در این میان موافقت نامه کریدور حمل و نقل بین‌المللی شمال- جنوب در شهریور ۱۳۷۹ به امضای وزرای حمل و نقل سه کشور هند، ایران و روسیه رسید.کریدور شمال – جنوب مهم‌ترین حلقه تجارت بین آسیا و اروپا است که در مقایسه با مسیرهای سنتی از نظر مسافت و زمان تا ۴۰ درصد کوتاه‌تر و از نظر هزینه تا ۳۰ درصد ارزان‌تر است..

کریدور شمال- جنوب یکی از مسیرهای مهم ترانزیتی و مواصلاتی به سوی منطقه آسیای میانه است و کشورها در مسیر این کریدور هر یک با تشکیل اتحادیه و انعقاد قراردادهای همکاری در رقابتی همه‌جانبه به توسعه و تجهیز بنادر، جاده‌ها، ترمینال‌ها و مسیرهای ریلی خود می‌پردازند.

این مسیر که بخش مهمی از آن از خاک ایران می‌گذرد بسیار سریع و ارزان‌تر از مسیرهای سنتی حمل کالا بوده و برخورداری آن از تقاطع‌های مختلف و انشعابات متعدد در آسیای میانه یکی از مزایای مهم آن است که در نهایت موجبات توزیع کالاهای مبادلاتی شمال- جنوب را در حوزه شرق و غرب فراهم می‌سازد و در این میان اتصال بندر چابهار به عنوان بندری استراتژیک به این کریدور در مبادله کالا به شرق کشور و همسایه‌های شرقی و آسیای میانه نقش مهمی ایفا خواهد کرد.در صورت عملیاتی شدن این کریدور انتقال کانتینر از بندر بمبئی به مسکو با هزینه کمتری انجام خواهد پذیرفت.

موافقت‌نامه چابهار هم اینک به‌طور سه جانبه بین ایران، هند و افغانستان و ناظر بر همکاری‌های بندرگاهی و ترانزیتی است که ازبکستان نیز از سال گذشته برای پیوستن به این چارچوب ابراز تمایل کرده و یک نشست مجازی نیز در پاییز ۱۳۹۹ بین چهار کشور یاد شده برگزار شده است.