نکوداشت استاد شهناز و زنده‌یاد درویش‌خان برگزار شد

آیین نکوداشت استاد جلیل شهناز و زنده‌یاد درویش خان، نوازندگان برجسته تار، عصر دیروز با حضور جمعی از بزرگان هنر موسیقی در فرهنگسرای هنر برگزار شد. به گزارش مهر، این آئین با پخش یک کلیپ از استاد جلیل شهناز آغاز شد و در ادامه مجری جلسه با قرائت غزلی از «نوذر پرنگ» یاد این شاعر تازه از دست رفته را گرامی داشت.

نخستین اجرای موسیقی عصر دیروز به دو نوازی «هوشنگ امیرحشمتی» (نوازنده تار و شاگرد استاد شهناز) و «سعید رودباری» (نوازنده تمبک) در دستگاه سه گاه اختصاص داشت. در ادامه مدیر امور موسیقی سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، طی سخنانی درباره استاد جلیل شهناز، گفت: در اوج حکومت مکتب تهران در موسیقی ایرانی جوانی اصفهانی، برآمده از مکتب اصفهان گوش‌ها و جان‌ها را مسحور صدای ساز خود می‌کند و آن گونه می‌شود که این هنرمند اصفهانی در عرصه بداهه و بداهه‌نوازی یکه‌تاز روزگار خود می‌شود. بسیاری معتقدند که در دو یا چند نوازی، استاد جلیل شهناز همواره گامی پیشتر از دیگران بوده است.

اجرای قطعاتی از درویش خان توسط پاشا هنجنی (نی)علی پژوهشگر(بربط) رضا درخشانی (تار) و علی رحیمی (تمبک) قست دیگری از این برنامه بود تا مقدمه‌ای شود برای سخنرانی داریوش پیرنیاکان درباره شیوه تار نوازی درویش و استاد جلیل شهناز.

داریوش پیرنیاکان با اشاره به اینکه صحبت از این دو مرد (درویش خان و شهناز) کمی دشوار است، نوآوری را نقطه اشتراک این نوازنده‌های برجسته تار دانست و خاطر نشان کرد: هم درویش‌خان، هم استاد شهناز در دوره خود نوازندگانی بودند که ضمن در نظر گرفتن شیوه پیشینیان شیوه‌ای جدیدی را بنیان گذاشتند. درویش خان قالب‌های موسیقی ایرانی را گسترش داد و باعث تنوع حال‌ها در آن شد.

در ادامه این جلسه پیام صوتی استاد حسن کسایی (نوازنده نی و یار دیرین جلیل شهناز) پخش شد.

پس از پخش این پیام صوتی «امین عطایی» به همراهی افتخاری سعید رودباری دو‌نوازی کرد که قدرت نوازندگی او موجب تعجب و تشویق بسیار حاضران در جلسه شد به نحوی که اکثر استادان ردیف اول از جمله استاد محمد‌رضا شجریان، همایون خرم و...او را در آغوش کشیدند.

بهروز رضوی با ذکر مقدمه‌ای از سابقه «محمدرضا شجریان» درباره حضور در مراسم وی را برای سخنرانی و اجرای قطعه‌ای دعوت کرد.

محمد‌رضا شجریان با اشاره به اینکه درباره ساز شهناز نمی‌توان صحبت کرد، گفت: من با ساز شهناز زندگی می‌کنم و صدای ساز او در من جاری است. فکر من یک فکر آوازی است و تنها سازی که خاصیت آوازی دارد ساز شهناز است. شهناز برای من دنیای دیگری است و دوست دارم ساز او را به تنهایی بشنوم، بدون تمبک. تنها حسن کسایی است که در کنار شهناز یگانه است.

وی در ادامه اظهار داشت: صرف نظر از خلاقیت در ابداع موتیف‌ها و قرینه‌پردازی‌ها، جمله‌بندی شهناز استثنایی است و نوانس‌هایش نت به نت فرق می‌کند. در هیچ‌سازی این همه حالت وجود ندارد. باید بگویم که بیش از ۶۰‌درصد ساز شهناز در آواز من است و من خودم را شاگرد شهناز می‌دانم.

سپس محمد رضا شجریان با یادی اززنده‌یاد استاد تجویدی تصنیف «مرا عاشقی شیدا توکردی» از ساخته‌های وی با شعر «منیر طه» را برای حاضران اجرا کرد که با استقبال و تشویق بیش از حد رو‌به‌رو شد.

در پایان این مراسم از دکتر محمد سریر(نماینده خانه موسیقی)، یوسف پوریا (تارساز)، علی رستمیان (ناشر آثار استاد شهناز)، حسن عسگری (صدابردار موسیقی)، جهانگیر نصری اشرفی( پژوهشگر و نویسنده) و استاد جلیل شهناز تجلیل به عمل آمد.