درگیری‌های مختلف در اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم ایران
اختلاف تهیه‌کنندگان خصوصی و دولتی
نگاه سوم ـ روز جمعه «سینمای ما» گفت‌وگویی را با مسعود جعفری جوزانی در سایت خود قرار داد که بازتاب‌های متفاوتی را در میان تهیه‌کنندگان و توزیع‌کنندگان فیلم ایران در پی داشته است. جعفری جوزانی در این گفت‌وگو اعلام کرد: «انحصارطلبی‌هایی در اتحادیه تهیه‌کنندگان وجود دارد که نمی‌گذارد به سوی سینمای ملی ایران گام‌های جدی و محکم برداشته شود. صنعت برای رسیدن به سینمای با هویت ملی و ادامه حیات فرهنگی ناچار است تغییرات جدی و بنیادینی داشته باشد تا خود را با تحولات جامعه تطبیق دهد و پاسخگوی نیازهای فرهنگی مخاطبان سینما باشد». وی در ادامه افزود: «متاسفانه در حال حاضر بخشی از بدنه صنعت سینمای ایران با انحصارطلبی مانع رشد سینما و ورود نیروهای جوان و‌اندیشه‌های نو در حوزه سینما است.» جعفری جوزانی با اظهار تاسف از شکاف جدی و عمیقی که در اتحادیه تهیه‌کنندگان پیش آمده که دیگر با مذاکره و برگزاری جلسات و تضارب آرا امکان رسیدن به اهداف نامبرده شده وجود ندارد، گفت: «در تشکیلات فعلی اتفاقاتی افتاده و انحصارهایی صورت گرفته که جمعی از تهیه‌کنندگان در نامه‌ای به امضای ۴۰ تهیه کننده به این روند معترض بودند و نامه اعتراض به بازرس اتحادیه داده شد. بازرس پس از دریافت نامه موظف به اعلام به مجمع عمومی بود و این مجمع باید برای انتخابات مجدد در اتحادیه اقدام می‌کرد. متاسفانه چنین اتفاقی نیفتاد و بدون اطلاع‌رسانی در مطبوعات و رسانه‌ها و صرفا از طریق نامه به اعضا خبر رسید که مجمع در تاریخ ۸ مرداد تشکیل خواهد شد، اما دستور جلسه آن ارتباطی به خواسته اصلی امضاکنندگان نامه ندارد. به این ترتیب به نظر می‌رسد انتخابات مجدد در کار نخواهد بود و فقط قرار است به استماع نظرات مخالف بسنده شود و تجربه نشان داده که با این شرایط تغییری رخ نخواهد داد.» با این تفاصیل، جعفری جوزانی خبر داد که هیات نمایندگانی متشکل از ۵ عضو اتحادیه (حبیب‌ا... کاسه‌ساز، اکبر ثقفی، منوچهر محمدی، قلی‌زاده و مسعود جعفری جوزانی) اقدام به راه‌اندازی تشکیلات تازه‌ای خواهند کرد. جعفری جوزانی در این باره گفت: «متاسفیم که لابی‌های متعددمان به نتیجه نرسید و گروه معترضان با کمال تاسف از شکاف ایجاد شده در صنف تهیه‌کنندگان و با توجه به عدم همکاری بازرس اتحادیه و زیر پا گذاشتن اساسنامه تصمیم داریم صنف تازه‌ای برای تهیه و توزیع فیلم ایجاد کنیم. این شکاف صنفی تاسف‌انگیز است، اما مصالح صنفی ضرورت آن را ایجاب می‌کند. وقتی اعضای اتحادیه تحمل نظرات دیگران را ندارند و تلاشی برای تعامل فرهنگی نمی‌کنند، این تشکیلات نوین برای ترمیم و اصلاح مشکلات قبلی گام خواهد برداشت.»
وی در پایان تشکیل چنین تشکلی را قانونی بیان کرد.
خودشان را فرهنگی و ما را کاسب می‌نامند
فرحبخش در پاسخ به اظهارات جعفری جوزانی گفت: معمولا بیکارترین اعضای صنف دنبال‌این گونه حرف‌ها و تشنج‌ها هستند، ولی افراد حرفه‌ای سینما پای اتحادیه‌ایستاده‌اند و نمی‌گذارند خسارتی به سینمای‌ایران وارد شود. آقای جعفری جوزانی که از رکود سینمای فرهنگی صحبت می‌کنند چند سال است که فیلمی‌تهیه نکرده و سوال من‌این است که ایشان کدام فیلم‌های فرهنگی را تهیه کرده‌اند که چنین حرف‌هایی می‌زنند.
این تهیه‌کننده در مورد نامه اعتراض آمیزی که تهیه‌کنندگان به مجمع فرستاده‌اند گفت: «آمار و ارقام امضاکنندگان دروغ است. با قاطعیت می‌گویم که تا به حال فقط امضای ۳۵ نفر را جمع کرده‌اند که از بین‌اینها ۱۵ نفر حق رای ندارند چون عضو موقت هستند یا بعضی‌هایشان اصلا عضو اتحادیه نیستند. مثلا آقای آقا کریمی تازه هفته گذشته اولین مجوز پروانه ساختش را گرفته است.»
فرحبخش درپایان تاکید کرد: «حرف دوستان هم غیرقانونی است و هم غیرحرفه‌ای، غیرفرهنگی و حتی غیراخلاقی. اتحادیه تهیه‌کنندگان نه ملک ما است و نه ملک آنها. اکثریت اعضای اتحادیه متعلق به بخش خصوصی هستند که در نظام جمهوری اسلامی‌تعریف شده است.
در مورد اختلافات اخیر هم اصل دعوا بر سر تهیه‌کننده دولتی و تهیه‌کننده خصوصی است، اما دوستان خودشان را اهل فرهنگ و اندیشه می‌دانند و بقیه را کاسب غیر فرهنگی می‌نامند.
این دیگر از کم لطفی دوستان است چون چراغ سینمای‌ایران را بخش خصوصی روشن نگه داشته است. روز گذشته به هر حال مجمع عمومی‌قرار بود تشکیل شود و همه حرفشان را بیان کنند ولی جلسه به دلیل نرسیدن به حد نصاب تشکیل نشد. فقط مجمع عمومی‌می‌تواند انتخابات را تکرار کند و مقام بالاتری در‌این زمینه وجود ندارد.»
چرا در اتحادیه تهیه‌کنندگان همیشه اختلاف است؟
سید ضیا‌ءهاشمی تهیه کننده سینما درباره اتفاقات اخیر اتحادیه تهیه‌کنندگان و توزیع فیلم‌ایران در گفت و گوی اختصاصی با سایت سینمای ما موضوع را از زاویه دیگری بررسی کرده است.
به گفته‌هاشمی «پرسش اصلی‌این است که چرا این اختلاف‌ها و تنش‌ها در اتحادیه تهیه‌کنندگان همیشه بوده و است؟ دلیل اصلی‌این موضوع‌این است که اتحادیه فعلی جمع اضداد است و‌این موضوع بزرگ‌ترین چالش اتحادیه از سال ۱۳۶۷ تاکنون بوده است .
چون در میان تهیه‌کنندگان تفکرات مختلفی وجود دارد، طبیعی است که باید صنف‌ها و سندیکا‌های مختلفی هم به وجود بیاید. تا زمانی که اقتصاد تعیین‌کننده همه چیز است و گروهی از اعضای اتحادیه فقط به پول و سرمایه فکر می‌کنند، نتیجه همین خواهد بود و تنش‌ها تمامی‌ندارد.»
هاشمی‌در ادامه توضیح داد :«بعضی اعضای اتحادیه تحمل عقاید دیگران و حتی تحمل فروش خوب بعضی از فیلم‌ها را ندارند. در میان اعضای اتحادیه افرادی حاضر هستند که در اصل شغل دیگری دارند و سال‌ها است فیلم نمی‌سازند و فقط به دلیل یارگیری در اتحادیه باقی مانده‌اند. به نظر من سندیکا تفکر خاصی را می‌طلبد و اتحادیه تهیه‌کنندگان تا به حال نه کاری برای اعضا کرده و نه نظارتی روی نیروهای آن وجود دارد. بعضی‌ها که دائم در شورای مرکزی حاضرند، با هتک حرمت دیگران وارد شده‌اند و با فشار و ارعاب و تهدید سیستم را نگه داشته‌اند. من حتی از به کار بردن لغت مافیا برای اینها ابا دارم چون‌این لغت مرام و منشی دارد که آقایان حتی فاقد آن هستند.»
وی در مورد تشکیل صنف و سندیکای دیگری در کنار اتحادیه تهیه‌کنندگان گفت: «حتی در سینمای آمریکا هم چندین سندیکای مختلف وجود دارد که هر کدام اهداف خودشان را دنبال می‌کنند.
تا زمانی که ادبیات و رفتار آقایان این‌گونه است و تا زمانی که صادرکننده خواننده و رقاصه بر یکی از سندیکا‌های اصلی سینمای‌ایران حاکم باشد، چاره‌ای جز تشکیل صنف‌های دیگر نیست. متاسفانه ما ابدا زبان هم را نمی‌فهمیم و به لحاظ فرهنگی اختلاف سطح زیادی وجود دارد. وقتی برخی تصمیم گیرندگان اتحادیه ۲۰ کلمه بیشتر بلد نیستند. چطور می‌توانیم درکنار هم کار کنیم؟»
هاشمی‌مسائل اقتصادی را دلیل اصلی تمایل به حضور همیشگی در شورای مرکزی اتحادیه می‌داند و معتقد است:
« جسارت بعضی‌ها به جایی رسیده که حتی مدیر کل نظارت و ارزشیابی و حوزه هنری را هم تهدید می‌کنند. آنها دوست دارند دائم جلوی ویترین قرار بگیرند و از‌این طریق با دولت ارتباط برقرار کنند.»
ارسال نظر