علی نصیریان
کارگاه تخصصی نمایش سنتی ایرانی
علی نصیریان با توضیح جزئیات کارگاه تخصصی نمایش سنتی ایرانی اظهار امیدواری کرد: تا ماحصل این کارگاه در قالب اجرای نمایش سنتی «بازی سیاه» به نتیجه برسد.

نصیریان تصریح کرد: همیشه دوست داشتم، نتایج فعالیت‌های خود را مکتوب کنم و بعد از انقلاب هم نمایش سلطان سیاه را در جشنواره نمایش‌های عامیانه و سنتی در سنگلج اجرا کردم و وقتی گروه تئاتر فرهنگستان هنر پیشنهاد برگزاری این کارگاه را مطرح کرد، از آن استقبال کردم تا از این طریق استعدادهایی که به این شیوه ایرانی علاقه‌مند هستند را آموزش دهم، البته در این دوره من آن‌چه را که آموخته‌ام با سلیقه و ذوق شخصی خود تلفیق می‌کنم و قطعا سلیقه من با آن‌چه به عنوان نمایش تخت‌حوضی در آن زمان اجرا می‌شد تفاوت دارد، یعنی ما به بازسازی تئاتر سنتی ایرانی می‌پردازیم. این بازیگر باسابقه تئاتر در ادامه تاکید کرد: هدف نهایی من از برپایی این کارگاه رسیدن به اجرای یک نمایش سنتی با حضور این گروه از هنرجویان است، البته نباید فراموش کرد که تئاتر تخت‌حوضی زبانی باز و آزادی عمل می‌خواهد و اگر خیلی‌ کم‌رنگ شود تاثیری ندارد به همین دلیل امیدوارم شرایط اجرای چنین نمایشی براساس بازی سیاه از دل این کارگاه حتی به شکلی خصوصی فراهم شود.
مانی حقیقی
فیلم معناگرا یعنی فیلم کند و کسالت بار


کارگردان فیلم «کنعان» گفت: اعتقاد من و تهیه‌کننده فیلم این بود که تحمیق مخاطب راه ساختن فیلمی عامه‌پسند نیست.
«مانی حقیقی» کارگردان فیلم «کنعان» در گفت‌و‌گو با فارس، در پاسخ به این پرسش فارس که «تعریف شما از واژه معناگرایی و نحوه برخورد سینمای ایران با آن چیست و آیا فیلم «کنعان» به‌واسطه نامش و تاکیداتی که در فصل‌های پایانی بر تقدیرگرایی می‌شود،در این راستا جای می‌گیرد؟»، ضمن نفی این قضیه گفت: در سینمای ایران، فیلم معناگرا یعنی فیلم کند، کسالت بار، فاقد درام، فاقد جذابیت و فاقد مخاطب.
کارگردان «کنعان» در پاسخ به این پرسش که «آیا پس از انتقاداتی که از سوی عده‌ای نسبت به بازی ترانه علیدوستی در جشنواره واکران عمومی شد، پرمخاطب شدن «کنعان» می‌تواند به نوعی تایید این بازیگر در نقشی متفاوت (از سوی مردم) باشد؟» گفت: قطعا همین‌طور است. خانم علیدوستی یکی از تواناترین و حرفه‌ای‌ترین بازیگرهای ما است. بازی‌اش در «کنعان» درخشان است و همکاری با ایشان برای من افتخار بزرگی بود. این که منتقدان ما قادر نبودند کلیشه‌های ذهنی خودشان را درباره خانم علیدوستی بشکنند، صرفا مشکل خودشان است یا بهتر است بگویم مشکل خودشان بود، چون بعد از موفقیت فیلم در اکران عمومی و استقبال گسترده‌ای که از بازی ایشان شد، اغلب منتقدان هم نظرشان را تغییر دادند. این خودش جای شکر دارد و حاکی از ذهن باز و منعطف منتقدان ما است.