ناگفتههای وزیر بازرگانی دولتاصلاحات از دغدغههای رهبر انقلاب
محمد شریعتمداری وزیر پیشین بازرگانی در دولتهای هفتم و هشتم گفت: زمانی که من وزیر بازرگانی بودم، در یک جلسه خدمت حضرت آقا رسیدم و خواستم به ایشان گزارشی ارائه کنم. ایشان به من گفتند: «هر وقت شما حرف از واردات میزنید، این بند دل من میلرزد.»
رهبری گفتند: از واردات که حرف میزنید بند دلم میلرزد
محمد شریعتمداری وزیر پیشین بازرگانی در دولتهای هفتم و هشتم گفت: زمانی که من وزیر بازرگانی بودم، در یک جلسه خدمت حضرت آقا رسیدم و خواستم به ایشان گزارشی ارائه کنم. ایشان به من گفتند: «هر وقت شما حرف از واردات میزنید، این بند دل من میلرزد.» من هرگز این فرمایش ایشان را فراموش نمیکنم. رهبر معظم انقلاب در آن جلسه به من گفتند که شما وزیر بازرگانی هستی؛ باید واردات مدیریت شود. محمد شریعتمداری وزیر پیشین بازرگانی در دولتهای هفتم و هشتم در گفتوگو با پایگاه اطلاع رسانی دفتر حفظ و نشر آثار حضرت آیتالله العظمی خامنهای، به بیان خاطراتی از دغدغههای اقتصادی رهبر انقلاب در زمان وزارت خود پرداخت.وی تصریح کرد: در سالی که قیمت فولاد در جهان به تعبیر خود اهل فولاد به دره مرگ افتاده بود و واردات نیز خیلی گسترش پیدا کرده بود، طوری که شرکتهای تولیدکننده ضرر میکردند، در همان ایام و در یکی از شبهای احیا، یکی از مسوولان دفتر رهبری با من تماس گرفت و گفت که آقا نگران هستند و گفتند بیایی اینجا. وی افزود: شب احیا بود و این موضوع برای من خیلی عجیب بود، زیرا معمولا آقا در شب احیا برای خود برنامههای خاصی دارند و معمولا به هر کاری نمیپردازند. من فکر میکردم در این شب دیگر ایشان حال و هوای این حرفها را نباید داشته باشند. من هم پاسخ و گزارشی دقیق آماده کردم و خدمت ایشان ارائه دادم و دلایل اتخاذ این سیاست را گفتم. ایشان گفتند که شنیدم واردات به کشور فلانقدر است، (یک عددی گفتند که الان یادم نیست.) چون من آن زمان به عنوان وزیر، گزارش روزانه از واردات فولاد داشتم، به ایشان عرض کردم من الان میدانم چقدر فولاد تا پایان وقت اداری امروز وارد کشور شده یا قرار است وارد شود و چقدر از گمرکها ترخیص شده است. به ایشان گفتم که یک مقدار از این عددی که گفتید هم بیشتر است. آقا گفتند چه اتفاقی افتاده؟ عرض کردم این کار دو علت دارد؛ یکی اینکه من عقیده دارم این امر دارد مدیریت میشود. دوم اینکه نوبت تحویل فولاد از شرکتهای بزرگ تولیدکننده داخلی حداقل ششماهه است. یعنی ما باید ۳ ماه پیشتر پول بدهیم و شش ماه هم در نوبت بمانیم تا فولادمان را تحویل بگیریم. بنابراین شرکتهای فولاد ما در خطر ورشکستگی که نیستند هیچ، در خطر زیان هم نیستند، اما مصرفکنندگان ما که نیاز به یک شاخه آهن دارند و تاجرانی که باید این آهن را از شرکتهای بزرگ خریداری کنند، مجبورند شش ماه در نوبت باشند. آقا پس از شنیدن گزارش من گفتند: اگر واقعا کار با این دقت پیش میرود، من نگرانی ندارم، اما به من گزارش شده که میزان واردات فولاد به کشور بیش از حد نیاز است. یک گزارش دقیقتری بدهید که مصرف فولاد چقدر است و تولید داخلی چقدر؟ چقدر شما واردات دارید و تا پایان سال چقدر انبار خواهید کرد؟ من هم پس از مدتی گزارش مکتوبی تهیه کردم و تقدیم ایشان کردم.
ارسال نظر