دیروز درحالی که خاویر سولانا رییس سیاست خارجه اتحادیه اروپایی به همراه نمایندگان کشورهای ۱+۵ به غیر از آمریکا در تهران با مقام‌های ایرانی دیدار و بسته پیشنهادی و نامه کشورهای یاده شده را به آنان تحویل داد، برای نخستین‌بار در ایران متن کامل بسته پیشنهادی کشورهای ۱+۵ که سال ۱۳۸۵ (۲۰۰۶) به جمهوری اسلامی ارائه شده بود، انتشار یافت. اگر چه دو سال از ارائه این پیشنهادها به ایران سپری شده است، اما از آنجا که برخی دیپلمات‌های غربی از تشابه این بسته با بسته‌ای که دیروز به مقام‌های ایرانی تحویل شد، سخن رانده‌اند، انتشار این متن قابل توجه است. این قابلیت نیز وقتی فزونی می‌یابد که سخنان کوشنر وزیر خارجه فرانسه را که حدود یک ماه پیش بیان کرده بود، به یاد آوریم. کوشنر گفته بود: اگر مقام‌های ایران مفاد بسته جدید کشورهای ۱+۵ را برای افکار عمومی جامعه ایران منتشر نکنند، ما خود از طریق اینترنت مفاد این بسته را برای همه جهان منتشر می‌کنیم.

به گزارش خبرگزاری فارس، آن چه در پی می‌آید متن کامل پیشنهاد پنج عضو دائم شورای امنیت به همراه آلمان است که در تاریخ ۱۶ خردادماه سال ۱۳۸۵ به ایران ارائه شد و بعد از پاسخ ایران به این بسته متن آن از سوی سفارت انگلیس منتشر شد.

مبانی یک موافقتنامه درازمدت

هدف ما آن است که روابط و همکاری با ایران را بر اساس احترام متقابل و برقراری اعتماد بین‌المللی در ماهیت منحصرا صلح‌آمیز برنامه‌ هسته‌ا‌ی ایران توسعه دهیم. ما سرآغاز تازه‌ای را برای مذاکرات در مورد یک توافق جامع با ایران پیشنهاد می‌کنیم. چنین موافقتنامه‌ای در اختیار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار خواهد گرفت و در یک قطعنامه‌ شورای امنیت، بر آن صحه گذاشته خواهد شد. به منظور به وجود آوردن شرایط صحیح برای مذاکرات: ما حق ایران را در تولید انرژی هسته‌ای به منظور استفاده صلح‌آمیز و مطابق با الزامات ان.پی.تی مورد تاکید دوباره قرار ‌می‌دهیم و به همین منظور حمایت خود را از ایران در توسعه‌ یک برنامه‌ انرژی هسته‌ای غیر نظامی مورد تاکید دوباره قرار خواهیم داد؛ تعهد خواهیم کرد که فعالانه ساخت راکتورهای آب سبک در ایران را از طریق پروژه‌های مشترک بین‌المللی مطابق با قوانین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مورد حمایت قرار دهیم؛ موافقت خواهیم کرد که با شروع مجدد مذاکرات بحث درباره‌ برنامه‌ هسته‌ای ایران را در شورای امنیت به تعلیق در آوریم. ایران نیز متعهد خواهد شد که کلیه‌ موارد باقی‌مانده‌ نگرانی‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را در همکاری کامل با این آژانس مورد توجه قرار دهد؛ کلیه‌ عملیات مربوط به غنی‌سازی و بازفرآوری را که مورد راستی‌آزمایی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی قرار خواهد گرفت و طبق درخواست شورای حکام آژانس و شورای امنیت سازمان ملل متحد به حالت تعلیق درآورد و متعهد خواهد شد که این وضعیت را در طول این مذاکرات همچنان ادامه دهد و اجرای پروتکل الحاقی را از سر گیرد. کشورهای ۱+۵ در بسته پیشنهادی خود تصریح کرده‌اند که در موضوع هسته‌ای گام‌هایی در زمینه مسائل حقوقی، راکتورهای آب سبک، پژوهش و توسعه، ضمانت‌های سوخت و تجدیدنظر در توقف بردارند.

حقوق ایران

در زمینه‌ انرژی هسته‌ای

۱ - تصریح حق غیرقابل انتقال ایران در زمینه‌ انرژی هسته‌ای برای اهداف صلح آمیز بدون تبعیض و مطابق با مواد یک و دو ان.پی.تی و همکاری با ایران در مورد توسعه‌ یک برنامه غیرنظامی انرژی هسته‌ای توسط ایران.

۲ - مذاکره و اجرای یک توافقنامه همکاری هسته‌ای یوراتم - ایران

راکتورهای آب سبک

۱ - حمایت فعالانه از ساخت راکتورهای آب سبک جدید تولید برق در ایران از طریق پروژه‌های مشترک بین‌المللی مطابق با قوانین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و ان.پی.تی با استفاده از آخرین فن‌آوری روز که شامل صدور اجازه‌ انتقال مصنوعات و محصولات لازم و در اختیار گذاشتن فن‌آوری پیشرفته برای حفاظت راکتورهای تولید برق در مقابل زلزله نیز است.

۲ - ارائه همکاری در مدیریت پسماند سوخت هسته‌ای و زباله‌های رادیو اکتیو به روش‌های مناسب.

پژوهش و توسعه

۱ - ارائه‌ یک برنامه‌ جامع همکاری در تحقیق و توسعه شامل امکان ارائه‌ راکتورهای تحقیقی آب سبک از جمله در زمینه تولید رادیو ایزوتوپ، تحقیقات پایه و استفاده از انرژی هسته‌ای در علوم پزشکی و کشاورزی.

ضمانت‌های سوخت

۱ - دادن تضمین‌های الزام آور حقوقی و چند لایه‌ سوخت به ایران بر اساس:

الف - مشارکت به عنوان یک شریک در یک تاسیسات بین‌المللی در روسیه برای ارائه‌ خدمات غنی‌سازی در تامین یک منبع قابل اطمینان سوخت برای راکتورهای هسته‌ای ایران موکول به نتایج مذاکرات. چنین تاسیساتی قادر به غنی‌سازی تمامی هگزافلوراید اورانیوم تولید شده در ایران خواهد بود.

ب - ایجاد یک مخزن احتیاطی طبق شرایط تجاری برای نگهداری سوخت هسته‌ای تا میزان مورد احتیاج پنج سال ایران که برای استفاده‌ این کشور با مشارکت و تحت نظارت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی ذخیره‌ می‌شود.

ج- ایجاد و بسط یک مکانیسم پابرجای چندجانبه با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای دسترسی قابل اطمینان به سوخت هسته‌ای بر اساس نظراتی که در جلسه‌ بعدی شورای حکام مورد بحث قرار خواهند گرفت.

تجدید نظر در توقف

موافقتنامه‌ درازمدت با درنظر گرفتن کوشش‌های جمعی برای ایجاد اعتماد بین‌المللی، شامل ماده‌ای در مورد تجدید نظر در کلیه‌ جوانب موافقتنامه از قرار زیر خواهد بود:

۱ - تایید آژانس بین‌المللی انرژی اتمی مبنی بر این که کلیه‌ موارد باقی‌مانده و نگرانی‌های گزارش‌شده توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از جمله فعالیت‌هایی که می‌توانسته جنبه نظامی هسته‌ای داشته باشد، برطرف شده است؛

۲ - تایید این که هیچ نوع فعالیت یا مواد اعلام نشده هسته‌ای در ایران وجود نداشته و اعتماد بین‌المللی به این که برنامه‌ هسته‌ای ایران منحصرا صلح‌آمیز و غیرنظامی است، بازگشته است. کشورهای ۱+۵ در بسته پیشنهادی خود در سال ۲۰۰۶ به مسائل سیاسی و اقتصادی نیز توجه کرده بودند. همکاری در امنیت منطقه‌ای، تجارت و سرمایه‌گذاری، هواپیمایی غیرنظامی، انرژی؛ زیرساخت‌های مخابراتی و تکنولوژی‌های برتر و کشاورزی در این زمره قرار می‌گیرند.

حمایت از تشکیل کنفرانس جدیدی به منظور تشویق گفت‌وگو و همکاری در مورد موضوعات مربوط به امنیت منطقه‌‌ای.

بهبود دسترسی ایران به اقتصاد بین‌المللی، بازارها و سرمایه، از طریق حمایت عملی از جذب ایران در ساختارها‌ی بین‌المللی شامل سازمان تجارت جهانی و ایجاد چارچوبی برای سرمایه‌گذاری مستقیم بیشتر در ایران و تجارت با این کشور (از جمله موافقتنامه‌ تجارت و همکاری اقتصادی با اتحادیه‌ اروپا) گام‌هایی برای بهبود دسترسی به محصولات و فن‌آوری کلیدی برداشته خواهد شد. همکاری در صنعت هواپیمایی غیرنظامی ایران از جمله امکان رفع محدودیت‌های موجود بر سر راه تولیدکنندگان آمریکایی و اروپایی که مانع صدور هواپیماهای غیرنظامی به ایران است و افزایش امکان نوسازی خطوط هوایی غیرنظامی ایران.

تاسیس یک شرکت درازمدت در زمینه‌ انرژی بین ایران و اتحادیه‌ اروپا و دیگر شرکای علاقه‌مند با موارد استفاده‌ واقعی و عملی. حمایت از روزآمد کردن زیرساخت‌های مخابراتی ایران و تامین اینترنت پیشرفته شامل امکان رفع محدودیت‌های وضع شده از سوی ایالات متحده در حوزه‌های مرتبط و دیگر محدودیت‌های صادراتی.

همکاری در حوزه‌های فن‌آوری برتر و سایر زمینه‌هایی که بعدا مورد توافق قرار خواهند گرفت. حمایت از توسعه کشاورزی در ایران از جمله امکان دسترسی به محصولات، فن‌آوری و ماشین‌آلات کشاورزی اروپایی و آمریکایی.