ایسنا- فتح‌الله بی‌نیاز با انتقاد از تدریس نشدن داستان‌نویسی خلاق در دانشگاه‌ها، کارگاه‌های داستان‌نویسی را در عین تاثیرگذاری، خالی از آسیب ندانست.

این منتقد ادبی و داستان‌نویس درباره کارگاه‌های داستان‌نویسی، گفت: در کشور ما، متاسفانه کارگاه‌های داستان‌نویسی خلاق در دانشگاه‌ها برگزار نمی‌شود؛ از این‌رو علاقه‌مندان به داستان‌نویسی در محیط بیرون دانشگاه به جست‌وجوی چهره‌های داستان‌نویسی برای حضور در کارگاه‌شان می‌پردازند؛ در حالی‌که در کشورهای دیگر، افرادی که داستان‌نویسی تدریس می‌کنند، چهره‌های معرفی‌شده‌ا‌ی هستند و فرد بر اساس نیازش، استادش را انتخاب می‌کند. او تصریح کرد: کارگاه‌های داستان‌نویسی در جامعه ما می‌تواند آسیب‌های جدی را هم برای هنرآموز به همراه داشته باشد که این آسیب وجوه مختلفی دارد. در واقع، برخی از هنرجویان تحت تاثیر شدید آموزه‌های استاد قرار می‌گیرند. بی‌نیاز انگیزه اقتصادی را عاملی در برپایی کارگاه ‌داستان‌نویسی ذکر کرد و توضیح داد: به هر حال، انگیزه‌های مادی و معنوی در برپایی کارگاه داستان‌نویسی اهمیت دارد؛ انگیزه مادی به دلیل همین شهریه‌هایی که دریافت می‌شود و معنوی نیز به دلیل آن‌که از رهگذر این امر برای داستان‌نویس، شهرتی به همراه می‌آورد. این‌که عده‌ای از شاگردان اطراف استاد جمع‌ می‌شوند و این‌جا و آن‌جا از او یاد می‌کنند، به هر حال، برای او شهرتی را به همراه می‌آورد. با وجود این انگیزه‌ها، باید دید ماحصل و برآیند نهایی کار چیست؟