خودداری سازمان ملل متحد از هر گونه اقدامی ‌در آن زمان (که تا ابد دامن‌گیر این نهاد جهانی خواهد بود) باید درسی برای امروز باشد.» شهر سربرنیتسا که اکثریت آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند و به عنوان منطقه امن تحت حفاظت سربازان هلندی سازمان ملل متحد قرار داشت، در یازدهم ژوئیه ۱۹۹۵ میلادی از سوی نیروهای صرب به فرماندهی ژنرال «راتکو ملادیچ» بدون مقاومت نیروهای هلندی سازمان ملل متحد، تصرف شد و به دنبال آن بیش از ۸ هزار نفر در این شهر قتل عام شدند و هنوز پیکر برخی جان‌باختگان مفقود مانده است. بوسنی و هرزگوین در سال ۱۹۹۵ میلادی برپایه توافق‌نامه صلح «دیتون» که میان سران جمهوری‌های صربستان، کرواسی و بوسنی و هرزگوین منعقد شد، به دو هویت جمهوری «صربسکا» و یک بخش مسلمان و کروات‌نشین با نام فدراسیون «بوسنی و هرزگوین» دست یافت. جنگ داخلی دولت یوگسلاوی با بوسنی و هرزگوین در سال ۱۹۹۲ و همزمان با اعلام استقلال جمهوری بوسنی و هرزگوین آغاز شد. دولت یوگسلاوی نیروهای تحت امر «علی عزت بگوویچ» رئیس جمهوری وقت بوسنی و هرزگوین را به نفرت‌پراکنی و تلاش برای کشتار صرب‌های ساکن بوسنی و هرزگوین متهم می‌کرد. حمله نیروهای نظامی‌و شبه نظامی‌ جمهوری صرب‌های بوسنی به مسلمانان، یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های انسانی در دهه پایانی قرن بیستم را رقم زد. جنگ در بوسنی در دسامبر سال ۱۹۹۵ با امضای توافقنامه دیتون در شهر دیتون ایالت اوهایو آمریکا پایان یافت.

اخبار مرتبط