دنیای اقتصاد: نشانه‌ها مبنی بر وجود تعامل دیپلماتیک میان کشور پادشاهی عربستان‌سعودی و جمهوری‌اسلامی ایران و نیز میان بازوهای سیاسی و نظامی دو طرف رو به افزایش است. این مساله تغییرات قابل‌ملاحظه‌ای را در چندین کشور باعث‌شده است که دو طرف [در آنها] با یکدیگر درگیر هستند. به گزارش «انتخاب»؛ می‌توان برخی از این نشانه‌ها را در گزارشی مشاهده کرد که اخیرا منتشر شده و تاکید وزیر امورخارجه ایران محمدجواد ظریف را نشان می‌دهد مبنی بر اینکه دیپلمات‌های ایران و عربستان پس از پایان مراسم حج با یکدیگر دیدار خواهند کرد. این خبر پیش از این از زبان قاسم الاعرجی، وزیر کشور عراق بیان شد. او تاکید کرده بود عربستان سعودی از کشورش درخواست میانجی‌گری میان ریاض و تهران را داشته و اینکه ایران با این درخواست برخورد مثبتی داشته و عربستان وعده داده است به شرط‌های ایران پاسخ مثبت دهد.

با وجود اینکه طرف‌های مسوول در دو کشور این خبر را تکذیب کردند اما تحرک دیپلماتیک ادامه پیدا کرد و ریاض پس از استقبال از حیدر العبادی، نخست‌وزیر و الاعرجی از یکی از رهبران شیعه عراق یعنی مقتدی صدر میزبانی کرد. همچنین عادل‌الجبیر، وزیر امورخارجه عربستان و محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه ایران در حاشیه نشست سازمان همکاری اسلامی در استانبول با یکدیگر دست دادند و تلویزیون ایران اعلام کرد الجبیر کسی بوده که در سلام کردن پیش‌دستی کرده و به ظریف نزدیک شده و با وی احوالپرسی کرده است.

روسیه در این میان نقش کشور مبتکر در نزدیک شدن ایران و عربستان به یکدیگر را ایفا می‌کند و به گزارش رسانه‌های روسیه، وزارت امورخارجه این کشور از تهران و ریاض برای شرکت در نشستی مشترک با حمایت و میانجی‌گری مسکو دعوت به‌عمل آورده است. برای چنین تحولی، علل داخلی و خارجی بسیاری وجود دارد. در سطح داخلی آنچه بیشترین اهمیت را برای رهبری کنونی عربستان دارد به سرانجام رساندن طرح وراثت ولیعهد محمد بن‌سلمان است و این مساله نیازمند کاهش کانون‌های تنش در داخل عربستان سعودی و در مرزهای این کشور است و در این دو مورد ایران تاثیر زیادی دارد. در این راستا تهران نیز به‌نظر می‌رسد محتاطانه عمل می‌کند.

اما در مرزهای یمن مساله قابل‌توجه این است که حوثی‌ها، کسانی که در هفته‌های اخیر در موارد بسیاری به ایجاد تنش علیه عربستان سعودی اقدام کردند؛ اکنون نسبت به تغییر موضع متحدشان رئیس‌جمهوری سابق؛ علی عبدالله صالح علیه خود نگرانی شدیدی دارند و چنانچه این مساله در عمل صورت گیرد بدون آگاهی یا موافقت تلویحی این کشور [عربستان] با آن نمی‌تواند باشد. نشانه‌های بده و بستان عربستان - ایران به میدان سوریه نیز کشیده شده است. در این کشور شاهد تغییر مشهودی در موضع عربستان در قبال «هیات عالی مذاکرات» مخالفان بودیم که از این هیات خواست درهای خود را به‌روی به اصطلاح مخالفان سوری مسکو و قاهره بگشاید که به نظام سوریه نزدیک‌تر هستند و آمادگی بیشتری برای پذیرش ادامه حضور بشار اسد در حکومت دارند. نمی‌توان نشانه‌های نزدیک‌شدن مواضع ایران و عربستان به یکدیگر را از موضع آمریکا در منطقه جدا کرد، به این ترتیب که سروصدای فراوانی که در خلال سفر رئیس‌جمهوری دونالد ترامپ در ماه مه ‌در زمینه مقابله با ایران به راه افتاد به سرعت برای بیدار کردن تمام منطقه به منظور مقابله بزرگ با قطر، کاهش پیدا کرد.

این‌گونه بود که کوه غرید و موش زائید و غوغای درگیری بزرگ با ایران به شبکه به اصطلاح کشورهای محاصره‌کننده [قطر]، طرح‌های غیرقابل‌اجرا درباره مساله فلسطین، سخن گفتن از قراردادهای آزمایشی با شرکت‌های آمریکایی، ایجاد خطوط جدید درگیری در یمن، سوریه و لیبی به همراه تنش بیشتر در قبال جنبش‌های سنی اسلامگرا، فروکش کرد. در ورای این خطوط نقش امارات در تمام آنچه اتفاق می‌افتاد به‌تدریج نمایان شد؛ به این ترتیب که در ورای سخنرانی‌های شدیداللحن علیه ایران خطوط تجاری عظیم و باز با این کشور وجود دارد و در ورای جنگ علیه حوثی‌ها تجزیه جبهه رئیس‌جمهوری یمن منصورعبدربه‌هادی و روی کار آوردن آرام رئیس‌جمهوری برکنار شده علی صالح وجود دارد و و در ورای درگیری با نظام سوریه خطوط حل‌وفصلی در حال آشکار شدن است که باقی‌ماندن بشار اسد را می‌پذیرد. به اختصار؛ بازگرداندن نظام قدیم عربی با نمادهای سابق آن و پایان دادن کامل به هرگونه اعتراض و مخالفتی علیه آن. تمام اینها این نزدیک شدن عربستان سعودی به ایران را تفسیر می‌کند.