بانک‌ها را کاهش می‌دهیم و شورای‌عالی پول و اعتبار را مجددا خیلی قوی‌تر تشکیل خواهیم داد و تلاش خواهیم کرد تا از سیاست‌های انبساطی جلوگیری و هزینه‌های دولت و حجم دولت را متعادل کنیم.
برای مسکن برنامه دارم
مساله بعدی مسکن است و مشکل سوم ما در حقیقت مسکن است. مسکن در ایران مساله بسیار مهم است؛ ولی مردم قدرت خرید ندارند و در همه دنیا بانک‌ها ۷۰درصد به خانوارها می‌دهند و آنها با ۳۰درصد هم که خودشان پول جمع می‌کنند، می‌روند در حقیقت خانه می‌خرند و در ایران بانک‌ها حدود ۳۸درصد در حقیقت مردم را تامین می‌کنند و این مساله باعث شده که در حقیقت در ایران بعضی از اقشار باید ۵۰ برابر حقوق سالانه خود را؛ یعنی به اندازه ۵۰ سال کارشان کنار بگذارند تا بتوانند خانه بخرند؛ در حالی که متوسط نرم دنیا ۷ تا ۱۰ سال حقوق سالانه خود را کنار بگذارند، می‌توانند صاحب خانه شوند.
ما تسهیلات را حتما اضافه می‌کنیم و یکی از دلایلی که توجه داریم این است که مسکن نه تنها مشکل رفاه مردم را حل می‌کند، بلکه کاهش بیکاری و حتی کاهش تورم هم خیلی موثر است و البته به شکلی که ما عمل خواهیم کرد؛ زیرا که مسکن در حقیقت می‌توانیم بگوییم به ۳۶۰ صنعت در کشور وابسته است. سیمان، فولاد، کاشی، شیشه و حدود ۳۶۰ صنعت وصل است به مسکن.
مسکن مثل لکوموتیوی می‌ماند که ۳۶۰ واگن به آن وصل است و هر واگنی مثل فولاد‌سازی، شما در نظر بگیرید یا سیمان چقدر کارگر و اشتغال دارد؛ بنابراین وقتی ما مشکل مسکن را حل و فعال می‌کنیم با یک تیر سه نشان می‌زنیم. اشتغال افزایش می‌دهیم، گرانی را کم می‌کنیم و مسکن مردم را در حقیقت تامین می‌کنیم.
مساله بعد جهانگردی و ایرانگردی است. جهانگردی و ایرانگردی حدود بیش از ۵۰ صنعت به آن متصل است و در سال ۲۰۰۸، ۸۰۰میلیارد دلار در آمد این صنعت در دنیا بوده و سهم ترکیه ۲۰میلیارد دلار بوده و ایران زیر یک‌میلیارد دلار بوده است؛ در حالی که در ایران مناطق طبیعی و میراث باستانی، مساله سلامت و انواع توریسم‌ها وجود دارد که ما اینها را فعال خواهیم کرد و ما یکی دو تا از استان‌های ایران را تبدیل به توریسم سلامت خواهیم کرد؛ به‌طوری که حتی از شیوخ و حاکمان اطراف ایران که آدم‌های بسیار پولداری هم هستند، بیایند و هم در حقیقت ایرانگردی داشته باشند و هم سلامتشان را در ایران پیدا کنند و به‌جای اینکه به پاریس بروند و در حقیقت در اروپا مشغول شوند.
بازار پول را سامان می‌دهم
مساله بعد مساله بازار پول است که ما بازار پول را در حقیقت سر و سامان خواهیم داد و تلاش می‌کنیم که این بازار از این حالت محدود شدن‌اش بیرون بیاید و بازار پول ایران واقعا محدود است و سرمایه‌های خارجی بیشتری را ما وارد کشور خواهیم کرد.
مساله دیگر مشکل کسب‌وکار است. کسب کار مثل جاده‌ای می‌ماند که اتومبیل باید در آن حرکت کند. وقتی محیط کسب‌وکار آماده نباشد مثل این است که شما خودرو را در یک محیط سنگلاخی می‌خواهید عبور دهید. حالا البته محیط ایران سنگلاخی اینقدر نیست؛ اما اتوبان در حقیقت آسفالت شده چند بانده هم نیست که اتومبیل‌های اقتصادی ایران به‌خوبی در آن تردد کنند. ما تلاش خواهیم کرد که محیط کسب‌وکار ایران را حل بکنیم. اطلاع داریم بسیاری از بنگاه‌های ایران در حال ورشکستگی هستند. شرکت‌های قند و نساجی در ایران تقریبا می‌شود گفت از کار افتاده‌اند. نمی‌خواهم لیست بیاورم - لیست خیلی فراوانی من دارم که چگونه در اکثر نقاط کشور بنگاه‌های ایرانی با مشکلات جدید مواجه هستند؛ حتی بسیاری شروع کردند به اخراج کارگران خود و آن هم عمدتا سراغ کارگران قراردادی بعضا تا ۱۰ سال هم کار می‌کنند؛ ولی باز هم قراردادی هستند و در اولین نوسان اینها را اخراج می‌کنند. یک عده از بنگاه‌داران به من گفتند که دولت در این شرایط به کمک ما نمی‌آید و بعضی وقت‌ها وزارتخانه هم یک پس گردنی در حقیقت به ما می‌زند و این خیلی حرف بدی است که بنگاه‌های پیشروان اقتصاد ایران نسبت به دولت چنین ذهنیتی پیدا کنند. رفتار و عملکرد سازمان‌های مالیاتی گمرک و تامین اجتماعی و وزارت کار همراه با یک اقدامات حمایتی از اقتصاد در این شرایط بحرانی باید باشد، در حقیقت نیز امنیت سرمایه‌گذاری را ما تامین می‌کنیم و از محیط کسب‌وکار و مراحل تشکیل تا ثبت و سایر تسهیلات را افزایش می‌دهیم و ریسک‌های سرمایه‌گذاری را پایین می‌آوریم و سعی می‌کنیم صدور مجوزات کمتر از یک ماه صورت بگیرد و اصل و فرع سرمایه و بازدهی سرمایه‌ها را به‌خصوص سرمایه‌گذاری خارجی تضمین می‌کنیم.
برنامه من برای عدالت اجتماعی
مساله بعد عدالت اجتماعی و سلامت و از این قبیل است. در این رابطه هم شعارهای زیادی داده شد؛ ولی ما امروز به جامعه ما که چه وضعی داریم من وقتی که اخیرا به بندر عباس رفته بودم، ضمن تشکر از مردم خوب آنجا، به من گفتند در میناب همین الان که شما دارید اینجا صحبت می‌کنید، هزار نفر از بانوان ما صف گرفته‌اند در کمیته امداد یک چیزی بگیرند و حقیقتا این باعث ناراحتی انسان می‌شود و در همان وسط صحبت بغض من گرفته بود و واقعا خودم را کنترل کردم؛ چون خبر ناگهانی به من دادند و یک یادداشتی داده بودند.
چرا عزت و کرامت مردم ما ریخته شود، ما باید کاری کنیم از این مسائل بیرون بیایم. مساله سلامت ۷۰درصد هزینه‌های سلامت را خود مردم می‌دهند؛ در حالی که در دنیا برعکس است. ما سعی خواهیم کرد که موضوع را برگردانیم و هزینه‌های سلامت مردم را کم کنیم. کیفیت خدمات درمانی پایین است؛ افزایش خواهیم داد. هر سال حدود ۷۰ تا ۸۰هزار تا مردم در تصادفات کشته می‌شوند و جان مردم برای ما مهم است و تلاش خواهیم کرد این حادثه را به‌طور جدی جلوگیری کنیم. بیماری‌های روانی جامعه ما افزایش پیدا کرده که آثار در حقیقت جسمانی دارد و مابیمه‌ها را عمق می‌دهیم و گسترده و فراگیر می‌کنیم و در ضمن بیمه‌های مکمل یکسانی را برقرار خواهیم کرد.
فرهنگ را سامان می‌دهم
مساله بعد فرهنگ. در فرهنگ خیلی در کشور ما واقعا شعار داده شد؛ اما من فکر می‌کنم یکی از بخش‌های مظلوم کشور ما مساله فرهنگ است. بعضا دولت‌ها فرهنگ را از سر خود بازکردند و به عهده مقام معظم رهبری انداخته‌اند و عدم استفاده از ظرفیت‌های فرهنگی رهبری و عدم استفاده از ظرفیت‌های روحانیت و حوزه‌های علمیه در حقیقت بعضا بدتر از این که فرهنگ را می‌آیند سیاسی می‌کنند و ارشاد، ورزش، آموزش و پرورش را اینها کارهایی نیست که باید سیاسی شود.
فاصله افتادن بین دولت و مراجع شروع خرافات در کشور و بی‌اعتنایی و کم‌توجهی به فرهنگیان و هنرمندان و نویسندگان اینها مسائل کمی نیست و نشان می‌دهد که ما در مساله فرهنگ باید توجه اساسی داشته باشیم و اولا من تلاش خواهم کرد همه ظرفیت‌های فرهنگی مقام معظم رهبری که خودش یک فرهنگ شناس و یک شاعر هنرمند است و اقشار بسیاری از فرهنگیان را می‌شناسد و از ظرفیت‌های حوزه علیمه استفاده خواهیم کرد و رفع مظلومیت می‌کنیم با حمایت‌های درست و صحیح از هنرمندان، نویسندگان و علما و مراکز نهادهای فرهنگی. به فعالیت‌های فرهنگی میدان می‌دهیم و دولت را از دخالت در امور فرهنگی باز می‌داریم و برعکس دولت حامی و نظارت‌گر شود و کارآمدی نهادهای فرهنگی را بالا می‌بریم.
خانه‌داری زنان را شغل حساب می‌کنم
مساله بعد بانوان است. بانوان حقیقتا بانوان ایران یک قشر کم‌انتظاری هستند، در حالی که افراد بسیار باسواد و تحصیلکرده در سال‌های اخیر در بین آنها پیدا شده و این قشر عظیم دچار مشکلاتی هستند و اولین مساله ایفای حقوق آنها شناساندن حقوق آنها به همه افراد جامعه و حتی خودشان است. مساله خانه‌داری کمتر از بیکاری نیست که ما برای بیکاری بیمه قایل می‌شویم و برای خانه‌داری بیمه قایل نمی‌شویم و از طرف دیگر چرا خانه‌داری یک شغل نباشد و حق عائله‌مندی را به‌علاوه کمکی که دولت به آن اضافه خواهد کرد، می‌تواند پاداش خانه‌داری باشد و ما سعی می‌کنیم که بانوان را ان‌شاءالله توانمند بسازیم، در سطح اداره کشور آنها را دخالت بیشتری بدهیم و نظام تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری نهادهای کشور را از بانوان برخوردار بکنیم و آنها هم مشارکت بکنند. من نمی‌خواهم بگویم آن کارها را بگیریم از مردها به زن‌ها بدهیم، من چنین نظری ندارم اما بعضی وقت‌ها هیچ نظرخواهی از بانوان در تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری نمی‌شود. حق انتخاب آنها را ما افزایش بدهیم. اما در مساله ورزش که حقیقتا بعضی از وقت‌ها انسان در مقابل باخت‌هایی که ما در سطح منطقه مقابل عربستان و کشورهای دیگر پیدا می‌کنیم، انسان شرمنده می‌شود با وجود قهرمانان بزرگ و متخصصان بزرگ ورزش، کارشناسان و تحصیل‌کرده‌ها و داوران و بازیکنان و باشگاه‌های خوبی که در ایران هست، و هواداران خوبی که در ایران هست نتایج ورزش کاملا ضعیف بوده و من فکر می‌کنم ورزش چهار رکن دارد. یکی ورزش پرورشی که مربوط به آموزش و پرورش است. ساعات کم هست و ما ساعات ورزش را در مدارس بالا می‌بریم و یکی دیگر ورزش همگانی هست که کمتر از ۱۰میلیون در ایران ورزش می‌کنند، در حالی که حداقل باید ۵۰میلیون ما از مردم ورزش همگانی داشته باشند. مساله ورزش قهرمانی هست که ما باید به فکر بهبود و اصلاح کمک به شکل‌گیری باشگاه‌های ورزشی باشیم و باشگاه‌داری در ایران قریب ۶۰ سال تاریخ دارد، ولی دریغ از یک باشگاهی که از نظر منابع امکانات وسایل ورزشی میدان‌های ورزشی در سر جای خودش باشد. ما طبق سیاست‌های اصل ۴۴ کلیه باشگاه‌های دولتی را به خود بازیکنان، مربیان، داوران و به‌خصوص تحصیلکرده‌های ورزشی می‌دهیم و ۵۰درصد آن به آنها واگذار می‌کنیم و ۵۰درصد دیگر را می‌توانند بفروشند و پول این را دولت می‌گیرد و در یک صندوق تامین نیازهای ورزش می‌گذاریم که صرف خود ورزش خواهد شد.
در رابطه با امنیت ما، امنیت فراگیر و همه‌جانبه در اقتصاد در اجتماع و در مرزها و در کوچه و خیابان‌ها به وجود می‌آوریم و از طرف دیگر به کشاورزان و روستاییان که بر اثر خشکسالی و همچنین واردات بی‌رویه کالاهای کشاورزی که در سال‌های اخیر صورت گرفته یک آسیب جدی به کشاورزی وارد شد. من اخیرا به خراسان رفته بودم. یک صنف کشاورزان چغندرکار آمدند پیش من و توضیح دادند که چطور طی چهار سال گذشته کشاورزان ما ۸۵هزار نفر بودند و به ۲۶هزار نفر تقلیل پیدا کرده‌اند. اکثر کارخانجات قند تعطیل شده و همین مساله را ما در برنج، چای و بسیاری از اقلام قدیمی و سنتی می‌بینیم. در کشاورزی مثل مرکبات در تعرفه‌ها تجدیدنظر خواهیم کرد. در سیاست خارجی تنش ما را با کشورهای منطقه افزایش دادند. ما سعی خواهیم کرد این تنش را کاهش بدهیم و طرحی که داریم این است که یک همگرایی آسیای جنوب غربی را تشکیل دهیم و در حقیقت یک گفتمان روشنی با منطقه خواهیم داشت. آنها را از ما ترسانده‌اند و به آنها گفته‌اند ایران دارد همه جا را می‌گیرد و بمب اتم هم می‌سازد و می‌خواهد فردا بزند سر شما و ما باید آینده روشن و شفافی را با کشورهای منطقه تعریف کنیم و آن هم تشکیل یک اتحادیه آسیای جنوب غربی است که با کشورهای همسایه ان‌شاءالله طبق سند چشم‌انداز ما انجام خواهیم داد. در رابطه با غرب که گام دوم سیاست خارجی ما است، ما از نیازی که امروز غرب به ایران پیدا کرده حداکثر استفاده را می‌کنیم و از موضع عزت و از موضع اقتدار و این نیازی را که غرب به ایران پیدا کرده به نفع منافع ملی‌مان استفاده می‌کنیم. گام اول برداشته شده و آقای اوباما گفته که ما خواهان تغییر هستیم و مقام معظم رهبری فرمودند اگر شما تغییر پیدا کنید ما هم تغییر می‌کنیم. این اصل و آن سیاست کلی حل شده و حالا برای اجرا شدن این سیاست کلی ما معطل نمی‌مانیم که آنها فردا بگویند ایرانی‌ها جلو نیامدند و یک بهانه‌ای درست کنند، چالش و تنشی را در منطقه درست کنند، چون همیشه دموکرات‌ها هر وقت آمده‌اند یک جنگی را بعد از یک مدتی درست کردند مثل بالکان و خیلی از جاهای دیگر و ما از موضع قدرت یک طرح تغییرات متقابل را به آنها پیشنهاد می‌کنیم که اگر خواهان حرکت عدالت‌آمیز هستند و از موضع برابر، تست خواهند شد و آن موقع معلوم می‌شود آیا این دستی را که به جلو دراز کردند همان طور که مقام معظم رهبری فرمودند آیا این چدنی است که مخمل روی آن را گرفته یا نه یک دستی هست که در حقیقت بر اثر تجربه تاریخی و شکست‌های پی در پی که آمریکا به آن وارد شده آمده‌اند، حالا سر عقل آمده‌اند و می‌خواهند یک کاری انجام بدهند.
مساله سربازی را حل می‌کنم
مسائل دیگری هم البته در داخل داریم. مشکل سربازی را داریم که من قبلا عرض کردم با مجوز از مقام معظم رهبری و همچنین قانون مجلس ما سعی می‌کنیم یک تلفیقی بین سربازی اجباری و همچنین سربازی داوطلبی درست کنیم که بیشتر از یک سال سربازی اجباری نباشد و شغل سربازی را در حقیقت یکی از شغل‌های رسمی کشور در خواهیم آورد و مشکل شهریه دانشجویان را اینگونه حل خواهیم کرد که یک وام شهریه دانشجویی درست می‌کنیم به‌صورت قرض‌الحسنه به دانشجویان دانشگاه‌های غیر‌دولتی داده می‌شود و طرف دانشگاه آزاد و پیام نور و غیر‌انتفاعی بانک است.
به بحران مالی توجه دارم
ما به بحران‌های آینده هم توجه داریم. بحران مالی غرب هنوز جلوی روی ما هست، مساله نفت را می‌فهمیم چیست و دولت در سال آینده ۲۰هزار میلیارد تومان کسری بودجه دارد. صندوق‌های تامین اجتماعی در سال آینده با بحران مواجه هستند و مشکلات بانکی را شناسایی کرده‌ایم و سعی خواهیم کرد که ان‌شاءالله اینها را در یک برنامه مفصل عملیاتی دنبال کنیم. من دوباره می‌خواهم اینجا تاکید کنم ما شعار نمی‌دهیم. ما برای اجرای یک برنامه جدی آمده‌ایم به صحنه و دنبال این هستیم که یک تیم قوی اجرایی و هماهنگ را در اداره کشور به کار بگیریم. در حقیقت ما از همه ظرفیت‌های قانون اساسی استفاده خواهیم کرد و از همه ظرفیت‌های رهبری و روحانیت استفاده خواهیم کرد. ما از همه اقوام ایرانی در ساختن ایران استفاده خواهیم کرد. یک بار دیگر آن حوادث افتخار‌آمیز دهه اول انقلاب که همه اقوام مشارکت داشتند را به صحنه می‌آوریم.
دولت را پاسخگو می‌کنم
دولت ائتلافی ما در حقیقت دولت نخبگان، دولت ائتلاف از دولتمردان کارشناس هست. ما دولت را نسبت به مجلس پاسخگو می‌کنیم و من قبول ندارم که دولت در مقابل قانون در حقیقت قلدری بکند و این قلدری‌ها در آینده ممکن است به یک استبداد خطرناک کشیده شود و ما قوه‌قضائیه را تقویت می‌کنیم و قوه‌قضائیه نیاز به تقویت دارد و ما البته یکپارچگی را حفظ می‌کنیم، در عین حال استقلال قوا را هم در حقیقت خواهیم داشت. با این حساب نکات دیگری هم هست که خیلی طول می‌کشد و مفصل است مثل کاهش حجم دولت را داریم و تقویت مدیریت‌های محلی و شوراهای شهر را داریم و تشکیل ۹ منطقه فدرال اقتصادی را داریم و ما مسائل سیاسی دفاعی و امنیتی را متمرکز اداره می‌کنیم اما مسائل اقتصاد تجارت علم فناوری‌ها را به‌صورت غیر‌متمرکز پیگیری خواهیم کرد و ما کل کشور را تقسیم کار ملی می‌کنیم. من برای تک‌تک استان‌های کشور برنامه دارم، به‌طوری که در یک تقسیم کار ملی همه فعالیت‌ها با هم دیگر ما را به چشم‌انداز برساند. ما نمی‌توانیم صنایع تکراری را در همه جا داشته باشیم و هر منطقه‌ای دارای یک مزیت هست و ما از آن مزیت استفاده می‌کنیم و شاید حالا بعضی‌ها بگویند شما چرا این مثال را می‌زنید و من می‌خواهم برای اینکه بگویم که چقدر ما دقت کردیم.
مثلا استان زنجان استعداد فوق‌العاده‌ای در علم و فن‌آوری دارد و اگر ۴ تا ۵ سال تمرکز بدهیم که این استان یکی از مراکز علم و فن‌آوری در ایران شود شما خواهید دید که در کل منطقه این نمونه خواهد بود. برای گیلان، برای آذربایجان و خراسان و خوزستان و برای کرمان و کرمانشاه و ایلام و تمام این استان‌ها ما یک برنامه خاص خودش را داریم متناسب با ظرفیت‌های انسانی فرهنگی و تاریخی آن جا و تمام اینها با هم دیگر در حقیقت ما را به اهداف چشم‌انداز خواهند رساند. یا در حقیقت در بعد مسائل فرهنگی. سوال من از شما مردم عزیز این است چرا ما نمی‌توانیم آن انگیزه‌های فداکاری و تلاش جهاد را در عرصه اقتصاد هم وارد بکنیم، بله اقتصاد جنگ نظامی ندارد اما آیا بیرون کردن فقر و بیکاری و گرانی از این کشور کمتر از آزاد‌سازی خرمشهر است. ما داریم به سوم خرداد نزدیک می‌شویم من همین جا لازم می‌دانم که عرض ارادت خودم را به همه خانواده‌های شهدا و ایثارگرانی که آن حماسه بزرگ را آفریدند اعلام بکنم و بگویم که اگر ما می‌خواهیم در بعد اقتصاد و فرهنگ هم مثل بعد سیاسی تبدیل به قدرت اول منطقه شویم و در دنیا جزو ۱۰ کشور اول شویم. همان روحیات ایثارگری و فداکاری و همان روحیات صداقت و همان روحیات برادری و همان روابط عاطفی و معنوی که در آنجا داشتیم باید بیاییم در اقتصاد. چرا نتوانیم (این روحیات را) بیاوریم اما در بعد اصلاحات سیاسی هم همین طور شما ببیند چقدر در مورد حقوق شهروندی صحبت کردند چقدر در مورد آزادی‌های سیاسی صحبت کردند اما دریغ از یک قانون جامعی که در مجلس تصویب شود.
چطور می‌شود از نیروی انتظامی وزارت اطلاعات و قوه‌قضائیه خواست که دقیق طبق قانون عمل بکنند، اما قانونی برای حقوق شهروندی نباشد. ما یک قانون جامع حقوق شهروندی و آزادی‌های سیاسی را تدوین می‌کنیم و تصویب و بعد می‌آییم تمام کارگزاران کشور را که درگیر با این مسائل هستند آموزش می‌دهیم و بعد هم یک نیروی نظارتی درست می‌کنیم آن موقع شما خواهید دید که چگونه مردم ما در امنیت کامل از آزادی‌های خود استفاده خواهند کرد. آن موقع شما خواهید دید که کوچک‌ترین فردی وارد حریم خصوصی کسی نمی‌شود و دیگر نیازی هم به سر و صدا و داد و بیداد ندارد. از جمله این کارهایی که خواهیم کرد این است که گشت ارشاد را من دوقسمت می‌کنم؛ یک بخش آن مبارزه با اشرار و چاقوکشان و لات‌ها در خیابان‌ها که زن و بچه مردم در ناآرامی به‌سر می‌برند اجازه می‌دهیم نیروی انتظامی وظیفه خود را ادامه دهد و دست آنها را هم من می‌بوسم و تشویق هم می‌کنم و هزینه‌های این کار را هم می‌پردازم. بخش دوم که مربوط به فرهنگ است نه اینطور نیست ما فرهنگ را غیر‌امنیتی می‌کنیم ما فرهنگ را غیر‌سیاسی می‌کنیم فرهنگ و ارشاد که نباید امنیتی شود. ارشاد را می‌سپاریم به دست فرهنگیان و حتی غیر‌دولتی هم می‌کنیم ما کم فرهنگی دانشمند و اندیشمند و انسان‌های بزرگواری نداریم که از آنها استفاده نکنیم برای پالایش فرهنگی جامعه خود و ارشاد به معنای فرهنگ، فرهنگ غیر‌سیاسی و فرهنگ غیر‌امنیتی در کشور ان‌شاءالله توسعه پیدا خواهد کرد.
اما آخرین بحث من مساله جوانان است. جوانان عزیز شما فرشتگان نجات این کشور بوده‌اید. امروز من نمی‌خواهم بگویم خدای نکرده ما دچار یک مشکلات غیر‌قابل حل هستیم نه من که عرض کردم چه افتخارات بزرگی ما داریم و ایران امروز قدرت اول منطقه و جزو ۱۰ کشور اول دنیا است. اگر ماهواره و موشک داریم مال سوم خرداد است امروز ما نیاز داریم جوانان عزیر به صحنه بیایند و به ما کمک کنند و بعد از گرفتن دولت ان‌شاءالله یک انقلاب اقتصادی و یک تحول فرهنگی و اصلاحات سیاسی انجام بدهیم و شما باید به صحنه بیایید و شما مشکل نیستید، شما مشکل‌گشا هستید و شما تهدید نیستید شما فرصت هستید. ما یک بار دیگر به شما نیاز داریم. به کمک ما بیایید و من از همه شهروندان عزیزی که از من در این استان‌ها استقبال کردند تشکر می‌کنم و از روحانیت و مراجع هم متشکرم که مرا به حضور پذیرفتند.
بسته «تغییرات متقابل» را به آمریکا پیشنهاد خواهم داد
دنیای اقتصاد- محسن رضایی روز گذشته در جمع خبرنگاران حاضر شد تا دیدگاه‌های خود را برای اداره کشور تشریح کند. وی که به همراه داوود دانش جعفری رییس ستاد انتخاباتی و جمعی از مشاورانش از جمله صادق طباطبایی و گیل‌آبادی به سالن اجتماعات خبرگزاری مهر رفته بود، از طرح خود برای تشکیل «خانه انقلاب» به عنوان مکانی برای گردهم آمدن تمامی سران گروه‌ها و جناح‌ها بدون دخالت دادن رقابت‌های سیاسی و انتخاباتی خبر داد. به گزارش «مهر» نامزد دهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری با بیان اینکه «ما در ایران نباید اقلیت و اکثریت داشته باشیم» افزود: به اعتقاد ما طرح مباحثی چون شهروند درجه یک و دو نیز کاملا بیهوده و مخرب است. خبرنگاری از محسن رضایی پرسید که مهم‌ترین مطالبات اقتصادی از دولت دهم چیست و با توجه به سند چشم‌انداز روند اصل ۴۴ را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ وی از داوود دانش جعفری رییس ستاد انتخاباتی خود خواست که پاسخ به این سوال را بدهد. دانش جعفری نیز در پاسخ به این سوال گفت: مهم‌ترین مطالبات در دولت دهم که البته تمام نامزدها به آنها اشاره دارند بالا بودن نرخ تورم و بیکاری و مشکلاتی است که کشور با آن مواجه است. با این حال مهم‌ترین مشکل دولت نهم این بود که چگونه به این کاستی‌ها پاسخ دهد. رییس ستاد انتخابات محسن رضایی ادامه داد: دولت نهم در ایجاد اشتغال ناتوان بود. دلیل اصلی این موضوع استفاده دولت از منابع درآمدی به خصوص درآمد نفت به این منظور بود؛ در حالی که رویکرد اصلی در اصل ۴۴ اهمیت بخش خصوصی است. با این حال اندازه دولت با رشد هزینه‌های مصرفی حجیم شد. دانش جعفری افزود: روح کلی اصل ۴۴ میدان دادن به بخش خصوصی است با این حال خصوصی سازی، به واگذاری سهام دولت به مردم محدود نخواهد شد، و این در حالی است که دولت نهم اعلام می‌کند که چند برابر دولت‌های قبل واگذاری سهام داشته است و این در شرایطی است که اجرایی شدن اصل ۴۴ در دولت‌های قبل انجام نشده بود و در دولت فعلی آغاز به کار کرد.
خبرنگاری از صادق طباطبایی مشاور رضایی علت بازگشت او به عرصه سیاست را بعد از مدت‌ها سکوت و دوری از عرصه سیاست و همچنین حمایت وی از محسن رضایی پرسید که وی پاسخ داد: اصل این سوال درست نیست. کسی که قبای سیاست را بر تن می‌کند دیگر نمی‌تواند آن را از تن خارج کند.
وی افزود: ورود من به این عرصه و حمایت از محسن رضایی بحث تئوری دولت ائتلافی دکتر رضایی بود که این طرح را پسندیدم و همان موقع با ایشان تماس گرفتم و در این زمینه با وی گفت‌وگو کردم. طباطبایی همچنین گفت: در آن موقع دکتر رضایی قصد ورود به انتخابات را نداشت، اما بعد از اینکه شرایط را مساعد دید و قصد ورود به عرصه را پیدا کردند بنده هم تصمیم گرفتم که به ایشان بپیوندم.مشاور محسن رضایی یکی از مشکلات دولت در حوزه سیاست خارجی را نوع ادبیات دیپلماسی دولت نهم عنوان کرد و گفت: ما نیاز به نوعی بازسازی اساسی ادبیات در حوزه دیپلماسی داریم. در مساله اقتصادی نیز بیکاری جوانان مساله‌ای بسیار مهم است که برنامه‌های دکتر رضایی به شکل ریز برای مبارزه با بیکاری تدارک دیده شده و من در برنامه هیچ کدام از کاندیداها کیفیت و جدیتی که در برنامه دکتر رضایی وجود دارد را مشاهده نکرده‌ام.
محسن رضایی در پاسخ به این سوال که «خودی و غیرخودی‌هایی که عنوان شده یعنی چه؟» اظهار داشت: ما بدون شک مرز خودی‌ها را افزایش خواهیم داد، اما از نظر ما بحث خودی و غیرخودی سیاسی است و نه اجتماعی و در مورد مردم. همه شهروندان به جز کسانی که عملا علیه ساختار کشور فعالیت سیاسی می‌کنند، خودی محسوب می‌شوند.
ارسال نظر