بیانیه انتخاباتی حامیان احمدی‌نژاد

عکس: ایسنا

دنیای‌اقتصاد- حسین فدایی، نماینده تهران و دبیرکل جمعیت ایثارگران که اصلی‌ترین تشکل حامی کاندیداتوری محمود احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست‌جمهوری به شمار می‌آید، دیروز نطق پیش از دستوری ایراد کرد که بسیاری از نمایندگان مجلس آن را بیانیه انتخاباتی حامیان دولت قلمداد کردند که از تریبون مجلس قرائت شد. در این نطق به نقطه‌نظرات حامیان دولت درباره مسائل مختلف کشور اشاره شده است که متن آن را در پی می‌خوانید: «والله قسم من از ابتدا با انتخاب شما مخالف بودم»؛...

«والله قسم من با نخست‌وزیری بازرگان مخالف بودم»؛...

«والله قسم من رای به ریاست‌جمهوری بنی‌صدر ندادم»؛...

ترسیم آرایش سیاسی کشور از ابتدای انقلاب به دو جناح چپ و راست بر اساس اصول و منطق صحیحی نبوده و مبتنی بر ادبیات سیاسی قبل از پیروزی انقلاب بود. چنانچه نه حضرت امام راحل و نه مقام معظم رهبری هیچ گاه این دسته‌بندی را قبول نداشته‌اند.

پشت پرده این خط‌کشی‌ها همواره جریانی انحرافی و افراطی به عنوان کانون اصلی فتنه وجود داشته که با پنهان‌سازی ماهیت اصلی خود، فضای بدبینی و بی‌اعتمادی و اختلاف در بین نیروهای انقلاب را دامن زده است.

البته ما عملکرد شخصیت‌ها و جریانات هرچند محبوبی که با ماهیت انحرافی و افراطی این جریان آشنایی داشته، اما با وجود مستقل‌نمایی خود از این جریان برای فشار آوردن و فضاسازی انتخاباتی بهره می‌گیرند را نیز صحیح نمی‌دانیم.

در این جریان انحرافی و فتنه‌گر تعدادی از مهره‌های اصلی و مساله‌دار باند مخوف مهدی هاشمی معدوم، حلقه کیان، افراطیون جبهه مشارکت و سازمان مجاهدین، سردمداران و سرمایه‌گذاران روزنامه‌های زنجیره‌ای، ملی مذهبی‌ها، سکولارها و لائیک‌ها، غائله‌افکنان قتل‌های زنجیره‌ای، سابقه‌داران از منافقین و لیبرال‌ها، نهضتی‌ها و افراطیون مدعی انقلابی‌گری که طراحان اصلی ایده کنار گذاردن نیروهای ارزشی و استحاله نظام در دوران دوم خرداد بوده‌اند، مشاهده می‌شود.

طراحی پروژه «عالیجناب سرخپوش و خاکستری» از آستین همین جریان بیرون آمد و کار را به جایی رساند که منجر به کناره‌گیری جناب آقای هاشمی از مجلس ششم شد. حمایت از اقدامات براندازانه نظیر کنفرانس برلین، ماجرای کوی دانشگاه در تیر ماه سال ۷۸ و هدایت کودتاچیان از داخل وزارت کشور و نهاد مدیریت اجرایی کشور با پشتیبانی همین جریان صورت گرفت.

اینان همواره چون پیاده نظام استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونسیتی دائما با تئوری‌پردازی و ایجاد بلندگوهای داخلی، اراده آنان را در قالب الفاظ و ادبیاتی به ظاهر زیبا و روشنفکرمآبانه و البته مرعوبانه، تبیین و تبلیغ و زمینه‌سازی کرده و می‌کنند.

در شرایطی که استکبار جهانی با حداکثر ظرفیت، تهدیدات خود را علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی نشانه رفته است، این جریان با علامت‌هایی که می‌فرستد و چراغ‌سبزهایی که می‌زند، با القای فضای ناامن داخلی، اختلافات فرقه‌ای و قومی، متزلزل نشان دادن دولت، بحرانی نشان دادن و اضطراری معرفی کردن شرایط داخلی کشور تلاش می‌کند، که بیشترین زمینه و خدمت را برای دشمنان ایران فراهم ‌آورد. طراحی مدل‌های نرم برای فروپاشی نظام مانند حاکمیت دوگانه، نهادهای انتخابی و انتصابی، فشار از پایین چانه‌زنی از بالا، فتح سنگر به سنگر، فشار از بیرون و فروپاشی از درون، اعتصابات و تحصن‌های دسته‌جمعی مسوولان، استعفاهای گروهی و تهدید به خروج از حاکمیت، علامت دادن به بیگانگان و سیاه‌نمایی شرایط اقتصادی و سیاسی کشور از شگردهای این جریان انحرافی و افراطی است. ادعای تقابل گفتمان اصولگرایی با اصلاحات یا آزادی، از القائات و فتنه‌های دیگر این جریان است.

مهندسی پمپاژ تنش و ناامنی، منحرف کردن ذهن مسوولین از مشکلات اصلی مردم، پیاده‌سازی عملیات روانی و حرمت‌شکنی نسبت به اصول و مقدسات این ملت از جمله عصری پنداشتن دین، تاریخی انگاشتن وحی و کینه‌جویانه خواندن واقعه عاشورا، به موزه سپردن افکار امام و شهدا، زیر سوال بردن عصمت ائمه، شبهه در حدود اختیارات رهبری، تقسیم‌بندی نهادها به انتخابی و انتصابی برای ایجاد صف‌آرایی، تخریب شورای نگهبان و نظارت استصوابی، تخریب سپاه و بسیج و تبلیغ جدایی دین از سیاست، از دستاوردهای این جریان است. این جریان برای تامین روحیه افزون‌طلبانه، انحصارگرایانه و تمامیت‌خواه خود، سه کانون «قدرت» و «ثروت» و «رسانه» را به آسانی گرد هم آورده تا طرح جدید خود، برای القای ناکارآمدی مدیریت اجرایی و ترسیم شرایط اضطراری و بحرانی کشور از طریق سیاه‌نمایی و ترسیم فضای یاس‌آلود به اجرا بگذارد تا بر اساس آن القاء شود که تنها راه نجات، «تشکیل دولت وحدت ملی» برای «نفی احمدی‌نژاد» است.

این شبکه اختاپوسی در بازی جدید خود با ماسک جدیدی که بر صورت نهاده، به دنبال یارگیری از جبهه رقیب است. بی‌حساب نیست که شبکه عملیات روانی آنها به صورت گسترده و لحظه‌ای عمل می‌کند. هر حادثه‌ای در گوشه‌ای اتفاق بیفتد به بهانه آن طنز و تمسخری علیه دولت و احمدی‌نژاد می‌سازند و توفانی سهمگین از تحقیر و تخریب علیه ایشان تدارک می‌بینند؛ غافل از اینکه «ومکروا و مکرالله والله خیرالماکرین» و اینکه «عزت و ذلت از خداست.»

ما یادآور می‌شویم که:

در ذات گفتمان اصولگرایی و هر عنصر اصولگرا، روحیه اصلاح‌طلبی نهفته است؛

و اما برای اینکه به گوشه‌ای از دستاورد و تلاش اصولگرایان اشاره شود، ذهن هر انسان منصفی را متوجه ارزیابی دو شرایط و دو زمان (شرایط مدیریت کشور در دو دوره کاملا متمایز) جلب می‌کنیم. سال‌های نه چندان دور ۷ و ۸ سال قبل را تصور کنید و امروز را؛ تیترهای روزنامه‌ها، اخبار جاری کشور، مباحث مجلس و دولت، روابط بین‌الملل، وضعیت اقتصادی و اینکه در آن زمان چه چالش‌هایی پیش روی ملت بوده و چالش‌های امروز کشور چیست؟

آن روز برای دستیابی به حق مسلم ملت ایران، دشمنان شرط می‌گذاشتند و تهدید می‌کردند و عده‌ای در داخل کشور و حتی در مجلس با ارائه طرح سه فوریتی درست در زمانی که نماینده کشورمان در پاریس در حال مذاکره بود به دنبال تمکین ذلت‌بار بودند و امروز ملت بزرگ ایران با اقتدار در صحنه ایستاده است و نقشی تعیین‌کننده در معادلات منطقه‌ای و جهانی دارد؛

آن روز حرف زدن از اسلام و امام و شهدا، ارتجاع بود و شرمندگی و امروز افتخار و سربلندی؛

آن روز مقاومت مساوی با خشونت انگاشته می‌شد و امروز مقاومت، ره‌آورد انقلاب ایران است برای آزادی‌خواهان جهان؛

آن روز پذیرفتن نظام تک قطبی، اجتناب‌ناپذیر القا می‌شد و امروز برچیدن آن، شعار همه است؛

آن روز نظام لیبرال دموکراسی غرب تنها راه نجات و قبله آمال بعضی‌ها بود و امروز رهایی از آن ، آرمان همه؛ آن روز که در کتاب مبانی نظری برنامه چهارم می‌نوشتند هضم در هنجارهای ظالمانه قدرت‌های جهانی موجب رشد و شکوفایی است و امروز خودباوری و مجاهدت علمی و توانستن، فرهنگی است برای توسعه و پیشرفت و تحقق عدالت و سرمشقی است برای کشورهای مستقل و ملت‌های آزاده؛

آن روز اگر فضایی ساختند تا هنرمندانی دلخوش از بیگانگان، ارزش‌های این ملت را تخریب کنند، امروز فضایی ساخته شده تا با همت هنرمندان متعهد، فرهنگ اصیل این مرز و بوم توسعه یابد؛

اگر دیروز روحیه اقتصاد بسته و دولتی و کوپنی، فضای این جریان بود و روز دیگر با ۱۸۰ درجه چرخش، اقتصاد سرمایه‌داری را الگوی

نجات بخش دانسته می‌شد، اما امروز فضای اقتصاد کشور «توسعه عدالت محور» است که رویکرد اصلی دولت می‌باشد؛

آن روز اگر فضایی تبلیغ می‌شد که سرمایه‌گذار و تولیدگر و کارآفرین به دنبال خروج سرمایه یا رانت‌خواری است، امروز با ابلاغ سیاست‌های اصل ۴۴ زمینه‌سازی شده تا در جهت شکوفایی و سازندگی این کشور تلاش کنند؛

آن روز اگر در فضای ساخته شده، دانشجو سرگردان از زندگی و به دنبال مناسبات ناصحیح رفتاری بود، امروز در فضایی هستیم که دانشجو در مسیر خلاقیت و ابتکار و تولید علم و فن‌آوری، می‌تواند با افتخار به مجاهدت علمی بپردازد؛

آن روز اگر دائما القای گسست نسل‌ها، گسست حاکمیت و بی‌اعتمادی مردم نسبت به مسوولان را تبلیغ و تهدید می‌نمودند، امروز بازسازی اعتماد عمومی نسبت به دولت و ساختارهای نظام یک فرصت و دستاورد گران سنگ است؛

آن روز اگر مردم با مسوولانی طرف بودند که از تفریح و مسافرت خود و خانواده‌شان به کشورهای اروپایی یا جزایر قناری تعریف می‌کردند، امروز خدمت‌گزاران آنها شبانه روز بدون آن که تعطیلی و تفریحی داشته باشند، خود را بدهکار مردم و در خدمت آنها می‌بینند؛

آن روز اگر قاچاقچیان و اراذل و اوباش و برهم زنندگان انضباط اجتماعی احساس امنیت کرده و جولان می‌دادند، امروز برقراری قانون و نظم اجتماعی یک ارزش و متخلفان در گوشه‌ای خزیده یا در حال مجازات به سر می‌برند.

آن روز اگر برخی دولتمردان برج عاج‌نشین از فراز ابرها مردم را ناچیز می‌دیدند، امروز حضور بالاترین مقامات اجرایی در دورترین نقاط کشور و ارتباط رودررو با آحاد ملت و دمیدن روح امید و نشاط در آنها سرمایه بزرگی شده که قابل اندازه‌گیری نیست؛

و تازه‌ترین دستاورد، ایستادگی شجاعانه شخص احمدی‌نژاد در مقابل دجالان بی‌آبروی صهیونیسم در نشست بین‌المللی ضدنژادپرستی در ژنو می‌باشد که درود و سپاس همه آزادی‌خواهان را برانگیخت.

به راستی کدام وجدان بیدار و منصفی، منکر این همه دستاورد است و آیا این همه جز به همت و پایداری ملت بصیر و تلاش و کوشش اصولگرایان، خدمت‌گزاران دولت نهم و شخص «احمدی‌نژاد» حاصل شده است؟

شکر نعمت، نعمتت افزون کند

کفر، نعمت از کفت بیرون کند

به راستی اگر اینها دستاورد نیست، پس چیست؟

آیا این احیای گفتمان انقلاب اسلامی نیست؟

آیا این توسعه راه امام و شهدا نیست؟

مبادا اشکالات موجود و دمیدن وسوسه‌های شیطانی خناسان موجب شود که نسبت به این همه دستاوردهای عظیم اصولگرایان غفلت نموده و در انجام وظیفه و تکلیف و رسالت تاریخی خود دچار شک و تردید شویم؟

واکنش‌ها به نطق فدایی

مرجان توحیدی - نطق حسین فدایی دبیرکل جمعیت ایثارگران و نماینده تهران در حمایت از دولت و حمله شدید به اصلاحات فعالیت انتخاباتی حامیان دولت در مجلس را کلید زد. این در حالی بود که پیش از این هیات‌رییسه مجلس و شخص باهنر از نمایندگان خواسته بود تا از تریبون مجلس استفاده انتخاباتی نشود.

در طول زمان نطق فدایی صحن مجلس یک سره سکوت کرده بود و گاه و بیگاه صدای «احسنت احسنت» و تکبیر نمایندگان بلند می‌شد. همچنین نمایندگان حامی دولت دقایق آخر نطق فدایی را ایستاده گوش کردند. در این حال کواکبیان در لحظات پایانی نطق خواست نسبت به طولانی‌تر شدن نطق فدایی از زمان مقرر تذکر بدهد که یکی از نمایندگان چندین بار فریاد زد «مرگ بر منافق جدید» و سپس بر جای خود نشست. در این هنگام حمید رسایی نیز در حالی که به صورت کواکبیان لبخند می‌زد شروع به احسنت گفتن کرد و این در حالی بود که تعدادی از روحانیون شاخص مجلس از جمله حسین ابراهیمی و سیدرضا اکرمی «اعضای جامعه روحانیت مبارز» میر تاج‌الدینی «از اعضای هیات‌رییسه» و حسن سبحانی نیا و محمد تقی رهبر در گوشه‌ای از صحن حلقه زده و اعتنایی به نطق نداشتند. پس از پایان نطق فدایی نمایندگان حامی دولت از جمله روح‌الله حسینیان، کوچک زاده، آجرلو، آلیا، حسنوند، سودانی، ولی اسماعیلی، ریاض «نماینده دولت در مجلس» اسلامی، جهانگیر زاده گرد فدایی حلقه زده و با او روبوسی کردند. همچنین فدایی به سمت حداد عادل حرکت کرد تا بر صندلی خود بنشیند در این حال حداد عادل که متوجه تجمع خبرنگاران در صحن و در سمت خود شده بود با خنده و با دست خبرنگاران را به فدایی نشان داد و تنها به دست دادن اکتفا کرد.

این نطق فدایی اما با واکنش تعدادی از چهره‌های شاخص مجلس و حامی دولت روبه‌رو شد. علاوه‌بر اینکه حامیان دولت این فرصت را یافتند که تا از مجالی که فدایی در اختیار آنها قرار داده بود به نفع کاندیدای متبوع خود استفاده کنند و از این نکته سخن بگویند که تاکنون ۲۰۰ نفر از نمایندگان حمایت خود را ا ز احمدی‌نژاد ابراز کرده‌اند و یا اینکه مثل حداد عادل بگویند که برخی طرح‌ها مثل دولت ائتلافی را جدی ارزیابی نکنند. فدایی درباره نطق‌اش گفت: برخی به اشتباه تلاش می‌کنند، آرایش سیاسی کشور را به گونه‌ای نشان دهند که رقابت‌های سیاسی و تقابل دو طرح مسائل انحرافی هستند. حدادعادل هم نطق فدایی را امری طبیعی ارزیابی کرد و گفت: انتخابات ریاست‌جمهوری مهم‌ترین انتخاباتی است که در یک دوره چهار ساله پیش می‌آید و مجلس هم سیاسی‌ترین نهاد کشور است، لذا اظهارنظر از جانب جناح‌ها و گروه‌ها در مورد انتخابات در مجلس امر طبیعی است. وی در جمع خبرنگاران با بیان این مطلب، افزود: مهم این است که حق و حقیقت زیر پا گذاشته نشود و همه جریان‌ها فرصت داشته باشند حرف‌های خود را بزنند و احترام همدیگر را رعایت کنند.

وی با بیان اینکه مجلس همیشه در فصل انتخابات یک وضع خاصی داشته گفت: ما هم در هفته‌های آینده قطعا باید منتظر باشیم نمایندگان مختلف نظر خودشان را و نظر جریان و گروه سیاسی خود را به اطلاع مردم برسانند. رییس کمیسیون فرهنگی مجلس در پاسخ به اینکه هیات رییسه قبلا از نمایندگان خواسته بود که از تریبون مجلس له یا علیه کاندیدایی صحبت نکنند و این مشی مانند مشی مجلس هفتم است و آیا نطق آقای فدایی خلاف این تصمیم‌گیری نیست؟ گفت: این را از خود آقای فدایی بپرسید، اما ما در مجلس هفتم از این نطق تندتر هم داشتیم، اما سعی بنده آن بود که اهانتی به هیچ نامزدی نشود. در نطق آقای فدایی هم شخص خاصی مورد اهانت قرار نگرفته بود.

روح‌الله حسینیان اما ضمن استقبال از نطق فدایی گفت: جانا سخن از زبان، دل و قلب ما می‌گویی. وی در پاسخ به سوال خبرنگاری که عنوان کرد قرار نبود که از تریبون مجلس تبلیغات انتخاباتی شود، پرسید: این قرار را چه کسی گذاشته است؟ خبرنگاران عنوان کردند آقای لاریجانی، که حسینیان پاسخ داد: رییس حق نداشت چنین قراری را بگذارد. ایشان خودشان چنین قراری را گذاشتند، اما نمایندگان این را نپذیرفتند.

در مقابل اما عضو فراکسیون اقلیت در واکنش به نطق حسین فدایی دبیرکل جمعیت ایثارگران گفت: اظهارات فدایی نطق نبوده بلکه فحش بوده. قدرت‌الله علیخانی نماینده قزوین در مورد نطق حسین فدایی که دوران اصلاحات و میرحسین موسوی را به شدت زیر سوال برده و از احمدی‌نژاد دفاع کرده، گفت: اظهارات آقای فدایی بسیار بد بود و گویی ایشان از تریبون مجلس فحش دادند.

همچنین نماینده سمنان در صحن مجلس در تذکر خود با اشاره به اینکه هیات رییسه قرار گذاشته بود تریبون مجلس تبدیل به تریبون انتخاباتی نشود، اما این قرار شکسته شد، افزود: اگر ما بحث‌هایی کردیم نگویید قرار نیست، مجلس تریبون انتخاباتی باشد، البته عیب هم ندارد و ما خوشحال می‌شویم بتوانیم در مجلس بحث داشته باشیم. ابوترابی فرد هم در پاسخ به تذکر نماینده سمنان در مجلس گفت: هیات رییسه و همکاران یک تصمیم مشترکی داریم که تریبون مجلس صحنه حمایت یا احیانا برخورد با کاندیداها در انتخابات ریاست جمهوری به تبلیغات انتخاباتی تبدیل نشود، منتها تعریف حدود و ثغور آن دشوار است.

امیر طاهرخانی نیز در صحن علنی با استناد به مواد ۲۳ و ۱۹۳ آیین‌نامه داخلی مجلس خطاب به ابوترابی‌فرد با انتقاد به اظهارات حسین فدایی از پشت تریبون مجلس، گفت: تریبون مجلس نباید برای تسویه حساب‌های سیاسی و جناحی و حمله به دیگران استفاده شود. وی در ادامه با بیان این که امروز متاسفانه شاهد بودیم که یکی از دوستان به جای نطق میان دستور یک بیانیه انتخاباتی قرائت کرد، گفت: البته ستادهای کاندیدای دولت به حد کافی در استانداری‌ها، فرمانداری‌ها و بخشداری‌ها و صدا و سیما فعال است نیازی به تبدیل تریبون مجلس به این موضوع نیست. انتظارم این است که هیات رییسه محترم از کیان مجلس که متعلق به همه ملت است دفاع کند.