در گفت و گو با دبیرکل اتاق تهران بررسی شد
بازخوانی پرونده دعوا در اتاق بازرگانی
محمدمهدی راسخ، دبیرکل اتاق تهران
بی اعتباری ودیگر هیچ
قسمت اول
محمد طاهری، رضا طهماسبی- پس از تغییرات جنجالی اواخرسال گذشته دراتاق تهران که منجربه آمدن «دکترمحمد نهاوندیان» به‌این اتاق شد، محمد مهدی راسخ به سمت دبیر کلی اتاق تهران منصوب شد. اوفارغ‌التحصیل رشته مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی امیرکبیر است و پیش ازاین عضو کمیته حمل و نقل کشور، مدیریت شرکت‌ها‌ی ملی شده و تحت پوشش وزارت بازرگانی، عضو هیات مدیره شرکت فروشگاه‌ها‌ی بزرگ زنجیره‌ای قدس و مشاور وزیر بازرگانی و رییس هیات مدیره و مدیر عامل سازمان قند و شکر کشوربوده است .قرار گرفتن او درکنار «محمد نهاوندیان» که برخی، او را پدر تجارت الکترونیکی ایران می‌دانند، این انتظار را به وجود آورده است که مدیریت جدید اتاق تهران، بتواند بستر لازم را برای تجارت مدرن در ایران فراهم کند.به همین دلیل محور عمده برنامه‌‌ها‌ی مدیران جدید اتاق تهران، بر اساس ابزار‌ها‌ی اینترنتی شکل گرفته است.«راسخ» می‌گوید: کارت بازرگانی اعضای اتاق تهران 48 ساعته تمدید یا صادرمی‌شود و متقاضیان می‌توانند از طریق اینترنت و بدون نیاز به حضور فیزیکی، از اتاق تهران خدمات دریافت کنند.
بازخوانی پرونده «دعوای بهزادیان - خاموشی» از زبان دبیرکل اتاق تهران
خیلی‌‌ها با آوردن نام اتاق تهران‌یاد «دعوای بهزادیان - خاموشی» می‌افتند. موافق هستید در مورد تغییراتی که زمستان سال گذشته در هیات‌مدیره اتاق تهران رخ داد، گفت‌وگو کنیم؟
این موضوع چه اهمیتی می‌تواند داشته باشد؟
تا این اندازه اهمیت داشته است که درطول چند سال گذشته حجم عمده‌ای از گزارش‌‌ها و اخبار حوزه بازرگانی در رسانه‌‌ها به همین دعوا‌ها اختصاص داده می‌شده است.
سیاست هیات رییسه جدید اتاق تهران این است که وارد مسائل حاشیه‌ای نشود. ما نمی‌خواهیم کار، به حاشیه کشیده شود.
یعنی حاضر به گفت‌وگو در این مورد نیستید؟ اگر مطمئن شوید که قصد ما نبش‌قبر برای ایجاد جنجال نیست، چطور؟
خیلی وارد حاشیه نمی‌شوم اما همان‌طور که می‌دانید در سه سال اخیر تنش‌‌ها‌ی زیادی بین اتاق ایران و تهران وجود داشت که باعث بروز لطمات سنگین به اعتبار و حیثیت اتاق‌‌ها‌ی بازرگانی شده بود، به خصوص اینکه این درگیری‌‌ها و مسائل به روزنامه‌‌ها کشیده شده بود و درگیری‌‌ها به طور مداوم در رسانه‌‌ها مطرح می‌شد.
شما به چه چیز در این دعوا‌ها انتقاد دارید؟
این درگیری‌‌ها اتاق تهران را از حرکت و کار اصلی خودش باز داشته بود و مدیریت اتاق تهران به طور عمده به دنبال پیگیری مسائل و دعوا‌ها بود. در طرف دیگر هم اتاق ایران متقابلا به دنبال پاسخگویی یا خنثی‌سازی این دعوا‌ها بود.
چه شد که گروه شما قدرت را دردست گرفت؟
ما گروه از پیش تشکیل‌شده‌ای نبودیم. خودتان بهتر می‌دانید که اواخر سال گذشته با امضای هیات نمایندگان درخواست انتخابات مجدد هیات رییسه بررسی شد و پس از آن، هیات رییسه جدید برای اتاق تهران انتخاب شد.
اما درمورد انتخابات هم حاشیه زیادی به وجود آمد.
بله. بحث و جدل زیادی در رابطه با انتخابات هم به وجود آمد. اگر یادتان باشد در نها‌یت با توجه به روندی که انتخابات طی کرده بود، توسط شورای‌عالی نظارت بر اتاق‌‌ها تایید شد و بحث‌‌ها‌ی مطرح شده در دادگاه برای گرفتن دستور موقت به منظور توقف انتخابات به نتیجه‌ا‌ی نرسید و هیات رییسه منتخب کار خود را آغاز کرد. البته یادتان باشد، هیات رییسه جدید اتاق تهران تمایل نداشت که به مسائل گذشته بپردازد و وارد آنها شود و در پی آرام کردن فضا برای انجام وظیفه اصلی خود بود.
هیات رییسه اتاق تهران در حال حاضر چه کسانی هستند؟ فکر می‌کنید ترکیب جدید چه گرایشی دارد؟
آقای دکتر نهاوندیان به عنوان رییس اتاق، آقای میرمحمد صادقی نایب رییس، آقای مهندس مفیدی نایب رییس، آقای ظهیری عضو و خزانه‌دار و آقای دکتر بازرگانی عضو و منشی، اعضای جدید هیات رییسه اتاق تهران هستند که همگی از افراد با سابقه و خوشنام هستند و در این مدت هم سعی شده که دیگر مسائل گذشته مطرح نشود.می‌خواهم تاکید کنم که این اولین بار است که با‌یک رسانه راجع به این مسائل گفت‌وگو می‌کنیم. چون در نظر داشتیم فضا را تغییر بدهیم و شرایط را عوض کنیم تا اعتبار و حیثیت خدشه‌دار شده اتاق ترمیم شود و به جای درگیری و تنش وظیفه اصلی اتاق به انجام برسد.
شما به عنوان دبیرکل فعلی اتاق تهران، هیات رییسه قبلی را تا چه اندازه در دعوا‌ها و جنجال‌‌ها‌ی گذشته محق می‌دانید؟
من اصلا دنبال این نیستم که به کسی حق بدهم‌یا کسی را از حق خودش محروم کنم. در قانون پیش‌بینی و اعلام شده که هیات نمایندگان بالاترین رکن اتاق‌‌ها‌ی بازرگانی است. هیات نمایندگان هم تشخیص داد که هیات رییسه عوض شود و این کار صورت گرفت. حتما مسائلی هم وجود داشته که هیات نمایندگان اتاق تهران به این نتیجه رسیدند. کار و رای براساس نظر آنها بوده است. الان هم بعد از گذشت چند ماه که فضا دوباره آرام شده و اتاق مسیر طبیعی و روال عادی خود را در پیش گرفته دیگر ما به دنبال مسائل و تقصیر‌ها‌ی گذشته نیستیم.
آیا مشکلاتی که پیش ازاین بین اتاق تهران و ایران بود، حل شده است؟
بخشی از مسائلی که باعث درگیری بین اتاق تهران و ایران شده بود، به خاطر قدرت طلبی بود. در حال حاضر، اصلا چنین احساسی در اتاق نیست و کسی به دنبال قدرت طلبی نیست. هیات رییسه فعلی خود را خدمتگزار جامعه اقتصادی کشور می‌داند و برای کسب قدرت به اتاق نیامده است. از طرف دیگر، به طور‌یقین بین افراد مختلف اختلاف نظر وجود دارد. ولی این اختلاف‌نظر نباید منجر به بروز تنش و جنگ و کشاندن مسائل به مطبوعات شود. اتاق‌‌ها‌ی بازرگانی چه اتاق تهران، چه اتاق ایران و چه اتاق شهرستان‌ها همگی‌یک مجموعه هستند و باید اختلاف‌نظر‌ها را در داخل خود اتاق به بحث و گفت‌وگو بگذارند و راه‌حل پیدا کنند تا به کار صدمه وارد نشود و مهم‌تر از آن، به اعتبار و حیثیت اتاق بازرگانی لطمه وارد نشود. اتاق بازرگانی مورد توجه تمام دنیا است. پیش ازاین وقتی درگیری‌‌ها شدت‌یافته بود و بحث تجدید انتخابات مطرح شده بود، اخبار این درگیری‌‌ها هر روزه در رسانه‌‌ها‌ی دنیا انعکاس داشت. این امر به صلاح بخش اقتصادی کشور نبود.
یعنی درحال حاضر زمینه بروز اختلاف‌‌ها‌ی جدید وجود ندارد؟
الان هم امکان اختلاف‌نظر وجود دارد. مثلا در مورد اصلاح آیین‌نامه، نظر اتاق تهران با اتاق ایران کاملا عکس بود. اما با بحث و گفت‌وگو و انجام مکاتبات به تفاهم رسیدیم که در حال حاضر این موضوع اولویت ندارد و بهتر است از دستور کار خارج شود. شاید اگر این امر درگذشته اتفاق می‌افتاد، وضع به‌گونه‌ا‌ی دیگر بود. حتی در همین مدت هم هیات رییسه قبلی تلاش کردند که این موضوع را مطرح کنند و جنجال مطبوعاتی ایجاد کنند. ما این کار را نه به جنجال مطبوعاتی و نه به تنش و مرافعه تبدیل کردیم و با گفت‌وگو به‌طور منطقی اتاق ایران را قانع کردیم که در حال حاضر اصلاح آیین‌نامه برای اتاق‌‌ها در اولویت نیست و بهتر است که از دستور کار خارج شود. این پیشنهاد از سوی اتاق ایران هم پذیرفته شد و این کار صورت گرفت.یعنی نظرات اتاق تهران و ایران معکوس بود که با مذاکره و تعامل و همفکری و بدون ایجاد جنگ و جدال حل شد. نظر ما این است که همه مسائل را باید با این روش حل کرد، چون به‌طور طبیعی افراد نگرش‌‌ها‌ی متفاوت و روش‌‌ها‌ی مختلف اجرایی دارند. این تعامل‌یک‌سویه هم نیست.یعنی ممکن است اتاق ایران در موردی نظر خلاف نظر ما داشته باشد و بتواند ما را قانع
کند تا آن را بپذیریم.یعنی الان تعاملی که باید بین اتاق تهران و ایران باشد به وجود آمده است و ما سعی می‌کنیم تمام مسائل را از طریق مصالحه و منطقی حل کنیم.
اگر بخواهید عملکرد مدیران قبلی را منصفانه نقد کنید. چه نمرهای به آنان می‌دهید؟
اگر بحث روش مدیریتی را در نظر بگیرید، روش مدیریتی من با دبیرکل قبلی فرق دارد. نمی‌توانیم بگوییم که مدیریت قبلی کاری انجام نداده است ولی متاسفانه پیش ازاین، جدال و اختلاف‌نظر با اتاق ایران در صدر کار‌ها‌ی اتاق تهران قرار داشته است. من مثال ساد‌ه‌ا‌ی برای شما عنوان می‌کنم؛ ببینید اتاق تهران در دوره مدیریت قبلی،هیچ پرونده‌‌ای در دادگاه نداشته ولی شش نفر وکیل و مشاور حقوقی درجه‌یک داشته است. در اتاقی که مجموعه پرسنل آن به پنجاه نفر نمی‌رسند و هیچ پرونده قضایی هم نداشته است شش نفر از وکیلان و مشاوران حقوقی را در اختیار داشته که بعضا از چهرههای بسیار قدر و معروف بود‌ه‌اند. در حالی که سازمان‌ها‌ی بزرگ، یک‌یا حداکثر دو نفر مشاور حقوقی دارند.
منظور شما این است که وجود شش وکیل در اتاق تهران، نشان‌دهنده جبهه‌گیری مدیران اتاق برای دعوا‌ها‌ی حقوقی بوده است؟
این دیدگاه‌یعنی این که حتما باید وارد جنگ و جدال شد.مثل کسی که چماقی همیشه همراه خود دارد.اگر کسی فکر نکند که قصد توهین دارم، می‌توانم بگویم کسی که زیر صندلی ماشین خود، چماق دارد، اگر اهل حمله نباشد، به طور قطع طرفدار استفاده از چماق است. روش کاری ما کاملا متفاوت است. قسمت حقوقی ما، در حال حاضر، در خدمت فعالان اقتصادی است. بسیاری از مشکلات کسانی که مربوط به کارت بازرگانی است توسط آنها حل می‌شود.
شایددلیل جبهه‌گیری مدیران قبلی اتاق به این مساله برگردد که آنها متعلق به‌یک گروه سیاسی بودند و گروه حاکم بر اتاق ایران دارای تفکر دیگری بود.
من اعتقاد دارم که اتاق بازرگانی محل فعالیت سیاسی نیست. اتاق پارلمان بخشخصوصی در مسائل اقتصادی است. نمی‌گویم که افراد نباید دارای دیدگاه‌‌ها‌ی سیاسی باشند ولی اتاق جای فعالیت سیاسی نیست، اتاق محل فعالیت‌‌ها‌ی اقتصادی است و مهم‌ترین و بزرگ‌ترین تشکل بخشخصوصی کشور است و بالاترین مسوولیت را بر عهده دارد، چون نمایندگان کل بخشخصوصی کشور در اتاق حضور دارند، اتاق با توجه به این که مشاور سه قوه است می‌تواند بسیار اثرگذار باشد و به سه قوه نظر و فکر مشاور‌ه‌ا‌ی ارائه دهد و در اقتصاد کشور بسیار موثر واقع شود. کار‌ها‌ی سیاسی مربوط به احزاب است. هر کسی اگر وابسته به‌یک حزب یا تفکر سیاسی است می‌تواند در داخل حزب خودش فعالیت سیاسی داشته باشد. متاسفانه‌یکی از مشکلات ما در کشور همین است که مساله سیاسی به همه جا کشیده شده است. دلیلی وجود ندارد که در کار‌ها و مسائل اجرایی تا این حد مسائل سیاسی اثرگذار شود.
شما با چنین دیدگاهی آیا از نظر سیاسی با اتاق ایران همسو هستید؟
ببینید ما اصلا دنبال مسائل سیاسی در اتاق نیستیم و معتقدیم هر کسی با هر نوع تفکر سیاسی در اتاق باید تفکر اقتصادی داشته باشد و در خدمت بخش اقتصادی کشور باشد نه بخش سیاسی. اتاق بازرگانی محل فعالیت، تفکر و خدمت‌دادن به بخش اقتصادی کشور است.
با توجه به تغییر دولت، برخی معتقدند که مدیران جدید اتاق همزمان با روی کار آمدن دولت جدید به اتاق راه پیدا کردند و همسو با دولت هستند،یعنی به جای در نظر گرفتن تفکرات اقتصادی، همسوبودن با دولت در انتخاب مدیران جدید اثر گذاشته است. آیا این موضوع را تایید می‌کنید؟
این اتهام کاملادرمورد هیات رییسه اتاق تهران رد است. هیات نمایندگان اتاق تهران متشکل از 40 نفر نمایندگان بخشخصوصی و 20نفر هم نمایندگان بخش دولتی است. هیات‌رییسه قبلی هم با حمایت دولت قبل سرکار آمد و به طورکامل مستقل از دولت قبل و در اختیار بخشخصوصی نبود. هیات‌رییسه قبلی به‌طور صرف با حمایت دولت در اتاق حضور پیدا کردند. در حال حاضر تعدادی از 60نفر امضا‌کننده برای انتخابات مجدد نماینده دولت بودند، ولی آیا کسانی که انتخاب شده‌اند به‌طور کامل موافق نظرات و ایده‌‌ها‌ی دولت هستند؟ نه بدین صورت نیست و ما در بسیاری از موارد منتقد دولت هم هستیم. ولی نوع برخورد ما با مدیران قبلی متفاوت است.یعنی ضمن اینکه اعتقاد داریم باید با دولت به خاطر در اختیار داشتن بخش وسیعی از امور اقتصادی تعامل داشت، انتقادات خودمان را هم مطرح می‌کنیم. به جای تنش و جدال، مسوولان را به اتاق دعوت می‌کنیم و نظرات خودمان را با آنان در میان می‌گذاریم. از تقابل اتاق با دولت هیچ نتیجه‌ا‌ی حاصل نمی‌شود.
راه‌حلی که ما پیدا کرد‌ه‌ا‌یم، این بوده که مسوولان دولتی و فعالان بخشخصوصی را به اتاق دعوت کرد‌ه‌ا‌یم و رودررو مسائل مطرح شده و بسیاری از مشکلات هم حل شده است.
به طور مثال وزیری که در اتاق مسائل رابه طور کامل وبه روش رودررو شنیده است، در وزارتخانه دستور حل آن را صادر کرده است . در ارتباط با وزارت بازرگانی، آقای میرکاظمی چندین مورد را پیگیری کردند. در مورد تعرفه‌‌ها که مساله حادی هم شده بود، وزیر صنایع به اتاق تشریف آوردند و با صحبت‌‌ها‌یی که شد بسیاری از تعرفه‌‌ها تغییر کرد. اگرچه در مورد خاصی مثل گوشی تلفن‌همراه تغییری حاصل نشد، اما تعرفه‌‌ها‌ی بسیاری کاهش پیدا کرد. وزیر بهداشت در اتاق حضور‌یافتند و مواردی در ارتباط با قانون حاکم بر صنایع غذایی کشور مطرح شد که آقای وزیر دستور بازنگری قانون را دادند و از اتاق هم نمایند‌ه‌ا‌ی خواستند که توسط ما به وزارتخانه فرستاده شد. در ارتباط با مواردی که در بودجه پیش‌بینی شده بود که از محل تعرفه واردات بخشخصوصی حاصل شود، کمک‌‌ها‌یی صورت گرفت. در مورد مجلس شورای اسلامی هم جناب آقای عبداللهی و آقای مهندس باهنر، نایب‌رییس مجلس به اتاق آمد‌ها ند. با توجه به روند کلی اقتصاد کشور که به سمت بخشخصوصی در حرکت است، با ایده من، به مجلس پیشنهاد دادیم که در تمام کمیسیون‌‌ها‌ی مجلس نمایندگانی از اتاق حاضر باشند. این پیشنهاد با موافقت
آقای عبداللهی و مهندس باهنر روبه‌رو شد. همان‌طور که نمایندگان دولت در رابطه با تصمیمات در مجلس حضور دارند و گفت‌وگو و مذاکره با نمایندگان انجام می‌دهند، نمایندگان اتاق هم به عنوان بخشخصوصی باید در مجلس حضور داشته باشند تا در تصویب طرح‌‌ها و لایحه‌‌ها حداقل نظرات بخشخصوصی هم شنیده شود. همین همکاری با قوه‌قضائیه صورت گرفته است و در جلسه مهرماه اتاق قرار است ریاست قوه‌قضائیه آیت‌ا... شاهرودی مهمان اتاق باشند. تعاملات با سه قوه در حال حاضر جایگزین تنش و جنجال شده است. در گذشته نحوه برخورد مدیران قبلی هیچ عوایدی برای اتاق نداشته و حتی باعث سلب برخی از اختیارات اتاق شده است.
در حال حاضر جلساتی تحت عنوان «صبحانه با مسوولان» در اتاق برگزار می‌شود که متقاضیان شرکت در آن بیش از توان پاسخگویی ما هستند. ما هم از هیات نمایندگان اتاق تهران و هم از نمایندگان اتحادیه‌‌ها و اصناف دعوت می‌کنیم تا مشکلات خودشان را با وزرا و مسوولان در میان بگذارند. همه ما در‌یک چارچوب باید کمک کنیم تا مسائل با گفت‌وگو حل شود. در کشور، روزی آقای‌‌ها شمی برنده انتخابات بود، بعد آقای خاتمی و امروز آقای احمدی‌نژاد رییس‌جمهور است. در آینده هم شخص دیگری این مسوولیت را برعهده خواهد داشت. نباید با دولت‌‌ها جنگید. هرکدام از این دولت‌‌ها شیوه‌‌ها‌ی اقتصادی خاص خودشان را داشتند. می‌توان با همفکری نظرات مختلف را به هم نزدیک کرد و در جهت رشد و شکوفایی کشور قدم برداشت.
با صراحت بگویید که با توجه به جنجال‌‌ها‌ی موجود در گذشته، عملکرد مدیران قبلی دستاوردی به همراه داشت‌یا خیر؟
مدیران قبل هم مجموعه‌‌ا‌ی از مدیران خوب مملکت بودند و زحمت کشیدند، ولی جهت‌گیری در اتاق درست نبود و نحوه برخورد مناسب نبود،یعنی می‌توانستند بهتر از این هم باشند.
شما آیا به ماهیت اعتراض‌‌ها و فریاد‌‌ها‌ی آنان توجه کرد‌ه‌ا‌ید؟ شاید آنها با انحصار شکل گرفته در اتاق ایران مخالفت می‌کردند؟
حرف من این است که شاید بسیاری از نظرات آنها هم درست بود، اما نحوه برخورد اشتباه بود. مثلا در مورد مسائل هسته‌ا‌ی کشور ما اگر برخورد غلطی می‌داشتیم، در همان اول به جنگ با دنیا وارد می‌شدیم، ولی با منطق و شیوه درست کار به جایی رسیده که اکثر کشورهای دنیا انرژی هسته‌ا‌ی را حق ما می‌دانند و با مذاکره در پی حل مسائل هستند. وقتی ما با بزرگ‌ترین دشمن کشور در آن سوی دنیا هم با فکر و تعامل و گفت‌وگو وارد می‌شویم و چندماه بر روی طرحی که ارائه داد‌ه‌اند، تحقیق و تفکر می‌کنیم، در داخل کشور نباید با شیوه‌‌ها‌ی نادرست عمل کنیم. مثلا آقای میرمحمد صادقی هم در قبل و هم الان عضو هیات‌رییس هستند، آیا نمی‌شد با کمک ایشان مسائل را حل کرد. ایشان از چهرههای مقبول همه هستند. آیا نمی‌شد اختلاف‌‌ها و تنش‌‌ها را تا آن حد به مطبوعات نکشاند و با تعامل و گفت‌وگو آنها را حل کرد. چرا وقتی‌یک عضو هیات‌رییسه بخواهد عوض شود، این موضوع در صدر اخبار رادیو‌‌ها‌ی بیگانه قرار بگیرد و آنها روی این خبر مانور دهند و مسائل را تحت‌تاثیر قرار دهند. در رابطه با اصل ۴۴ قانون اساسی، هم‌اکنون ما با دو مساله مهم روبه‌رو هستیم.یکی جذب ایرانیان خارج از
کشور و سرمایه‌‌ها‌ی آنها و دیگری جذب سرمایه‌‌ها‌ی خارجی. همه معتقدند که این دو مطلب باید اتفاق بیفتد.
آیا در آن فضای پرتنش این امر امکان‌پذیر بود.یک ایرانی که ده‌‌ها میلیون دلار در خارج از کشور سرمایه دارد، در آنچنان فضایی رغبتی برای ورود به کشور و سرمایه‌گذاری ندارد. اگر‌یک خارجی بخواهد در ایران سرمایه‌گذاری کند بعد متوجه شود که در اینجا بین مسوولان اقتصادی، دائم جنگ و جدل است، وارد سرمایه‌گذاری در کشور نمی‌شود. در حالی که اتاق بازرگانی‌یکی از ارکان اصلی جذب ایرانیان مقیم خارج و سرمایه‌گذاران خارجی است. اگر اتاق خودش دچار مشکل و تنش باشد، چگونه می‌تواند دیگران را به سرمایه‌گذاری ترغیب کند؟یعنی حتی برای بیان نظر و ایده خوب هم باید از شیوه درست و عاقلانه استفاده کرد. مشکل مربوط به مدیران قبلی هم، نحوه برخورد بود.
حتی اگر فرض را بر درستی مطالب عنوان شده از سوی آنها بگذاریم، شیوه مطرح کردن آن اشتباه بوده است. مثلا اگر در مورد مسائل هسته‌ا‌ی ما با توجه به اینکه این انرژی از حقوق اساسی ما است می‌توانیم برخورد بدی با دیگر کشور‌ها داشته باشیم؟ آیا این کار منجر به جبهه‌گیری آنها علیه ما نخواهد شد؟ دنیا نگاه ویژ‌ه‌ا‌ی به ما دارد. ما باید مسائل داخلی خودمان را هم با تعامل و گفت‌وگو حل کنیم. شاید بسیاری از مسائل مطرح شده توسط مدیران قبلی اتاق هم درست باشد، ولی شیوه برخورد کاملا نادرست است.
اگر مسائل مطرح شده از سوی مدیران قبلی درست باشد، می‌شود گفت که در حال حاضر هم بین شما و اتاق ایران چالش‌‌ها‌یی وجود دارد؟
نمی‌توان‌این اختلاف‌‌ها را چالش نامید. انسان‌ها نمی‌توانند یکسان فکر کنند و اختلاف‌نظر دارند. قبلا هم مثال زدم اتاق ایران اصرار داشت که آیین‌نامه‌‌ها به طور کامل و اساسی اصلاح شود و تغییر‌یابد. اتاق تهران با این موضوع مخالف بود، اما این مخالفت باعث بروز جنگ و جدال نشد. با چند جلسه مذاکره و گفت‌وگو، ما اتاق ایران را متقاعد کردیم که این کار در حال حاضر ضرورتی ندارد و باید از دستور کار خارج شود. در این مورد اختلاف‌نظر صددرصد بود. نظر ما این بود که اصلاح قانون اتاق بر اصلاح آیین‌نامه اولویت دارد. چرا وقتی قانون معضلات زیادی دارد، به دنبال اصلاح آیین‌نامه باشیم. از طرف دیگر هم با توجه به اینکه به انتخابات نزدیک هستیم ممکن بود عد‌ه‌ا‌ی اصلاح آیین‌نامه را فقط به خاطر انتخابات بدانند. اگر قرار باشد که آیین‌نامه اصلاح شود بهتر است هیات رییسه و هیات نمایندگان منتخب بعدی که چهار سال فرصت دارند، این کار را انجام دهند. الان هم اگر تغییری‌یا اصلاحی به درستی انجام می‌شد باز هم عد‌ه‌ا‌ی استنباط می‌کردند که اصلاحات فقط به خاطر انتخابات بوده است. در حال حاضر مشکل خاصی بین اتاق تهران و ایران وجود ندارد. در جلسات صبحانه با
مسوولان اتاق تهران همیشه هیات رییسه اتاق ایران هم حضور دارند. این کار در نزدیک شدن دیدگاه‌‌ها موثر هستند. هراز چندگاهی هم جلسات مشترک هیات رییسه اتاق تهران و ایران برگزار می‌شود تا مسائل مطرح حل شود. هم اکنون مشکل اساسی بین اتاق ایران و تهران وجود ندارد.
با توجه به اینکه شما دبیرکل اتاق هستید و امور اجرایی بر عهده شما است، چه نمرهای به هیات رییسه جدید می‌دهید؟
هیات رییسه جدید و بنده به عنوان دبیر کل، از ابتدا با این دیدگاه وارد شدیم که به بخشخصوصی کشور بهترین خدمات‌رسانی و سرویس‌دهی را انجام دهیم.
ما برخی مسائل اجرایی روزمره داریم مثل صدور گواهی مبدا، صدور کارت بازرگانی، گواهی اسناد و غیره. سعی کردیم که مدت زمان این کار‌ها را به حداقل زمان ممکن برسانیم. همان‌طور که می‌دانید برای صدور کارت بازرگانی امضای سازمان بازرگانی کل تهران هم ضروری است، ما با بررسی‌‌ها‌یی که انجام دادیم متوجه شدیم که در گذشته صدور کارت بازرگانی از زمان تحویل گرفتن مدارک کامل تا تحویل دادن کارت به طور متوسط 20 روز زمان صرف می‌شده است. با صحبت‌‌ها‌یی که با همکاران و سازمان بازرگانی انجام دادیم، این زمان به دو روز کاهش‌یافته است.یعنی با ارائه مدارک کامل ظرف 48 ساعت کارت بازرگانی صادر می‌شود. نوع دوم خدمات اتاق، ارائه مشاوره و اطلاعات در زمینه گرفتن کارت بازرگانی، مسائل حقوقی و اقتصادی است. ما از طریق مشاور حقوقی اتاق تهران جوابگوی مراجعه‌کنندگان هستیم. از طریق سایت اتاق هم به سوالات متقاضیان پاسخ می‌دهیم.باید به این نکته اشاره کنم که سایت اتاق نیز به طور کامل دگرگون شده است. در حالی که در پیش‌از این هشت تا ده نفر بیننده داشت در حال حاضر در حدود دوهزار نفر روزانه مراجعه کننده دارد. همچنین در سایت فرصت‌‌ها‌ی اقتصادی و امکان انجام
کار‌ها‌ی تجاری را که به اطلاع اتاق تهران برسد، قابل دسترس همگان خواهد بود و انحصاری در این ارائه فرصت‌‌ها صورت نمی‌گیرد. مثلا از کشورهای خارجی و فرصت‌‌ها‌یی برای شرکت در کار اقتصادی، برگزاری مناقصه و مزایده، اخذ نمایندگی موجود است که بر روی سایت قابل دسترسی است. از طرفی کتابخانه و مرجع اسناد و مدارک اتاق است که اخیرا را‌ه‌اندازی شده و سعی کردیم کتاب‌‌ها‌ی اقتصادی مورد نیاز را در این کتابخانه بگنجانیم. تمام این کتاب‌‌ها و نشریات بر روی سایت نیز قرار داده شده است و متقاضیان قبل از مراجعه می‌توانند از عناوین و موجودیت کتاب‌‌ها اطلاع حاصل کنند.
ادامه دارد
ارسال نظر