محمد علی نجفی

- در زمستان ۵۷ من و آقای انوار پس از نوفل‌لوشاتو برای مونتاژ فیلم «لیله‌ القدر» به انگلیس رفتیم که در همان زمان امام (ره) به ایران آمده بودند. وقتی خودمان هم به ایران آمدیم، به‌طور جدی به بچه‌ها گفتم که الان کار ما این است که فیلم بسازیم و هیچ نوع مسوولیتی را قبول نکنیم. بچه‌ها منظورم همان افرادی است که در شکل‌گیری آیت فیلم همکاری داشتند، (مهندس هاشمی‌طبا، مهندس میرحسین موسوی، مهندس بازرگان، بنده و آقای بهشتی) فروردین ماه بود که یک روز چهارشنبه بچه‌ها گفتند، می‌خواهیم به قم برویم. من و انوار و مهندس حجت و مهندس بهشتی رفتیم، خدمت امام (ره) رسیدیم و ایشان به ما گفتند تا فردا در قم بمانیم که جلسه‌ شورای انقلاب برگزار می‌شود و در آن جلسه با وجود اینکه من به ایشان گفتم که روحیه‌ کار اداری ندارم، اما امام (ره) به بنده تکلیف کردند و من هم قبول کردم تا مسوولیت سینمایی را برعهده بگیرم. از روز چهارشنبه که با امام (ره) ملاقات داشتم تا شنبه که به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی رفتم، بر روی یک برنامه فکر کردم و از اولین روز که به آنجا رفتم برنامه داشتم. اولین برنامه‌ام این بود که سینمای ایران را بشناسم. در آن دوره متوجه شدم که سینمای ایران زیر سوال است و هیچ‌کس جرات سرمایه‌گذاری در آن را ندارد، بنابراین بر به‌وجود آمدن اعتماد پافشاری کردم و در همین راستا، با کمک آقای بهشتی و انوار یک شرایطی را فراهم کردیم که امام (ره) فیلم «گاو» را ببینند و اظهار نظر ایشان پس از تماشای این فیلم خیلی به ما کمک کرد.

- البته همان موقع هم به من انتقاد خیلی می‌شد. این در حالی بود که تصور و جهان‌بینی من این بود که در بخش خصوصی اعتماد به سینما را زنده کنیم. اعتماد ایجادکردیم، اما تصور من این است که در این زمینه اشتباه کردم و هنوز هم همان طور فکر می‌کنم، اما می‌بینم باز هم اشتباه کرده‌ام. حرف من این بود که «در این سینما هرکسی برود و فیلم خودش را بسازد» اما فشارهایی که به من وارد شد، موجب شد تا نزد آقای حسن حبیبی وزیر فرهنگ و هنر وقت بروم. در دیدار با وی ‌گلایه‌های خود را مطرح کردم و استعفا هم دادم چون دیدم ادامه فعالیت‌ام فایده ندارد.

- اعتصاب سینماها هم به دستور من شکل گرفت. من گفتم اگر قرار است این طور سالن‌ها توسط بنیاد مستضعفان مصادره شود، بهتر است کل سینماها را ببندید. آن مقطع دولت آقای بازرگان تازه عوض شده بود و همه این‌ها دست به دست هم داد تا من از کار استعفا دهم.

- ما شورای پروانه نمایش داشتیم که خود دست‌اندرکاران سینما در آن حضور داشتند. من اعتقادم بر این است که در کاری که وارد نیستیم نباید دخالت کنیم.

کارگردان سینما و اولین مدیر سینمایی پس از پیروزی انقلاب در گفت‌وگو با فریدون جیرانی در برنامه دو قدم مانده به صبح