منابع نظامی ترکیه مدعی شدند
زمان فرود تحفه آسمانی روسیه
یک رسانه بلغارستانی مدعی شد تا چند روز آینده اولین اسکادران سوخو ۳۵ از روسیه وارد ایران میشود. سایت Bulgarian military به نقل از منابع نظامی ترکیه نوشت: ایران انتظار دارد ظرف چند روز آینده اولین مجموعه از جنگندههای سوخو را تحویل بگیرد. این اطلاعات به طور رسمی تایید نشده است. اما در حال حاضر تنها شایعات این ادعا را تقویت می‌کنند که طی چند روز آینده تهران Su-۳۵ را تحویل خواهد گرفت.
بویکو نیکولوف نویسنده گزارش در ادامه این مطلب نوشته است: ایران ۲۴ جنگنده سوخو ۳۵ فلانکر- ای را خریداری کرده است. بر اساس گزارش‌‌‌های مختلف، سوخوهای ۳۵ که برای سفارش مصر تولید شده بودند به ایران تحویل داده می‌شوند. در اوایل ماه مارس، خبرگزاری مهر ایران تایید کرد که نیروی هوایی ایران این جنگنده‌‌‌ها را خریداری کرده است. سفارش ۱۶ جنگنده قطعا تایید شده است و امکان خرید ۸ فروند باقی مانده وجود دارد. کاملا ممکن و منطقی است که سوخو ۳۵های مصری به تهران فروخته شود. معامله بین مسکو و تهران نسبتا سریع تکمیل شد.
در آمریکا نیز صحبت‌هایی مبنی بر دستیابی ایران به جنگندههای روسی وجود دارد. واشنگتن تاکنون از تایید این خبر خودداری کرده است، اما نشانه‌هایی وجود دارد که احتمالا نهادهای اطلاعاتی آمریکا چنین اطلاعاتی را در اختیار داشته باشند، هرچند که هنوز سکوت کرده‌اند. سه نماینده کنگره - مک‌کال، ویلسون و کین - به این موضوع اشاره کرده بودند. در ۲۹ مارس، آنها درخواستی را به آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه ایالات متحده ارسال کردند تا بر اساس قانون CAATSA، تهران را تحریم کنند. درخواست تحریمهای اقتصادی به دلیل دستیابی به Su-۳۵ است.سایت BulgarianMilitary.com یکی از اولین پایگاه‌های خبری بود که در سال ۲۰۲۳، تحویل Su-۳۵ به ایران را به اطلاع عموم رساند. قبلا در دسامبر سال گذشته گزارش دادیم که منابع مورد اشاره ما ادعای تحویل Su-۳۵ در سال‌جاری را مدنظر داشتند. تقریبا یک ماه بعد، در ماه ژانویه، منبع دوم ما نیز گزارش داد که ایران در بهار [اسفند-فروردین] اولین هواپیماهای جنگنده را از روسیه دریافت خواهد کرد.
عرضه Su-۳۵ به ایران برای چند شاخص امنیتی در منطقه کلیدی است. اول اینکه، تهران توان تهاجمی نیروی هوایی خود را افزایش خواهد داد. اگرچه طبق اطلاعات، هواپیمای انتخاب شده در ابتدا Su-۳۰ بود، اما بعدا مقامات سیاسی ایران گفتند که «سوخو-۳۰ دیگر مورد توجه نیروی هوایی نیست.»
دوم اینکه با ورود سوخو-۳۵، شایعاتی مبنی بر سفارش سامانه موشکی ضدهوایی اس-۴۰۰ توسط تهران برای ماه‌های آینده به گوش می‌رسد. اگر این اتفاق بیفتد، Su-۳۵ و S-۴۰۰ یک عامل بازدارنده جدی در برابر تمایل اسرائیل برای حمله به قلب برنامه هستهای ایران خواهد بود. ما آگاهیم که تهدید اصلی اسرائیل برنامه هستهای ایران است، با این حال این حمله باید در داخل خاک ایران صورت بگیرد. این به آن معناست که اگر تهران سامانه موشکی ضدهوایی روسی را با سوخو ۳۵ داشته باشد، F-۱۶ و F-۳۵ با مشکل جدی مواجه خواهند شد. در هفته‌‌‌های اخیر، اسرائیل چند حمله هوایی علیه مواضعی در سوریه انجام داده است که ادعا میشود ارتباط نزدیکی با ایران دارد. این مساله همچنین می‌تواند سیگنال روشنی باشد مبنی بر اینکه قرار است Su-۳۵ به زودی در تهران فرود آید.
نشانه دیگری وجود دارد که نشان می‌دهد زمان تحویل Su-۳۵ به ایران به سرعت در حال کاهش است. عکس‌‌‌های ماهواره‌‌‌ای یک ماه و نیم پیش، ماکتی از Su-۳۵ را در ورودی پایگاه زیرزمینی نیروی هوایی ایران Eagle ۴۴ نشان داد. طول بال‌های Su-۳۵ تهران را موظف می‌کند تا دریابد که آیا این پایگاه خاص می‌تواند به خانه جنگنده روسی تبدیل شود یا خیر. اگر این اتفاق بیفتد، در مرحله بعد، برخی از تحلیلگران ممکن است به این نتیجه برسند که قرارداد روسیه و ایران از مدت‌ها پیش در دست اجرا بوده و مهندسان، پایگاه زیرزمینی را بر اساس اندازه و ظرفیت سوخو-۳۵ ساخته‌اند. ایران از جنگ اوکراین سود زیادی برده است. تهران لحظه مناسبی را برای تبدیل شدن به متحد اصلی مسکو احساس کرد و شروع به عرضه مستقیم سیستم‌های تسلیحاتی به روسیه کرد.
ادعا شده که هزاران پهپاد شاهد-۱۳۶ به مسکو تحویل داده شده است. شواهد زیادی برای این موضوع وجود دارد، به‌خصوص از عکس‌ها و فیلم‌هایی که از اوکراین می‌آیند. اما تهران رشته دوستی جدید را محکم در دست دارد. تهران پس از تحویل پهپادها، برای تولید مشترک این پهپادها در خاک روسیه آماده میشود. مسکو و تهران چنین ادعاهایی را رد می‌کنند. با این حال، به ادعای منابع وال‌استریت ژورنال، زمین برای ساخت کارخانه‌ای در روسیه مدنظر قرار گرفته است تا حداقل ۶۰۰۰ هواپیمای بدون سرنشین را برای جنگ در اوکراین فراهم کند. این منابع به این روزنامه آمریکایی گفتند که زمین فوق در شهر یلابوگاست.
سوخو-۳۵، جنگنده چندمنظوره ساخت روسیه با قابلیت مانور بالا و برتر هوایی است. سوخو-۳۵در ناتو با نام فلانکر شناخته میشود. رادار این جنگنده توانایی شناسایی اهداف هوایی در فاصله ۴۰۰کیلومتری را دارد و می‌تواند ۳۰هدف هوایی را از فاصله ۳۰۰کیلومتری رهگیری کرده و همزمان با ۸فروند از آنها درگیر شود. سوخو-۳۵ با انواع اهداف زمینی، دریایی و هوایی درگیر میشود. برخی به سوخو-۳۵، جنگنده نسل چهارم می‌‌‌‌‌‌گویند. هواپیماهای جنگنده نسل چهارم، یک رده از هواگردهای جنگنده هستند. این هواگردها تقریبا از سال۱۹۸۰ تا به امروز در حال خدمت در کشورهای مختلف هستند و نمادی از کلیات طراحی جنگنده‌‌‌ها در دهه۱۹۷۰ هستند. طراحی‌‌‌‌‌‌های نسل چهارم به‌‌‌شدت تحت‌تاثیر تجربیات و آموخته‌‌‌های تولید و طراحی نسل‌‌‌‌‌‌های قبلی هواپیماهای رزمی است.
موشک‌‌‌‌‌‌های دوربرد هوا به هوا که در ابتدا تصور می‌‌‌‌‌‌شد داگ‌‌‌‌‌‌فایت کردن را منسوخ می‌کنند، تاثیری کمتر از حد انتظار داشته و تاکید بر قابلیت مانورپذیری جنگنده‌‌‌ها مجددا اهمیت یافت. هزینه‌‌‌های رو به رشد هواپیماهای نظامی به‌‌‌طور کلی و موفقیت آشکار هواپیماهایی مانند اف-۴ فانتوم۲، باعث محبوبیت جنگندههای چندمنظوره در کنار پیشرفت‌‌‌‌‌‌های بعدی، منجر به ظهور جنگندههای نسل چهارم شد. سوخو-۳۵ نیز جزو جنگندههای نسل چهارم است.
جنگنده نسل چهارم سوخو-۳۵، یک جت جنگنده تک‌‌‌‌‌‌سرنشین دو موتوره است که نخستین‌‌‌‌‌‌بار توسط اتحاد جماهیر شوروی در دهه۱۹۸۰ ساخته شد و در سال۱۹۸۸ پرواز کرد. به اعتقاد کارشناسان، این جت ابتدا بر اساس سوخو ۲۷ بهبود و توسعه‌یافته بود، اما در اواسط دهه۱۹۹۰ و پس از انحلال اتحاد جماهیر شوروی برنامه تولید متوقف شد. در نهایت نیز در سال۲۰۰۳ بار دیگر روسیه برنامه توسعه سوخو- ۳۵ (Su-۳۵S) را در دستور کار قرار داد و نسخه ارتقایافته را تحت نام سوخو- ۳۵اس در سال۲۰۰۹ وارد ناوگان نیروی هوایی روسیه کرد. در نسخه جدید از دو موتور توربوفن Saturn AL-۴۱F۱ A استفاده شده که به جنگنده توانایی پیشی گرفتن از جنگندههای نسل چهارم مشابه خود را می‌دهد. به همین دلیل برخی آن را جنگنده نسل چهارو‌‌‌نیم می‌‌‌‌‌‌خوانند. سوخو- ۳۵اس (Su-۳۵S) فقط برای روسیه ساخته نشده و پیش‌تر صادر هم شده است. چین در سال۲۰۱۵ قرارداد خرید ۲۴فروند را امضا کرد و تا سال۲۰۱۹ روسیه تمام این سوخوها را به نیروی هوایی ارتش این کشور تحویل داد. البته روسیه مشتریان بالقوه دیگری را جذب کرده است؛ اما تهدید تحریمهای آمریکا با موفقیت برخی را منصرف کرده است. مصر در ابتدا با خرید ۲۰ فروند موافقت کرد، اما پس از مواجهه با تهدید تحریم، مانند اندونزی و الجزایر این خرید را پس گرفت.
