اوشین،‌ یانگوم، جومونگ و شرکا
اولین بار «اوشین» بود که مهر چشم بادامی‌ها را به دل ایرانی‌ها انداخت. در آن سال‌ها اوشین از هر چهره سینمایی و تلویزیونی دیگری محبوب‌تر بود.

بعد از آن نوبت به‌هانیکو رسید و کمی بعدتر چینی‌ها هم با «جنگجویان کوهستان» لیانشانپو و قهرمانانش را سر زبان‌ها انداختند. میدان همچنان در دست چینی‌ها و ژاپنی‌ها بود که با کارتون فوتبالیست‌ها جنس خودشان را جور هم کرده بودند؛ اما از سال گذشته رقیب کره‌ای از راه رسید و دو سریال پی در پی پخش شده از تولیدات کره، در صدر برنامه‌های محبوب تلویزیون قرار گرفت. سریال‌هایی که به طور مشخص از لحاظ تکنیکی قوی نیستند؛ اما فاکتورهای حسی مهمی در آن‌ها وجود دارد که نگاه بیننده ایرانی را به خود جلب کرده است. خبرنگار خبرگزاری مهر سری به اتاق دوبله سریال «افسانه جومونگ» زده که گزیده‌ای از آن را می‌خوانید:
10 دقیقه از ساعت نه صبح گذشته که بعد از پشت سرگذاشتن مشکلات آفیش به سازمان صدا‌وسیما، وارد واحد دوبلاژ سیما می‌شوم. واحد دوبلاژ خلوت است و هنوز بیشتر گویندگان کار خود را شروع نکرده‌اند. از یکی از گویندگان که در راهرو قهوه‌ای رنگ واحد دوبلاژ ایستاده، شماره استودیوی دوبله «افسانه جومونگ» را می‌پرسم.
به رژی ۱۰۴ می‌رسم. حمیدرضا قیاسی صدابردار را می‌بینم که پشت دستگاه صدا نشسته. دو صفحه نمایشگر مقابل او قرار دارد که با یکی صدا را تنظیم می‌کند و با دیگری تصویر را می‌بیند. بعد از سلام و احوالپرسی کنارش می‌نشینم تا از نزدیک شاهد کارش باشم. در مقابل دستگاه‌های صدا دو باند صدا همچون نگهبانانی در دو طرف شیشه‌ای قرار گرفته‌اند که حائل اتاق رژی با استودیو پخش است.
در استودیو پخش یک میز قهوه‌ای رنگ قرار دارد و کامبیز شکوفنده، گوینده یونگ پو روبه‌روی یکی از میکروفن‌ها نشسته. علیرضا باشکندی مدیر دوبلاژ هم در گوشه‌ای دیگر از استودیو نشسته و کاغذهایی که از قرار باید دیالوگ‌های این مجموعه باشد، مقابلش قرار دارد. بعد از چند دقیقه چراغ بالای شیشه حائل رژی و اتاق دوبله قرمز و ضبط آغاز می‌شود. شکوفنده در این صحنه دیالوگ‌های یونگ پو پسر کوچک امپراتور شهر بویو را باید بگوید که از دست امپراتوری ‌هان نجات یافته است. او با نفرت خاصی از ته‌سو برادرش که او را به عنوان گروگان به امپراتوری ‌هان داده با افراد قصر صحبت می‌کند. بعد از چند دقیقه فریبا شاهین مقدم، گوینده نقش ملکه وارد استودیو می‌شود.
گوینده نقش ندیمه ملکه در استودیو کنار شاهین‌مقدم می‌نشیند. یونگ‌پو به سراغ ملکه می‌آید. ملکه با دیدن یونگ‌پو نمی‌تواند احساس خود را کنترل کند و ...


* گویندگی این مجموعه ویژگی‌ و دشواری‌‌های خودش را دارد. به لحاظ حسی کمی کارم مشکل است؛ چون نقش یک مادر را می‌گویم که دو پسر تشنه قدرت دارد. از سوی دیگر گرفتاری‌های امپراتور و همسر دوم او را هم دارد، فرزند او هم خواهان قدرت است. باید سعی کنم حس تمام موقعیت‌ها را به خوبی درک و آن را اجرا کنم.
* ملکه قبل از هر چیز یک مادر است. گر چه فرزندان او خواهان قدرت هستند و او هم سعی می‌کند آنها را هدایت کند، اما هر چه در مجموعه پیش می‌رویم، می‌بینیم که دیگر قدرت برای او اهمیت ندارد و فرزندانش مهم هستند. از سوی دیگر بانو چوئی در آن مجموعه شخصیت‌ دیگری داشت و یک زن بود نه مادر.
* ما عادت داریم برای هر یک از کارهایی که گویندگی آن را به عهده داریم، یک صندوق جداگانه داشته باشیم، ویژگی شخصیت‌ها در ذهنم می‌ماند که در هنگام حرف زدن جای آن‌ها این موضوع را لحاظ می‌کنم.
* وقتی مجموعه‌ای با استقبال بینندگان مواجه می‌شود، در کار ما تاثیرگذار است. مسوولیت سنگین‌تر و دقت ما بیشتر می‌شود و با عشق و علاقه بیشتری کار می‌کنیم. وقتی مردم از دیدن «افسانه جومونگ» لذت می‌برند، برای ما هم که دوبله آن را انجام می‌دهیم، لذتبخش است و شور و حال دیگری دارد.
* در سال‌های اخیر پخش مجموعه‌های شرقی از جمله کره‌ای زیاد شده و مردم هم با آن ارتباط برقرار می‌کنند و با شخصیت‌ها همذات پنداری بیشتری دارند. مسلما این هم در کار ما موثر است؛ چون روحیات کشورهای شرقی به ما ایرانی‌ها نزدیک‌تر است.



* با صدای خودم این نقش را صحبت می‌کنم، فقط کمی به صدایم قدرت دادم تا شاهانه شود. ته سو بر خلاف ظاهر انتقام‌جویش، مهربانی‌هایی هم دارد. البته بدجنسی‌های او هم دلیل دارد؛ چون پدرشان نامادری به خانه آورده و در این شرایط بچه‌ها عقده‌ای می‌شوند!
* مجموعه «افسانه جومونگ» را خیلی دوست دارم. وقتی مجموعه‌ای در جامعه گل می‌کند و محبوبیت دارد، ما هم عاشقانه‌تر کار را دوبله می‌کنیم.
* احساس و گفتار در مجموعه‌های کره‌ای مشکل‌تر است، اما وقتی دیالوگ‌ها روان باشد و گوینده هم با عشق کار کند، مشکلات آسان می‌شود. دیالوگ‌های مجموعه «افسانه جومونگ» روان است. البته تفاوتی میان گویندگی نقش‌های مختلف نیست. هر چه بازیگر بهتر بازی کرده‌ باشد، ما هم سعی می‌کنیم آن را خوب دوبله کنیم.
* ما هنرپیشه پشت صحنه هستیم. بازیگران با فیزیک خود بازی می‌کنند؛ ولی ما با کلام و لحن خود. من از سال 1342 در کار دوبله مشغول هستم و از اینکه مردم با دیدن اثری لذت می‌برند، خوشحال می‌شوم.



* هر حرفی که بزنم برداشت من است که با ذهنیت مردم تفاوت دارد و آنها دچار تناقض می‌شوند. برای همین اهل مصاحبه نیستم.
* من هم شنیدم که یک جوان یاسوجی به خاطر عشق سوسانو خودکشی کرده!
* «افسانه جومونگ» مجموعه‌ای پرزرق و برق و جذاب است و خوشحالم میان مردم جا باز کرده است. مسلما استقبال مردم هم در کار ما بی‌تاثیر نیست.