شورای روابط خارجی آمریکا بررسی کرد
سایه ۱۳۰ ساله سیاست خارجی بر کنوانسیون‌های حزبی
در این چارچوب شورای روابط خارجی آمریکا به عنوان یک اتاق فکر فراحزبی روند جایابی مسائل و موضوعات سیاست خارجی در فرآیند رقابت‌های حزبی از پایان قرن نوزدهم تا رقابت امروز ترامپ و هریس را به تحریر و تصویر کشانده است. این گزارش تحلیلی مسائل اقتصاد جهانی و امنیت ملی آمریکا از حفظ ارزش طلا گرفته تا جنگ‌های جهانی اول، دوم، جنگ کره، تقابل با کمونیسم، افغانستان، عراق، تروریسم، پاندمی کرونا، مهاجرت و ... را انعکاس داده است.
۱۸۹۶- تعرفه و سکه نقره
ویلیام مک کینلی نامزد جمهوریخواهان و فرماندار سابق اوهایو در نشستی در سنت لوئیز میسوری، برای حمایت از تولیدکنندگان آمریکایی با افزایش تعرفه بر واردات خارجی به مبارزه انتخاباتی برخاست. وی همچنین مخالفت خود را با «ضرب رایگان سکه نقره، مگر با توافق بین‌المللی» ابراز کرد با این استدلال که تورم مضری را ایجاد میکند. در همین حال، دموکراتها و نامزد آن ویلیام جنینگز برایان، نماینده سابق دموکرات مجلس نمایندگان از نبراسکا، در برنامه خود در شیکاگو، تلاش‌‌‌های جمهوریخواهان برای بازگرداندن تعرفه‌‌‌های 50 درصدی را محکوم کرد که به گفته وی پرورش‌دهنده تراست‌ها و انحصارات است. برایان قبل از برنده شدن در این رقابت، سخنرانی مهیجی در کنوانسیون ارائه و استدلال کرد که ضرب سکه‌‌‌های نقره، کشاورزان مشمول بدهی را تسکین میدهد و با این جمله معروف، رقابت را به پایان رساند: «شما نباید بشر را روی صلیب طلا مصلوب کنید.» دموکراتها در مورد این موضوع اختلاف‌نظر دارند، اما پلتفرم نهایی به نفع سکه نقره استدلال میکند.
1916- جنگ جهانی اول
در حالی که اروپا به مدت دو سال درگیر جنگ بود، اعضای حزب دموکرات و رئیس جمهور وقت آن وودرو ویلسون در سنت لوئیز میسوری گرد هم آمدند و بر اساس یک پلتفرم، بی‌طرفی و عزم راسخ برای دور نگه داشتن ایالات متحده از جنگ را اعلام کردند. این مساله به موضوع اصلی کنوانسیون تبدیل شد. با این حال، پلتفرم دموکراتها همچنین خواستار آمادگی نظامی شد و به ضرورت‌های اقدام بین‌المللی اشاره میکند. در شیکاگو، جمهوریخواهان و نامزد آن چارلز ایوانز هیوز، قاضی دادگاه عالی و فرماندار سابق نیویورک، نیز از بی‌طرفی در برنامه خود دفاع کرد، اما خواستار واگذاری اختیارات دیپلماتیک ریاست جمهوری به کنگره شد. جمهوریخواهان همچنین بر توقف فوری افزایش هزینه‌های نظامی تاکید کردند. آنها اعلام کردند که «هیچ جنگی توسط ایالات متحده بدون همه‌پرسی همه اعلام یا آغاز نمی‌شود» مگر اینکه کشور مورد تهاجم قرار گیرد.
1920-مناظره بر سر جامعه ملل
پس از جنگ جهانی اول و در مواجهه با مردمی که به طور فزاینده‌ای با انزواطلبی آمریکایی مواجه شدند، حزب جمهوریخواه و سناتور نامزد آن وارن جی هاردینگ که در شیکاگو کمپین انتخاباتی خود را به راه انداخت، از مدیریت وقت دموکراتها با اشاره به «عدم‌آمادگی کشور برای صلح» در بحبوحه جنگ انتقاد کرد. این گردهمایی از پیوستن آمریکا به جامعه ملل که در کنفرانس صلح پاریس مصوب شد و به جنگ جهانی اول در سال 1919 پایان داد، جلوگیری کرد. هاردینگ در سخنرانی خود در کنوانسیون گفت که با نابردباری و تقاضای حامیان دولت، که در برابر هر تلاشی برای محافظت از آمریکا مقاومت میکنند، در نهایت این مساله رد شد. در سان‌فرانسیسکو، دموکراتها و نامزد آن، جیمز کاکس، فرماندار اوهایو، به نفع جامعه ملل مبارزه کردند و این استدلال را مطرح کردند که جامعه ملل «مطمئن‌‌‌ترین، اگر نگوییم تنها ابزار عملی برای حفظ صلح دائمی در جهان است».
1940- جنگ جهانی دوم
در حالی که جنگ دوباره در اروپا به جریان افتاده بود، اعضای حزب دموکرات و رئیس جمهور وقت فرانکلین دی. روزولت در شیکاگو گرد هم آمدند، جایی که آنها بر اساس یک منشور، تقویت قابل توجه ارتش ایالات متحده و ارائه «تمام کمک‌های مادی تحت فرمان رئیس جمهور» را به متحدان اروپایی تصویب کردند. اما این منشور میگوید که ایالات متحده از نظر نظامی در جنگ شرکت نخواهد کرد «مگر در صورت مورد حمله قرار گرفتن». جمهوریخواهان و نامزد آنها، وکیل و مدیر اجرایی شرکت وندل ویلکی، با ارائه یک مانیفست «قاطعانه مخالفت خود را با درگیر کردن ایالات متحده در جنگ خارجی» اعلام کردند، اما آنها همچنین خواستار آمادگی نظامی بیشتر شدند. جمهوریخواهان که در فیلادلفیا گرد هم آمدند، سیاستهای اقتصادی نیو دیل روزولت را به دلیل «عدم‌آمادگی کشور و خطر درگیر شدن در جنگ» مقصر اعلام کردند.
1952- جنگ کره و مقابله با کمونیسم
در شیکاگو، جمهوریخواهان و نامزد حزب یعنی ژنرال دوایت دی. آیزنهاور با مانیفستی برای پایان دادن به جنگ دو ساله کره به رقابت انتخاباتی برخاستند. آنها همچنین به دولت ترومن به دلیل ناکامی در توقف کمونیسم شوروی حمله کرده و گفتند: «500 میلیون نفر غیر روس از 15 کشور مختلف جذب[کمونیسم] شده‌اند.» در این کنوانسیون، اگرچه آیزنهاور در سخنرانی خود هیچ اشارهای به کمونیسم نمی‌کند، اما سناتور جوزف مک‌کارتی به پشت تریبون می‌رود و از تهدید کمونیستی در داخل و خارج از کشور انتقاد میکند. مک‌کارتی میگوید: «ما به کمونیسم اجازه دادیم سایه تاریک خود را بر نیمی از اروپا و تقریبا تمام آسیا بگستراند و برای اولین بار ... آنها در صفحات تاریخ آمریکا ظاهر میشوند.» همچنین در نشست حزب دموکرات در شیکاگو، نامزد حزب آدلای استیونسون، فرماندار ایلینوی، از تلاش ایالات متحده در جنگ کره به عنوان نشان دادن مقاومت در برابر «تهدید تجاوز شوروی» دفاع به‌عمل آورد.
1960-شکاف موشکی شوروی
دموکراتها به همراه سناتور جان اف. کندی پلتفرمی را در لس‌آنجلس راهاندازی کردند که شامل اشاراتی به تصرف کوبا توسط رهبر کمونیست آن فیدل کاسترو -«استقرار رژیمی تحت سلطه کمونیسم بین‌المللی و الحادی در نیمکره غربی» - می‌شد که در سال 1959 به قدرت رسید. آنها همچنین ادعا میکنند که این کشور با اتحاد جماهیر شوروی «شکاف موشکی، شکاف فضایی و شکاف جنگ محدود» دارد. اعضای حزب جمهوریخواه و نامزد آن ریچارد ام. نیکسون معاون رئیس‌‌‌جمهور که در شیکاگو گردهم آمدند نیز بر اساس یک پلتفرم قوی امنیت ملی پیکار حزبی خود را راهاندازی کردند، اما هیچ اشارهای به کوبا نکردند. پلتفرم‌های هر دو حزب شامل ایجاد تعهدات برای پیشبرد خلع سلاح هسته‌ای است.
1968-جنگ ویتنام
در پس‌زمینه اعتراضات شدید ضد جنگ ویتنام و سرکوب شدید پلیس در شیکاگو، حزب دموکرات و معاون رئیس جمهور هوبرت هامفری، نامزد انتخابات، منشوری را به راه انداختند که «خروج یکجانبه» نیروهای ایالات متحده از ویتنام را رد می‌کرد. با این حال حزب در مورد این موضوع دچار دودستگی شده بود، یک اقلیت که توسط نامزد رقیب یوجین مک‌کارتی حمایت می‌شد و خواستار پایان دادن به بمباران در ویتنام شمالی و خروج از طریق مذاکره شده بود. اعتراضات گسترده در حاشیه کنوانسیون به تشدید جنگ توسط دولت لیندون بی. جانسون هدایت شد. جمهوریخواهان و نامزد آن ریچارد نیکسون، که در میامی گرد هم آمدند، متعهد شدند که «پایانی شرافتمندانه» برای جنگ بیابند.
1972- جنگ و تورم
جمهوریخواهان و رئیس‌‌‌جمهور وقت ریچارد نیکسون که دوباره در میامی بیچ گرد هم آمدند، از کاهش نیروها در جنگ ویتنام سخن گفتند، اما این کنوانسیون با اعتراضات ضد جنگ گسترده مواجه شد. در بحبوحه تورم فزاینده ناشی از هزینه‌های جنگ، پلتفرم جمهوریخواهان همچنان از تصمیمات نیکسون برای اعمال کنترل‌های اجباری قیمت و خارج کردن دلار از استاندارد طلا استقبال کرد. همچنین در میامی بیچ، حزب دموکرات و نامزد آن، سناتور جورج مک گاورن در برنامه خود خاطرنشان کردند که در حالی که کاهش نیروها رخ داده است، اما جنگ در لائوس و کامبوج گسترش یافته و بمباران ویتنام شمالی به سطوح تخریبی رسیده است که چهار سال پیش تصورش را نمی‌‌‌کردیم. آنها همچنین استدلال کردند که سیاست اقتصادی نیکسون در تلاشی ناموفق برای مقابله با تورم، بیکاری را افزایش داده است. مک گاورن در سخنرانی خود در کنگره پیشنهاد میکند که به «بمباران بی‌‌‌معنای هندوچین در روز افتتاحیه» پایان داده و «میلیون‌‌‌ها نفر را به کار بازگرداند».
1980- هیاهوی جنگ سرد
انتخابات در حالی آغاز می‌شود که ملت با بحران گروگان‌گیری در ایران و پیامدهای تهاجم شوروی به افغانستان که در دسامبر گذشته آغاز شده بود، دست و پنجه نرم میکند. جیمی کارتر رئیس‌‌‌جمهور وقت در حالی که سناتور ادوارد کندی او را مجبور میکند تا تعدادی از مسائل داخلی و اقتصادی لیبرال را به پلتفرم اضافه کند، با یک مبارزه طولانی در کنگره مواجه است. این پلتفرم در سیاست خارجی بر دیپلماسی و صلح در خاورمیانه تاکید دارد. این کمپین تحریم بازی‌‌‌های المپیک تابستانی مسکو در سال 1980 توسط دولت کارتر و محدودیت‌‌‌های تجاری به عنوان «مخالفت قاطعانه با تجاوزات شوروی» در افغانستان را نشان داد. جمهوریخواهان و نامزد آن رونالد ریگان که در دیترویت گرد هم آمدند، پلتفرمی را راهاندازی کردند که به شدت بر امنیت ملی و روابط ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی متمرکز بود و استدلال می‌کرد: «ایالات متحده تنها میتواند با اتحاد جماهیر شوروی از موضعی با اصول بی‌چون و چرا و قدرت بی‌چون و چرا مذاکره کند.»
1992-مناظره بر سر نفتا
در هیوستون، حزب جمهوریخواه و جورج اچ. بوش از توافق‌نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا) حمایت کرد و گفت که این توافق‌نامه انگیزه‌های اقتصادی برای کاهش مهاجرت غیرقانونی از مکزیک ایجاد میکند. در نیویورک، حزب دموکرات و نامزد آن فرماندار بیل کلینتون گفت حزب تاکید دارد که «الگوی تجارت جهانی منصفانه است» و «نگرانیهای مشروع در مورد محیط زیست، بهداشت و ایمنی، و استانداردهای کار در هر معامله تجاری گنجانده شده است». راس پرو نامزد حزب ثالث اعلام کرد که کنوانسیون ملی برگزار نمی‌کند، اما مخالفت با نفتا را موضوع اصلی مبارزات انتخاباتی خود می‌داند. در یک مناظره ریاست جمهوری، پرو استدلال کرد که دستمزدهای پایین‌تر مکزیک و استانداردهای زیست محیطی به این معنی است که «شما صدای مکنده غول‌پیکری را می‌شنوید که مشاغل را [از ایالات متحده] خارج میکند.»
2004-جنگ عراق و تروریسم
پس از حملات 11 سپتامبر به پنتاگون و مرکز تجارت جهانی، ایالات متحده به افغانستان و سپس عراق حمله میکند و آنچه را که جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور جمهوریخواه وقت، «جنگ جهانی علیه تروریسم» می‌نامد، دنبال میکند. مسائل امنیت ملی در کمپین 2004 به خوبی نفوذ کرد. بوش و جمهوریخواهان در برنامه خود که در گردهمایی حزبی در نیویورک منتشر شد، تکرار کردند که آنها متعهد هستند که «آمریکا امن بماند، تروریست‌ها شکست بخورند، و دموکراسی در جهان شکوفا شود.» در بوستون، سناتور جان کری نامزد حزب دموکرات نیز عمدتا رقابت انتخاباتی خود را حول مسائل امنیت ملی تنظیم کرد. دموکراتها با انتشار یک سخنرانی از رویکرد دولت بوش در امور جهانی انتقاد کردند و آن را به «عجله برای اعمال زور قبل از پایان دیپلماسی» متهم کردند.
2008- تمرکز مجدد بر افغانستان
در این مقطع آمریکا همچنان با دو جنگ غیرمحبوب و ابرهای توفانی بر سر اقتصاد جهانی مواجه است. در کمپین سال 2008، دموکراتها و نامزد آن باراک اوباما متعهد شدند که جنگ عراق را به پایان برسانند و «القاعده را در افغانستان و پاکستان شکست دهند، مکانی که سکونتگاه کسانی است که در 11 سپتامبر به ما حمله کردند و دوباره احیا میشوند». این پلتفرم همچنین وعده افزایش سطح سربازان در افغانستان را میدهد و خواستار استفاده بیشتر از فناوری نظامی مانند ماهواره‌ها و هواپیماهای بدون سرنشین است. حزب جمهوریخواه و نامزد آن، سناتور جان مک‌‌‌کین نیز بر روی یک پلتفرم متمرکز بر امنیت ملی رقابت را آغاز کرد و «جدول‌‌‌های زمانی الهام‌‌‌گرفته از سیاست» برای عراق و «ایده حزب دموکرات مبنی بر اینکه آمریکا تنها با شکست در عراق میتواند در افغانستان موفق شود» را رد کرد.
2016-حمله به تجارت و مهاجرت غیرقانونی
در این برهه بحث انتخابات عمدتا بر تجارت، مهاجرت و امنیت ملی متمرکز است. در کلیولند اوهایو، جمهوریخواهان و نامزدشان دونالد ترامپ، انحراف شدیدی از وضعیت موجود نشان می‌دهند. فلسفه «اول آمریکا»ی ترامپ معتقد است که ایالات متحده بار سنگین حفظ نظم جهانی را به دوش می‌‌‌کشد و سیاستهای تجاری آن به کارگران آمریکایی آسیب رسانده است. ترامپ در سخنرانی خود در کنوانسیون، قوانین تجاری حمایت‌گرایانه را پیشنهاد میکند، سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) را «منسوخ» می‌خواند و متعهد می‌شود که دیواری در امتداد مرز ایالات متحده و مکزیک احداث کند. او استدلال میکند که مهاجرت غیرقانونی، افزایش جرم و جنایت و گروه‌‌‌های تروریستی در خارج از کشور «شیوه زندگی ما را تهدید میکند». در فیلادلفیا، دموکراتها و نامزدشان هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه سابق متعهد شدند که نقش ایالات متحده را در جهان تقویت کنند، توافق‌‌‌های تجاری را گسترش دهند و تعهدات ایالات متحده را در قبال متحدان تقویت کنند. پلتفرم حزب دموکرات همچنین رسیدگی به تغییرات آب و هوایی و تصویب قانون جامع مهاجرت را در اولویت قرار می‌‌داد.
2020-همهگیری کرونا
برای اولین بار از سال 1944 هیچ یک از نامزدها حضور خود را به صورت فیزیکی نمی‌توانند اعلام کنند، چرا که همهگیری کووید-19، کنوانسیون‌ها را عمدتا به شکل مجازی برگزار میکند. دموکراتها و نامزد آنها جو بایدن معاون سابق رئیس‌‌‌جمهور، متعهد میشوند که بودجه بهداشت عمومی را افزایش دهند و در عین حال از رئیس‌‌‌جمهور وقت ترامپ به خاطر ناتوانی در کنترل شیوع ویروس انتقاد میکنند. پلتفرم آنها همچنین نوید تغییر سیاست تجاری را برای خدمت بهتر به طبقه متوسط میدهد. ترامپ در سخنرانی بی‌‌‌سابقه‌‌‌ای در کنوانسیون که از ضلع جنوبی کاخ سفید ایراد شد، چین را مقصر این همهگیری دانست و قول داد تا پایان سال واکسنی تولید کند. (واکسن در دسامبر در دسترس می‌شود.) او همچنین تعهد خود را برای تحت فشار قرار دادن متحدان برای هزینه بیشتر در دفاع، بازگرداندن مشاغل آمریکایی و پایان دادن به دخالت ایالات متحده در جنگ‌های خارج از کشور تکرار کرد. برای اولین بار از سال 1856، حزب جمهوریخواه منشوری منتشر نمی‌کند. در عوض، ترامپ فهرستی را منتشر میکند که شامل «اولویت‌‌‌های اصلی» برای دور دوم، از جمله پایان دادن به «اتکا به چین» است.
2024-استقبال جمهوری خواهان از منشور ترامپ
چند روز پس از یک سوء قصد نافرجام به ترامپ، در یک تجمع در پنسیلوانیا، نامزد جمهوریخواهان در کنوانسیون حزبی در میلواکی از پلتفرمی پرده‌برداری میکند که تحت تسلط دستور کار «اول آمریکا» قرار دارد. این منشور که کمتر از یک‌چهارم نسخه 2016 طول دارد؛ وعده محدود کردن مهاجرت قانونی و غیرقانونی، ایجاد موانع برای تجارت، حذف بسیاری از مقررات در طیف وسیعی از صنایع، افزایش تولید انرژی داخلی و تقویت و نوسازی ارتش را میدهد. ترامپ در نطق پایانی خود اظهار کرد که تحت رهبری او «ایالات متحده دوباره مورد احترام خواهد بود».
