ثقل طراحی این عوامل به طرف عربستان سعودی بوده تا ما، زیرا عربستان سعودی نزدیک ۵۰۰ زائر ما را در خوش‌بینانه‌ترین تحلیل به‌دلیل بی‌کفایتی عوامل برگزاری حج، در حادثه منا به شهادت رسانده‌ بود، بالاترین آمار مربوط به شهدای حادثه منا در ارتباط با جمهوری اسلامی ایران در آن مقطع بود. نکته بعدی این است که بعد از آن عربستان سعودی اصرار بی‌موردی داشت که پیکر این شهدا تحویل جمهوری اسلامی ایران نشود، در عین حال پیکر سایر کشته‌شدگان حادثه منا را هم به هیچ کشوری ندادند، به‌طوری که اگر به خبرنگارها‌یتان بگویید که در این زمینه در کشورهای اسلامی تحقیق کنند، می‌بینند که یک جسد حادثه به یک کشور داده نشد، مگر جمهوری اسلامی ایران. چرا؟ به‌دلیل اینکه در آن حادثه واقعا تعداد زیادی کشته شده بودند و این نوعی بی‌حیثیتی برای عربستان بود و نمی‌‌خواست که سند بی‌لیاقتی‌اش در اداره حج را به همه جهان اسلام صادر کند.»

حسین امیرعبداللهیان، ادامه داد: «مفتی‌های عربستان سعودی بلافاصله فتوا دادند کسی که در حج کشته می‌شود یا فوت می‌کند، فضیلت والایی دارد و باید در همان سرزمین دفن شود! حاکمان عربستان سعودی یک کلاهی هم که سر بازماندگان این حادثه گذاشتند، این بود که اعلام کردند پادشاه عربستان دستور داده که این اجساد به‌طور رایگان دفن شوند و هزینه‌‌ای بابت آن پرداخت نشود، همه سیستم‌ها را مدیریت کردند که یک جسد از خاک عربستان بیرون نرود.»

تحویل اجساد بعد از فرمایش قاطع رهبر

به گفته امیرعبداللهیان، اگر پیامی که مقام معظم رهبری از نوشهر دادند نبود، یک پیکر از شهدای حادثه منا را سعودی‌ها به ما تحویل نمی‌دادند. پروسه‌ای برای طی تشریفات انتقال هر پیکر ایجاد کرده بودند که از سازمان پزشکی قانونی، وزارت بهداشت، وزارت کشور و حمل‌ونقل هوایی عربستان سعودی باید عبور کند، یعنی اگر می‌خواستید برای هر پیکر این پروسه را طی کنید، در روال آنها، در خوش‌بینانه‌ترین حالت، ۴۰ روز زمان می‌برد. او تاکید کرد: «انصافا در آن مقطع آقای قاضی‌عسکر نماینده مقام معظم رهبری در امور حج که مسوولیت خیلی سنگینی متوجه وی بود، به همراه آقای اوحدی و سایر همکاران سرکنسولگری و سفارت جمهوری اسلامی ایران و وزارت‌خارجه تلاش فراوانی کردند تا این کار به سرانجام برسد. اما همه تلاش‌های دیپلماتیک و تلاش‌‌های میدانی آقای قاضی‌عسکر و اوحدی و مجموعه عواملی که داشتیم و حتی هیاتی که از طرف دولت به سرپرستی آقای قاضی‌زاده وزیر بهداشت و آقای قشقاوی معاون وقت کنسولی وزارت‌خارجه برای پیگیری این موضوع به عربستان رفته‌ بودند، هیچ‌کدام نتیجه‌‌‌بخش نبود و حتی یک پیکر شهید ما از حادثه منا به کشور بازنگشت، اما آن برخورد قاطعی که حضرت آقا داشتند باعث شد که ظرف ۲ ساعت سعودی‌ها به ما پیام دادند و گفتند که به ما دستور داده شده بدون طی تشریفات، همه پیکرهای شما را تحویل دهیم، یعنی به جایی رسید که سعودی‌ها گفتند پیکرهای شهدای ایران را بدهیم، راحت شویم، اگر این پیکرها را ندهیم برای ما دردسر می‌شود.»

دستیار ویژه رئیس مجلس به اعدام آیت‌الله شیخ نمر، روحانی برجسته شیعی توسط سعودی‌ها بعد از این تحولات اشاره کرد و گفت: «بنابراین آن کسانی که محرک بودند، خودِ سعودی‌ها بودند و اقداماتی را برای این مساله انجام می‌‌دادند.»

امیرعبداللهیان درباره بحث حمله به سفارت عربستان در تهران نیز گفت: «تحلیل و ارزیابی بنده این است افرادی که با پرتاب «کوکتل‌مولوتف» سفارت عربستان را به آتش کشیدند، نیروهای حزب‌اللهی و بسیجی نبودند بلکه عوامل نفوذی بودند که کاملا هدایت شده این کار را انجام دادند. این را به این دلیل عرض می‌کنم که سفارت عربستان یک هفته قبل از این حادثه به سفارتخانه‌های خارجی در ایران اطلاعیه داده و تمامی خودروهای سفارت و دیپلمات‌های خود را به فروش گذاشته بود. سند این موضوع در وزارت امور خارجه موجود است و اینکه در آن شرایط هنوز نه سفارت آتش زده شده، نه اتفاقی افتاده و نه آیت‌الله نمر اعدام شده است.»

وی ادامه داد: «نکته جالب توجه این است که این یادداشت را به بعضی از سفارتخانه‌هایی در ایران داده‌اند که با خودشان رابطه نزدیک دارند، نه سفارتخانه‌هایی که با جمهوری اسلامی ایران رابطه نزدیک دارند؛ سفیر یکی از این سفارتخانه‌‌ها در ملاقاتی که با بنده داشت تصویر یادداشت را به من داد و گفت این یادداشت برای ما ارسال شده است.»

به گفته این مقام وزارت‌خارجه، اما در عین حال به‌دلیل احساسات پاک مردم ایران و عصبانیت از رفتار عربستان و عدم مسوولیت‌پذیری در حادثه منا و اعدام آیت‌الله نمر این فرصت فراهم شد که عوامل نفوذی بتوانند از شرایط پیش آمده سوءاستفاده کنند.

امیرعبداللهیان در نهایت درباره ارتباطات ایران و عربستان در سال‌های اخیر گفت: «ما زمانی که با عربستان ارتباط داشتیم هر بار که می‌خواستیم در ارتباط با حج تمتع، صدور روادید برای حجاج را آغاز کنیم آنها به ما اعلام می‌کردند که نیروی کنسولی در ایران کم داریم و لیستی ۲۰ تا ۳۰ نفره به ما می‌دادند که برای آنها روادید صادر کنیم تا بیایند کارهای کنسولی انجام بدهند؛ تا این کار انجام نمی‌شد برای ما روادید صادر نمی‌کردند. در این راه فشارهایی نیز به مسوولان حج و زیارت ما وارد می‌کردند. در ۵ سالی که بنده معاون عربی -آفریقای وزارت‌خارجه بودم این سناریو هر سال تکرار می‌شد. یک بار بنده به بخش ذی‌ربط خودمان گفتم که آمار دیپلمات‌های ما و عربستان سعودی را دربیاورند که ببینیم چه مقدار است. دیدیم در همان زمان که آنها لیست ۲۵ نفره داده بودند مجموع دیپلمات‌های‌شان در تهران و مشهد حدود ۱۲۰ نفر بود و مجموع دیپلمات‌های ما در ریاض و جده کلا ۲۸ نفر. البته جالب است بدانید اکثر اینها که به‌عنوان کارمند سرکنسولگری می‌آمدند عوامل امنیتی آنها بودند، اما تحت کنترل و اشراف کامل سیستم‌های امنیتی ما بودند.»