ایران در حمله به مولوی عبدالحمید، او را «عامل تحریک و آشوب» معرفی کرده است؛ «اظهارات دشمن‌پسند مولوی عبدالحمید از جمله عوامل تحریک و زمینه‌ساز آشوب‌ها بود که با ولع از سوی رسانه‌های آمریکایی و سعودی بازنشر شد.» این روزنامه همچنین به خطبه‌های امام جمعه زاهدان عبدالحمید، اشاره کرده که مدعی گرفتن اعتراف اجباری از اغتشاش‌گران و آشوبگران مسلح شده و بدون اشاره به هیچ مدرکی در این خصوص آنها را معترضان سیاسی نامیده است. اعتماد با اشاره به صحبت‌های دبیرشورای عالی انقلاب فرهنگی که گفته است این شورا مصوبه‌ای در مورد گشت ارشاد ندارد و ارشاد نباید انتظامی باشد، «سوت پایان گشت ارشاد» را انتخاب کرده است. حسین شریعتمداری در یادداشت روز کیهان در «مدارا قبول ولی تا کی؟» نوشته است: «برخی از دست‌اندرکاران اعلام می‌کنند که مماشات با آشوبگران با هدف جدا شدن سره از ناسره صورت می‌گیرد که با عرض پوزش باید گفت: مگر تا کنون این تفکیک و جدایی صورت نگرفته است؟ همشهری لوگوی خود را به سه رنگ پرچم تغییر داده و با عکس‌های بزرگی از راهپیمایی ۱۳ آبان، تیتر «همه ایران یکصدا: انتقام، مجازات» را انتخاب کرده است. جوان تصویر صفحه اول خود را از کودکان و نوجوان استفاده کرده که پلاکاردهایی با تصاویر مختلف از جمله دختری بدون حجاب که دست‌نوشته «زن، زندگی، آزادی» را در دست دارد و نتانیاهو، مریم رجوی و بن سلمان پشت سر او پنهان شده‌اند. «دهه هشتادی‌ها ۱۳ آبان را به‌روز کردند» تیتر این مطلب است که نوشته: «دهه هشتادی‌ و نودی یعنی روح پاک و لوحی که حاج قاسم‌ها و همت‌ها و حججی‌ها نقش ماندگار آن هستند.» یادداشت رسالت بررسی چند سناریو است در مورد «اگر جمهوری اسلامی نباشد». نویسنده شکل‌های مختلف را بررسی کرده و یکی از آنها حذف ساختار اسلامی و برگزاری انتخابات سکولار است. سناریوی دیگر، تشکیل حکومتی دست‌نشانده آمریکاست. شهروند با اشاره به صحبت‌های رئیس دانشگاه صنعتی شریف که گفته بود از برخی فرزندانمان خواستیم که مدتی به دانشگاه نیایند، نوشته است: «با پدیده ممنوع‌الورودی مواجهیم». گزارش مردم‌سالاری در مورد زنگ خطر افزایش خشونت در تجمعات اخیر است و هشدار داده: «اصل ۲۷ قانون اساسی را برای جلوگیری از خشونت اجرا کنید». ناصر بزرگمهر در یادداشت «روزگار تلخ معاش مطبوعات» روزگارما، نوشته است: شرایط اقتصادی مطبوعات هم به‌گونه‌ای است که با تورم و گرانی‌ها گره خورده است. ده‌ها سازمان دولتی که میلیارد میلیارد، روزانه تباه می‌کنند، گاهی در پرداخت بدهی‌های کوچک خود به مطبوعات خست به خرج می‌دهند.