«24» راه اوباما را هموار کرد

علیرضا مجمع

هنوز ساعاتی از مراسم تحلیف باراک اوباما، چهل‌و‌چهارمین رییس‌جمهوری ایالات‌متحده و البته نخستین رییس‌جمهور سیاهپوست آمریکا نمی‌گذرد. بسیاری شاید بر این تصورند که تنها عامل این اتفاق نوعی تغییر نگاه در جامعه آمریکایی و ارج قائل شدن نسبت به مقام انسانیت سوای نژاد و رنگ پوست است. این تغییر نگاه خواه اتفاق افتاده باشد یا نه، نکته مهم مسیری است که به این اتفاق منجر شده، نه از زمان شروع مبارزات انتخاباتی اوباما که از حدود اوایل قرن ۲۱ میلادی که نیاز به این تغییر نگاه در میان مردم آمریکا به شدت حس شد.

از آن زمان بود که کلیت اجتماع آمریکا، نه فقط مردمش که همه اجزای رسانه‌ای و فرهنگی‌اش هم با این احساس نیاز دست به کار شدند. شاید نخستین حرکت رسانه‌ای آمریکا که در حال حاضر تبدیل به موجی جهانی شده است و در سراسر جهان بازتاب پیدا کرده است، تولید سریال جذاب و پرماجرایی باشد به نام «۲۴» که از همان فصل اول سعی در القای این احساس نیاز داشت. محوریت کل سریال روی مکانی خیالی به اسم «CTU» متمرکز است که یک واحد ضدتروریستی در لس‌آنجلس است و مامور ویژه این سازمان که قهرمان سریال هم هست یعنی جک باور با بازی کیفر ساترلند سعی در خنثی‌کردن توطئه‌های تروریستی دارد. ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد «۲۴» بسیار زیاد است.

یکی اینکه کل این ۲۴ قسمت مجموعه در ۲۴ ساعت یک‌شبانه‌روز اتفاق می‌افتد و اتفاقات هر قسمت محدود به یک ساعت از شبانه‌روز است. نکته مهم‌تر قصه فصل‌های مختلف است که بسیار پرتنش به ارائه تصویری دیگرگون از یک رییس‌جمهور رنگین‌پوست آمریکایی اشاره دارد که البته در فصل اول مشغول مبارزات انتخاباتی برای به دست گرفتن قدرت در ایالات‌متحده است. سناتور دیوید پالمر سیاهپوست را قرار است در محدوده ۲۴ ساعته مجموعه ترور کنند و جک باور به دنبال خنثی‌کردن این نقشه پرپیچ و خم می‌افتد و در نهایت موفق می‌شود. در فصل دوم، جک باور و رییس‌جمهور دیوید پالمر به دنبال خنثی کردن نقشه‌ای هستند که طی آن یک بمب اتم در لس‌آنجلس قرار است در ۲۴ ساعت منفجر شود. فصل سوم نیز یک ماموریت ضدتروریستی است با مضمون پخش یک ویروس در لس‌آنجلس و سایر شهرهای آمریکا که آدم‌ها را در عرض کمتر از چند ساعت می‌کشد. همه این ماجراها در حالی اتفاق می‌افتد که چهره یک رییس‌جمهور سیاهپوست برای مردم آمریکا، برخلاف چهره‌ای که سال‌ها قبل از این سراغ داشتیم ‌ آدمی محکم، با شخصیت و بسیار با اعتماد به نفس است که به نجات مردمش و تغییر جامعه‌اش می‌اندیشد.

شبکه فاکس نیوز با تولید این مجموعه نخستین گام را در تغییر فرهنگ‌ رسانه‌ای علیه سیاهپوستان آمریکا برداشت. تغییر فرهنگی که در نوامبر ۲۰۰۸ باعث روی کار آمدن باراک اوباما رییس‌جمهوری فعلی آمریکا شد که ساعاتی پیش در واشنگتن قسم خورد از جان و مال شهروند آمریکایی‌ دفاع کند.

این اتفاق را می‌توان به عنوان درسی برای رسانه‌های غیرآمریکایی و به خصوص ایرانی فرض کرد که چه قدر می‌توانند با رسانه در تغییر فرهنگ غلط دست به کار شوند و البته بذری که می‌کارند را چند سال بعد برداشت کنند.

گلدن گلاب و امی، ۲۴ را به جهان شناساندند

جوایز گوی زرین (گلدن گلاب) از معتبرترین جوایز اعطا شده به سریال‌ها است، اما این جوایز در محدوده کم (فقط خود سریال و بازیگران آن) داده می‌شوند و ضمنا تمرکز اصلی آن بر روی فیلم‌ها است، اما امی به طور تخصصی به سریال‌ها پرداخته و در بخش‌های مختلف (از جمله کارگردانی، نویسندگی، موسیقی و ...) به سریال‌ها جوایزی اعطا می‌کند، به طوری که این مراسم به نوعی همتای اسکار در تلویزیون به حساب می‌آید.

سریال ۲۴ و کیفر ساترلند از زمان آغاز پخش به مدت پنج سال متوالی، به ترتیب کاندید بهترین سریال درام (غیرکمدی) و بهترین بازیگر نقش اول مرد در یک سریال درام شدند و بالاخره در سال ششم در هر دو بخش جایزه را مال خود کردند.

ضمنا در سال ۲۰۰۲ «رابرت کوشران» برنده جایزه امی بهترین نویسندگی در سریال درام برای این سریال شد. در سال ۲۰۰۳ «یان توینتون» کاندید دریافت جایزه امی برای بهترین کارگردانی در سریال درام شد و شان کالری جایزه بهترین موسیقی را مال خود کرد و در سال ۲۰۰۶ «گریگوری ایتزین» کاندید بهترین بازیگر نقش دوم مردم در یک سریال درام شد و «جین اسمارت» هم کاندید بهترین بازیگر نقش دوم زن در یک سریال درام گردید. در همان سال «جان کسار» هم جایزه بهترین کارگردانی را در یک سریال درام مال خود کرد.

در مراسم گلدن گلاب سال ۲۰۰۱، کیفر ساترلند تنها برای بازی در ۱۰ قسمت اول سریال، جایزه گوی زرین را در بخش بهترین بازیگر نقش اول مرد در سریال درام و «دنیس هیسبرت» در بخش بهترین بازیگر نقش دوم مردم کاندید دریافت گوی زرین بودند. در سال ۲۰۰۳ بالاخره خود سریال نیز جایزه بهترین سریال درام را در جشنواره گوی زرین مال خود کرد، در همان سال، کیفر ساترلند مجددا کاندید دریافت جایزه گوی زرین بود. در سال ۲۰۰۴ باز هم سریال ۲۴ کاندید دریافت جایزه بهترین سریال درام بود. در سال ۲۰۰۵ کیفر ساترلند مجددا کاندید دریافت گوی زرین شد و در سال ۲۰۰۶ باز هم سریال ۲۴ و کیفر ساترلند کاندید دریافت گوی زرین شدند.

ضمنا کیفر ساترلند در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۶ برنده بهترین بازیگر نقش اول مرد یک سریال از جشنواره انجمن بازیگران شد.