تنها رسالت هنر، نزدیک کردن مردم به یکدیگر است

عباس کیارستمی گفت: «در تمام فیلم‌ها خواسته‌ام این است که تصویر‌ی مهربان‌تر و صمیمی‌تر از انسانیت و کشورم را به نمایش بگذارم.»

این کارگردان سینمای ایران در گفت‌وگویی که اخیرا با «آنجلیکو کریسافیس»، خبرنگار روزنامه گاردین داشته است، با ابراز ناراحتی از تبلیغات منفی علیه ایران در سطح بین‌المللی، ادامه داد: «در تمامی فیلم‌هایم، هدفم این است که تصویری مهربان و صمیمی‌ از انسان‌ها و کشورم را به نمایش بگذارم.» وی افزود: «هر روز صبح که بیدار می‌شوم، به همسایه‌هایم سلام می‌کنم. این همان چیزی است که دوست دارم در فیلم‌هایم به تصویر بکشم؛ دوستی و عشق میان مردم.» «کیارستمی» که به توصیف گاردین، «پدرخوانده‌» سینمای ایران است، در ادامه مصاحبه‌ درباره پخش‌ نشدن فیلم‌هایش در سینماهای ایران گفت: «هیچ‌کدام از فیلم‌های من در ده سال گذشته در ایران به‌روی پرده نرفته‌اند و این تنها درباره‌ من صادق نیست و دلیل‌اش این نیست که با آنچه من انجام می‌دهم، مشکل وجود دارد، بلکه بیشتر به خاطر آن است که در پذیرش فیلم‌های مستقل، مشکل وجود دارد.» گاردین با اشاره به این‌که «کیارستمی» برای ساخت فیلم «تعزیه» به شهرهای دورافتاده سفر کرده تا نمایش‌های خیابانی پیدا کند، اعلام کرد: «تعزیه» تنها فیلم کیارستمی بوده است که در ایران خواستار نمایش رسمی آن شده‌اند. کارگردان «خانه دوست کجاست» در این‌باره مطرح کرد: «یکی از شهرها از من درخواست کرد تا آن را نمایش دهد، اما برای اولین‌بار، این من بودم که مخالفت کردم. به آنها گفتم روزی که همه فیلم‌هایم را نمایش دهید، «تعزیه» را هم می‌توانید به نمایش بگذارید.» «کیارستمی» در ادامه مصاحبه‌ مطرح کرد: «هدف من از ساخت فیلم، ایجاد همدلی میان انسان‌هایی است که هیچ نقطه اشتراکی با هم ندارند. این تعریف واقعی من از هنر است. تنها رسالت هنر نزدیک ساختن مردم به یکدیگر است.» واکنش برخی فیلم‌سازان مطرح اروپا به فیلم «تعزیه» نیز تاییدی براین گفته‌های «کیارستمی» است؛ به‌طوری که «ارمانو اولمی»، فیلم‌ساز مطرح ایتالیا گفته است؛ «پس از تماشای تعزیه یک لحظه احساس کرده واقعا یک ایرانی، فرد مذهبی و سرشار از احساسات معنوی است.»

«کیارستمی» همچنین درباره‌ اجرای اپرای «زن‌ها همه مثل یکدیگرند» در جشنواره‌ هنری فرانسه گفت: «تکان‌دهنده‌ترین چیزی که همه به من گفتند؛ این بود که این اجرا، صمیمی‌ترین، مهربان‌ترین و انسانی‌ترین اجرایی بود که از این اپرا تاکنون دیده‌اند.»