وقتی 25 ساله‌ها می‌درخشند

مریم خوانساری - دو سال پیش و درست روزهایی که جامعه هنر تجسمی ما هنوز با شوک خوشایند کریستی دبی و سابتی لندن از خواب دیرینه نپریده بود و گالری‌ها هشتشان گرو نه بود، شماری از برجسته‌ترین چهره‌های تجسمی ایران به ابتکار «شرکت دامون‌ فر» دور هم جمع شدند تا نسل جوان ایران با محدودیت زیر ۲۵ سال، سنگ محک و عرصه ابراز وجودی بیابد. سال‌ها بود جوانان نه در سایه نمایشگاه‌های پیشکسوتان فرصت عرض اندام نداشتند و گالری‌ها به جهت عدم وجود رونق فروش آثار تجسمی از ریسک کردن و جولان دادن به جوانان پرهیز می‌نمودند و بدین ترتیب مجال آزمون و خطایی برای این نسل پدیدار نمی‌شد. بدیهی است که در چنین وضعیتی چهره‌های نوظهور و استعدادهای ناب به سختی امکان جلوه‌گری به دست می‌آوردند. معدود جشنواره‌های جوانانه تجسمی یا به مسابقات نقاشی نزول کرده بود یا گرفتار قالب‌های دولتی به بوروکراسی، موضوعات سفارشی و عدم حضور چهره‌های برگزیده در جمع داوران می‌شد و با دستاوردهای قابل ملاحظه‌ای همراه نمی‌شد.

در چنین شرایطی حضور سیدمحمد احصایی، فرج اصولی، آیدین آغداشلو، حسین خسروجردی، سیدمهدی حسینی و آریا اقبال شکوهی در جمع داوری جشنواره هنرهای تجسمی دامون‌فر آن هم برای زیر ۲۵ ساله همه را حیرت زده کرد.

اعتبار این اساتید و همراه شدنشان با یک شرکت خصوصی برای جوانان همه را بر سر ذوق آورد همه رسانه‌ها را و هم هنرمندان جوان را.

جالب اینجا است که درست حوالی تیر ۸۵ که حضور این چهره‌ها کنار هم در یک رویداد جوانانه بخش‌خصوصی دهان به دهان می‌چرخید اصل ۴۴ قانون اساسی ابلاغ شد و روشن شد درد و چاره‌اش بر بزرگان نظام هم پیدا است. باید بال‌های بخش‌خصوصی را گشود.

استقبال ۱۱۵۰ هنرمند با ۳۲۶۰ اثر جهت شرکت در نخستین جشنواره هنرهای تجسمی دامون فر از یک نیاز مبرم حکایت می‌کرد که ناگهان به لطف این رویداد خود را نشان داد. آیدین آغداشلو که در آن روزها رییس هیات داوران جشنواره بود به صراحت و فارغ از هر گونه تعارفی اعلام کرد.

بسیاری از این آثار از آثار بسیاری از بزرگان بهترند و نباید به امضای زیرپای تابلوها که یک جوان زیر ۲۵ سال آن را ترسیم کرده دقت کرد.

این امضاها روزی بسیار گرانبها خواهند شد و گالری‌ها باید صدای این جوانان را بشنوند.

سیف‌ا... پویا راد، مدیر جشنواره هنرهای تجسمی دامون فر تنها یک سال پس از این رویداد از نمایشگاه‌های متعدد ۲۰ برگزیده این رویداد در اقصی نقاط ایران خبر داد و همین چند ماه پیش همه دیدند که بهمن محمدی (دارنده جایزه ویژه دامون فر) و وحید کمانی (نفر دوم دامون فر) در جمع برگزیدگان دو سالانه نقاشی ایران در موزه هنرهای معاصر به روی سن رفتند و به ایران معرفی شدند.

افزایش ۲۰درصد در روزگار نو

و این بار در حالی که با فروش ۸/۲میلیون دلاری پرسپولیس پرویز تناولی و آوازه‌ای که سیدمحمد احصایی و دیگر بزرگان در دنیای تجسمی در این دو سال به پا کرده‌اند، دیگر اکنون پدر و مادر احتمالا پس‌گردنی به جوانان نمی‌زنند که به فکر نون باش که نقاشی آب است!

پیدا است که باید هم حتی پیش از معرفی شورای داوران ۱۳۱۵ هنرمند زیر ۲۵ سال ۴۰۴۵ اثر بفرستند تا بر این سکوی پرتاب، بخت و توانمندی خود را بیازمایند.

حسین خسروجردی که در آثارش اصالت ایرانی و زبانی جهانشمول پیدا است با انتخاب شورای داوری تازه که حتما نام‌های بزرگ در آن خواهد بود عهده‌دار معرفی چهره‌های نو به جامعه تجسمی ایران است. کاش جامعه هنری، با باور جوانان و نیز البته جولان دادن به بخش خصوصی، این آسمان پرواز که در پهنه جهانی شدن بازتر از هر روز دیگر است را از پرندگان خوش‌الحان ایرانی لبریز کنند.

شایان ذکر است دومین جشنواره هنرهای تجسمی دامون‌فر ۲۴ تا ۳۱ خرداد ۸۷ به صورت توامان در نگارخانه ملی فرهنگسرای نیاوران و مجموعه فرهنگی هنری آسمان برپا خواهد شد و بخش‌های مختلف دولتی نظیر مرکز هنرهای تجسمی، موزه هنرهای معاصر صبا و فرهنگسرای نیاوران به همراه fober castel آلمان و pebeo و Canson فرانسه دامون‌فر را در این راه همراهی می‌کنند.