ظریف: قطعنامه‌های شورای امنیت نه همه‌چیز است نه کاغذپاره

دنیای اقتصاد: وزیر خارجه ایران گفت باید بپذیرید قدرت متصلب نظامی امروز دیگر تعیین‌کننده نیست و ابزارهای قدرت دیگری در اختیار داریم که می‌توانیم با آن منافع ملی‌مان را دنبال کنیم. محمدجواد ظریف در ششمین کارگاه آموزشی شبیه‌سازی شورای امنیت با محوریت کره شمالی که در موزه صلح پارک شهر برگزار شد با بیان اینکه باید بپذیریم قدرت‌های معمول در دهه‌های ۷۰، ۸۰ و ۹۰ میلادی دیگر تعیین‌کننده به‌طور اخص نیستند و ابزارهای قدرت دیگری در اختیار داریم، افزود: این به معنای در افتادن با دنیا نیست، بلکه منظور این است که می‌توانیم با استفاده از ابزارهای قدرت امروزی از جمله گفتمان‌سازی، مفهوم‌سازی، اجماع‌‌سازی و... در آینده کشورمان و کشورهای در حال توسعه تاثیرگذار باشیم.

وزیر امور خارجه ادامه داد: امروز در دنیا کنشگرانی مثل داعش، طالبان، القاعده و جبهه النصره به‌عنوان کنشگران غیرحکومتی هستند که بر تحولات بین‌المللی تاثیر می‌گذارند. او با اشاره به حضورش در اجلاس امنیتی مونیخ با بیان اینکه سوال اصلی در این اجلاس این بود که در دنیای پساغربی چه می‌گذرد، گفت: غربی‌ها درحالی به دنیای پس از خود به جدیت نگاه و درباره آن کتاب منتشر می‌کنند که برخی به ما در این رابطه ایراد می‌گرفتند. متاسفانه ما در داخل کشورمان باور نکردیم که به دنیای پساغربی وارد شده‌ایم اما خود غربی‌ها ‌آن را پذیرفتند. حرف من این نیست که نقش غرب پایان یافته است، بلکه منظور این است که انحصار غرب در دنیا و روابط بین‌الملل پایان یافته است. او ادامه داد: ما به‌عنوان نماینده دولت‌ها نمی‌خواهیم بپذیریم که کنشگرانی غیر از دولت‌ها وجود دارند. وزیر امور خارجه تاکید کرد: دولت‌ها همواره ادعای انحصار بر روابط بین‌الملل داشته‌اند و غربی‌ها به طریق اولی این ادعا را داشته‌اند اما این ادعا پایان پذیرفته است. این مساله را باید به‌عنوان یک عامل مهم در تصمیم‌‌گیری‌های بین‌المللی بپذیریم که اگر انحصار دولت‌ها پایان یافته پس انحصار ابزار قدرت هم پایان یافته است. رئیس دستگاه دیپلماسی با اشاره به ابزار قدرت در گذشته اظهار کرد: امروز همچنان برخی ابزارهای قدرت مقبول مانده‌اند و آنها ابزارهای قدرت معنایی هستند. کشورها و کنشگرانی که قدرت سنتی پایینی دارند از این ابزار قدرت معنایی برای تاثیرگذاری استفاده می‌کنند. این ابزارها همان استقلال‌خواهی، داشتن پیام و گفتمان در دنیا یا اجماع‌سازی است. او با تاکید بر اینکه این ابزارها در بحث قدرت‌سازی مهم هستند، گفت: تصوری که ما از شرایط بین‌المللی داریم باید تغییر کند و باید بدانیم قطعنامه‌های شورای امنیت نه همه چیز هستند نه کاغذپاره. یکی از سفرای کشورها در سازمان ملل در زمانی که بنده در سازمان ملل بودم این‌گونه می‌گفت که حقوق بین‌الملل جعبه ابزار ماست، هر وقت نیاز داشتیم از آن استفاده می‌کنیم. بنابراین حقوق بین‌الملل نمی‌تواند همه چیز باشد همان‌طور که قدرت نمی‌تواند همه چیز باشد.