نورافکن-انگیزه‌های دولتمردان برای اینکه شفاف نباشند را به سختی می‌توان آشکار کرد و هنگامی که به سیاست‌های اقتصاد کلان می‌رسیم، دولتمردان روش‌های گوناگونی را برای کدر کردن تصویرهای موجود به کار می‌گیرند. این انگیزه‌ها و روش‌ها در همه جامعه‌ها دیده می‌شود و تنها منحصر به ایران نیست. کد / شدن‌ها در سیاست‌های اقتصادی زمانی اوج می‌گیرد که دولتمردان می‌خواهند بدترین ابزارها و نیروها را به کار گیرند. به طور مثال می‌توان به خواسته آقای علی کردان وزیر کشور اشاره کرد که گفته است: «شورای امنیت کشور باید قفل بانک مرکزی را باز کند تا امکان سرمایه‌گذاری در کشور فراهم شود.» البته می‌دانیم که این خواسته بسیار غیرشفاف است و احتمال ورود شورای امنیت کشور به مقوله بانکداری بعید است، اما می‌توان از وزیر محترم کشور پرسید، انگیزه‌اش از بیان این خواسته چیست؟ شفاف‌سازی حکم می‌کند که ایشان بگویند که این یک خواسته شخصی و براساس ذهنیات فرد حقیقی به نام کردان است یا اینکه این خواسته یک گروه از همکاران دولت است. همچنین باید پرسید که سازوکاری که وی برای دخالت در شکستن قفل بانک‌ها توسط بالاترین نهاد سیاستگذاری امنیتی پیشنهاد می‌کند چیست؟ آیا فرض وزیر کشور این است که رییس‌جمهور قدرت متقاعد کردن رییس کل بانک مرکزی را برای تسریع در تسهیلات‌دهی ندارد؟